W 2010 roku w Hiszpanii ukazał się pełen pasji i kontrowersyjny film Unsatisfied Sexual Tension, który natychmiast przyciągnął uwagę publiczności. Co doprowadziło do tak nagłej popularności?
Krótko o fabule
Tytuł filmu to „Niezadowolenie seksualnenapięcie ”, przyciąga widza, zanurzając się w drżącym uczuciu miłości i razem wzrastając. Taśma ujawnia wybuchową hiszpańską esencję: przez 90 minut na ekranie szaleją poważne namiętności. Główny bohater zostaje dorosłym, mądrym, ale jednocześnie niesamowicie seksownym nauczycielem wyższej uczelni. Ale w życiu najjaśniejszych piękności zdarzają się czasem nieprzyjemne chwile. Toleruje zdradę swojej dziewczyny, ale nawet nie myśli o wycofaniu się. Przez cały czas będzie szukał jej serca w najbardziej niezwykły sposób.
O obsadzie
Jak na tak bogaty obraz, niemniej ekstrawagancka obsada. Główną rolę kobiecą gra Pilar Rubio, żona słynnego hiszpańskiego piłkarza. Jest właścicielką chwytliwego i atrakcyjnego wyglądu. Wielu mężczyzn nie ukrywa, że recenzują ten film tylko ze względu na seksowną brunetkę. Oprócz obrazu „Niezaspokojone napięcie seksualne” zagrała w dziesięciu bardziej dosadnych filmach.
Druga główna rola kobieca należy dosłynna piękność z madryckiej Normy Ruiz. Wielokrotnie musiała wcielać się w role uwodzicielskich i kupieckich kobiet, więc od samego początku reżyserzy wierzyli, że doskonale poradzi sobie z tą rolą.
Wizerunek seksownej i asertywnej edukatorkipokonał Miguela Angela Muñoza. Młody i gorący facet szybko przyzwyczaja się do tej roli i ujawnia publiczności swój niesamowity talent. Pomimo tego, że jego filmografia ma już kilka takich dzieł, dopiero film „Niezaspokojone napięcie seksualne” uczynił go prawdziwą gwiazdą.
Opinia widzów o filmie
Od siedmiu lat słychać najwięcejróżne wypowiedzi na temat wyraźnego filmu zatytułowanego „Niezaspokojone napięcie seksualne”. Film cieszy się coraz większą popularnością wśród kobiet. Młodzi widzowie świętują wspaniałe aktorstwo, ciekawą produkcję i możliwość zanurzenia się w słodkich uczuciach. Zdarzały się jednak osoby, które miały negatywny stosunek do wyraźnych scen, które uważały, że takie ujęcia nie mają miejsca w telewizji.
