Arcydzieła światowego kina i ich uznanie

Wszystkim znanym obecnie klasykom kina światowego udało się poruszyć najbardziej różnorodne, czasem trudne tematy, o których nie było zwyczajowo mówić otwarcie. Jednak nie zawsze tak było.

Kino powstałe w 1895 roku jako takie nie było natychmiastowezaczęto uważać za jedną z form sztuki, wbrew powszechnemu przekonaniu. Przez długi czas służyła tylko jako zabawa dla znudzonej publiczności. Fabuły i akcja na ekranie wyglądały bardziej jak szopa.

Kiedy kino znalazło swoją prawdziwą twarz? To naturalne, że wszystkie arcydzieła światowego kina zyskał uznanie opinii publicznej z daleka od razu. Być może ich znaczenie dla sztuki kina jako całości można uznać za oryginalne kryteria określania takich filmów.

Nie można dokładnie ustalić, kiedy sztuka ta zyskała własny styl wyrazu. Można jednak śmiało powiedzieć, że arcydzieła światowego kina zaczęły pojawiać się po raz pierwszy dokładnie wtedy, gdy reżyserzy zdecydowali się na desperacki w tamtych czasach krok - poradzić sobie z poważnymi problemami społecznymi i pracowniczymi.

To były filmy, które skłoniły cię do myślenia o wiecznych wartościach i ideałach, o sensie życia. Często nie można było ich zobaczyć bez poczucia głębi

empatia z głównymi bohaterami.

I w końcu stały się sztuką w pełnym tego słowa znaczeniu, ponieważ wyróżniała je niezwykła wizja i niesamowity kunszt prezentacji.

Można powiedzieć, że wszystkie najsłynniejsze arcydzieła filmowe na świecie przestrzegały tych praw, listy który możesz zacząć od tak kultowego filmu fabularnego jak Nietolerancja.

Ten film został nakręcony przez amerykańskiego reżyseraDavid Griffith i zobaczył światło w 1916 roku. Film jest uważany za prawdziwe arcydzieło kina niemego. Historycy nazywają to nawet jedyną w swoim rodzaju fugą filmową, ponieważ Griffithowi udało się opisać nie jedną, ale cztery całe epoki - od starożytnych Babilończyków do 1914 roku.

Dlaczego filmy-arcydzieła światowego kina zmierza nietolerancja?Reżyserowi udało się stworzyć wyjątkowy film, w którym przy pomocy kina pokazał wysokie ideały ludzkiej wolności od ucisku, a także wszechogarniającą moc miłości, która nie zna granic.

Całkiem znaczący obraz był niemym filmemhorror „Nosferatu”, nakręcony przez niemieckiego reżysera Fryderyka Murnau w 1922 r., oraz surrealistyczny krótkometrażowy film niemcy „Pies andaluzyjski”, sponsorowany przez Hiszpanów Salvadora Dali i Luisa Bunuela w 1928 r.

Oczywiście wiele arcydzieł światowego kina często poruszało tak gorący temat, jak faszyzm. Żywym przykładem jest film „Nocny portier”, nakręcony w 1974 roku przez włoską Lilianę Cavani.

Ten film opowiada o nienaturalnej atrakcyjności imiłość wybuchła między byłym więźniem obozu koncentracyjnego a nazistowskim SS. Nikt przed Cavani nie nakręcił czegoś takiego, tym bardziej szczerze, że film zrobił ogromne wrażenie na opinii publicznej.

Nawiasem mówiąc, o kinie radzieckim. Oczywiście arcydzieła światowego kina zawierać wiele niesamowitych i oszałamiających obrazów z ZSRR.

Jeden z najbardziej utalentowanych reżyserów nazywa sięAndriej Tarkowski. Filmy takie jak Andrei Rublev z 1966 roku i Stalker z 1980 roku, oparte na powieści braci Strugatsky, stały się już klasykami i tę listę można rozszerzyć. Prawie każdy reżyser jest uważany za arcydzieło.

Sztuka filmowa nie byłaby kompletna bez takiego mistrzaAmerykańskie kino niezależne, takie jak David Lynch. W 1980 roku zszokował cały świat, kręcąc film „Słoń słonia” o Josephie Merricku, znanym Brytyjczyku, który żył w XIX wieku.