Dokładnie sto lat po najtrudniejszymSiedmiodniowe zejście po stromym terenie, który został wykonany przez armię rosyjską pod dowództwem feldmarszałka A. V. Suworowa, napisał duży obraz historyczno-bojowy Surikowa: „Suworowskie przejście przez Alpy”. Obraz został kupiony przez cesarza Mikołaja II i przekazany do Państwowego Muzeum Rosyjskiego. Ta praca nie została doceniona przez współczesnych. Minęli ją w milczeniu.
Surikow, „Suworow przekraczający Alpy”: historia stworzenia
Nowe płótno powstało w 1895 roku w Krasnojarsku. Kontynuuje temat, który malarz rozwinął w filmie o tym, jak Ermak podbił Syberię.
Surikov napotkał wielkie trudności, kiedyznalezienie prototypu, który będzie obrazem Suworowa. Przejrzał wszystkie śródżylne portrety marszałka polowego, którzy byli słabi w sensie artystycznym. Przeczytałem ponownie historyczne wspomnienia współczesnych i dokumenty archiwalne, które zawierały opisy wyglądu i charakteru wielkiego dowódcy. Ale wszystko razem nie dało malarzowi pełnoprawnego portretu. W rezultacie wybrał dwa rodzaje wyglądu: 82-letniego kozackiego oficera i nauczyciela śpiewu w gimnazjum w Krasnojarsku.
Powstał więc pierwszy przedstawiony powyżej szkic, który w zmodyfikowanej formie wszedł do obrazu Surikowa „Przejście Suworowa przez Alpy”.
Alpejski okres pracy
Równie trudno było to sobie wyobrazićwięcej, aby pokazać na płótnie, jak się czują żołnierze, schodząc w nieznane przez śnieg ze stromej góry. Aby się dowiedzieć, w 1897 r. Surikow udał się do Szwajcarii i stoczył się z góry. Śnieg pod jego stopami zamieniał się w stosy i zapierał dech w piersiach. Szwajcarskie etiudy pomogły także artyście odtworzyć ruch bohaterów. Ale w zasadzie sam Surikov przemyślał wszystko w najdrobniejszych szczegółach. „Przejście Suworowa przez Alpy” komplikowało przekazanie ruchu ludzkiej masy: artysta nie miał natury. Trzeba było dowiedzieć się, jak przedstawiać żołnierzy w ruchu, a nie tylko siedzieć na śniegu.
Bardzo dobrze przekazana tocząca się osobapierwszy plan, który jest oderwany od masy całkowitej i gwałtownie leci w dół, unosząc ręce nad głowę. Jego postać jest celowo przycięta i oddaje błyskawiczny poślizg.
Wędrówka Suworowa w Szwajcarii przez przełęcz Kinzig
Teraz przejdziemy do zbadania tego dziełaSurikow napisał: „Przejście Suworowa przez Alpy”. Opis zaczynamy od kompozycji. Artysta nie był zainteresowany konkretnym punktem przejścia. Postawił sobie kolejne zadanie: ujawnić jedność feldmarszałka i jego „cudownych bohaterów”.
Przed nami czysta, płytka półka,pokryte lodowym śniegiem, górą, do której przylegają chmury. Zajmuje 2/3 płótna. Półki górskie napisane wspaniale. Jest ciemno, a nad nim powoli pełzają szare chmury. Podkreślono tylko plamkę światła. Na górze po lewej stronie cała armia rosyjska wpada w otchłań. Artysta przekazał przerażający efekt głębi przez dwa plasterki. Mistrz przeciął szczyt góry i nie jest dla nas jasne, jak wysoko się ona wznosi. Druga część jest jeszcze bardziej imponująca: nie pokazuje, gdzie kończy się otchłań. Widz i żołnierze wydają się nieskończenie nieskończone, wywołując przerażenie.
Komendant Główny
Suworow na białym koniu zatrzymał się na samym końcukrawędź klifu. Jego głowa jest naga w hołdzie wyczynom żołnierzy, a niebieski płaszcz powiewa na wietrze. Po jego lewej stronie znajduje się postać starego sługi, gotowego w każdej chwili utrzymać konia, jeśli się potknie. Suworow nie stoi tu przypadkiem, ponieważ rozumie, że każdy z jego dzielnych żołnierzy spojrzy na niego przed zejściem, skrzyżuje się, powie: „Z Bogiem!” I zejdź na dół. Twarz dowódcy jest pełna złożonych uczuć. Ma szczególną uwagę, determinację i odwagę, stanowczość i nieustraszoność, lekki uśmiech, zaufanie do swego ludu, który wszystko przezwycięży.
„Cudowni bohaterowie”
Masa żołnierzy jest niejednorodna.Ale na wszystkich twarzach jest zrozumiały strach. Ogarnia go wiara w dowódcę i wola, która została zahartowana w bitwie. Jako pierwsi zstąpili ci, którzy wybrali się na więcej niż jedną podróż z Suworowem i zaufali mu. Chociaż jeden z nich, na wszelki wypadek, zakrył twarz płaszczem. Dowódca nie patrzy na nich. Swoją uwagę zwrócił na „zieloną młodzież”, która znajduje się za starymi wojownikami. Teraz najbardziej potrzebują wsparcia. Konieczne jest wzbudzenie w nich pewności, że otchłań jest straszna i niebezpieczna, ale można i trzeba ją pokonać, a na twarzach młodych ludzi pojawiają się uśmiechy. Obok nich widoczny jest poważny perkusista w średnim wieku. Co więcej, głęboko w obrazie mimika ukryta jest w cieniach spadających z góry. Dzięki takim umiejętnościom Surikow przekazuje przejście Suworowa przez Alpy.
27. wystawa wędrowców
Po zakończeniu malowania artystawysłał ją na wystawę Wędrowców. Jak zawsze nowe dzieło artysty znalazło się w centrum uwagi krytyków. Niewiele osób zrozumiało znaczenie obrazu stworzonego przez Surikowa. Suworowskie przekraczanie Alp, którego rok zbiegł się z setną rocznicą tego wielkiego wydarzenia, wywołało w liberalnej prasie opinię, że artysta nie działał na wezwanie duszy, ale na zamówienie. Ale czas pokazał, że to epickie płótno wyraża duszę ludzi.
