Biografia artysty Makovsky Konstantindziś jest zacieniony przez jego wybitnego brata Włodzimierza, słynnego przedstawiciela Wędrowców. Jednak Konstantin odcisnął wyraźne piętno na sztuce, będąc poważnym, niezależnym malarzem.
Rodzina Makowskich
Nazwisko Makowskiego jest dobrze znane w języku rosyjskimSztuka. Ojciec rodziny, Jegor Iwanowicz Makowski, był znanym moskiewskim pracownikiem artystycznym, artystą amatorem. Zorganizował „Szkołę Natury” dla malarzy, która później stała się znana jako Moskiewska Szkoła Malarstwa, Rzeźby i Architektury.
Rodzina zawsze rządziła duchem twórczym i niezaskakujące, że wszystkie troje dzieci Jegora Iwanowicza zostało artystami. Dom często odwiedzali przyjaciele mojego ojca - artyści Karl Bryullov i Wasilij Tropinin, można było tu spotkać pisarza Gogola, aktora Szczepkina, kompozytora Glinkę. W rodzinie nieustannie odbywały się wieczory literackie i muzyczne, a także spory o sztukę. Wszystko to wpłynęło na formację dzieci. Dorosły Konstantin Makowski powiedział, że sukces w malarstwie zawdzięcza wyłącznie ojcu, który potrafił zaszczepić w nim nieodpartą miłość do sztuki.
Rodzina miała troje dzieci: najstarszego syna Konstantina, córkę Aleksandra i najmłodszego Włodzimierza. Majątek rodziny był skromny, ale panujący duch sztuki w pełni rekompensował wszelkie niedogodności dnia codziennego.
Dzieciństwo Konstantyna
Od dzieciństwa Konstantin Makowski był zanurzony w sztuce, w rzeczywistości nie znał żadnego innego życia i miał wybrać ścieżkę malarza. Wszystkie dzieci w rodzinie bardzo wcześnie zaczęły rysować.
Kostya, jako pierwsze dziecko w rodzinie, zaczął odże był obok ojca i przyjaciół, kiedy dyskutowali o malarstwie i swoich pomysłach, pokazywał szkice i obrazy. Wszystko to ukształtowało estetyczne poglądy i zainteresowania chłopca.
Znalezienie rzemiosła
W 1851 rKonstantin Makovsky wstępuje do szkoły malarstwa, rzeźby i architektury swojego ojca. Jego mentorami byli tam V. Tropinin, M. Scotti, S. Zaryanko, A. Mokritsky. Tutaj w ciągu siedmiu lat chłopiec został ukształtowany na artystę z własnym, oryginalnym spojrzeniem na świat i nauczył go podstaw malarstwa.
W szkole był pierwszym uczniem, dostał wszystkomożliwe nagrody. W 1858 Konstantin wstąpił do Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu - najlepszej instytucji edukacyjnej w dziedzinie sztuki w Imperium Rosyjskim. Podczas studiów regularnie wystawiał swoje prace na dorocznych wystawach Akademii, a nawet otrzymał Wielki Złoty Medal za pracę „Agenci Dmitrija Uzurpatora zabijają syna Borysa Godunowa”.
W 1862 r. Makowski zaczął szukać własnej drogi w sztuce, ponieważ akademizm wydawał mu się nudny i przestarzały.
Ścieżka w sztuce
Konstantin Makovsky (obrazy, biografia)artystę przedstawiamy w naszym artykule) poszukuje swojego stylu, pragnie wyrazić swój wewnętrzny świat. W 1863 roku wraz z trzynastoma innymi artystami wybranymi do udziału w konkursie o Wielki Złoty Medal Akademii Sztuk Pięknych odmówił namalowania obrazu na temat zatwierdzony przez akademików.
Musiał opuścić szkołę iMakowski nigdy nie był w stanie uzyskać dyplomu wykształcenia. Wydarzenie to stało się znane jako „zamieszki czternastu”. Protest polegał na tym, że artyści chcieli uzyskać wolność i napisać pracę na wolny temat, ale Akademia nie chciała ich spotkać w połowie drogi. W rzeczywistości był to bunt przeciwko kajdanom akademizmu i był znakiem wyłaniającej się nowej szkoły realizmu, w której Konstantin Makowski miał odegrać znaczącą rolę.
W 1863 artysta dołączył do grupy I.Kramskoy i pracuje w powstającym gatunku malarstwa domowego. W 1870 roku Makowski stał się jednym z inicjatorów i ideowych inspiratorów powstania Stowarzyszenia Podróżujących Artystów i dużo pracował, opisując sceny z życia codziennego.
Wystawiał prace jako naukowiecwystawy oraz w towarzystwie Wędrowców. W latach 80. Makowski stał się bardzo popularnym autorem portretów salonowych i obrazów o tematyce historycznej. A w 1889 otrzymał Wielki Złoty Medal na wystawie sztuki w Paryżu za cykl prac.
Przedmiot pędzla Makowskiego był historycznysceny, życie ludzi, życie codzienne. Z miłością i etnograficzną precyzją maluje kostiumy i wyposażenie postaci. Pod koniec lat 80. artysta coraz częściej zwraca się do tematów historycznych, pisze duże, szczegółowe obrazy, na przykład „Uczta weselna Boyarsky w XVII wieku”, które są bardzo popularne wśród publiczności i krytyków. Stworzył też wiele portretów różnych osób.
Twórcze dziedzictwo Konstantina Makowskiegoma około stu obrazów, w tym wiele dużych, epickich płócien (dziś są one rozproszone w kolekcjach prywatnych i muzealnych na całym świecie). Ponadto brał udział w projektowaniu katedry Chrystusa Zbawiciela w Moskwie.
Kolektor
Konstantin Makowski, którego obrazy są terazsą obiektem uwagi kolekcjonerów, on sam był świetnym kolekcjonerem. Odziedziczył to hobby po ojcu, który kochał różnorodne dzieła sztuki i antyki.
Ideę kolekcji sformułował artysta m.insłowa: „piękne stare czasy”. Porwany tematami historycznymi zbierał najróżniejsze sprzęty i wyposażenie, stroje, a także wszystko to, co wzbudzało wyrafinowany gust artysty.
W okresie pasji do tematu chłopskiego Makovskydużo podróżuje po rosyjskim buszu, kupując artykuły gospodarstwa domowego i odzież. Wyprawa na Wschód dodała do kolekcji dużą liczbę orientalnych artykułów gospodarstwa domowego, dywanów, biżuterii i strojów. W rezultacie w latach 80. mieszkanie artysty bardziej przypominało muzeum niż mieszkanie.
Przedmioty w kolekcji często służyły jako podstawa dotworzenie obrazów. Tak więc w dziele „Wesele bojarskie w XVII wieku” krytycy zauważają najmniejszą zbieżność szczegółów z historycznym strojem i wyposażeniem tamtych czasów. Na początku XX wieku. Makowski był jednym z największych kolekcjonerów w Rosji, a jego działalność doprowadziła do mody na kolekcjonowanie wśród bohemy i burżuazji.
Konstantin Jegorowicz był bardzo dumny ze swojegospotkania, z przyjemnością to zademonstrował i rozdawał rzeczy na różne wystawy. Po śmierci artysty zorganizowano licytację, na której wystawiono 1100 przedmiotów, w wyniku której wdowa uratowała ponad pół miliona rubli, a rzeczy sprzedano do zbiorów osób prywatnych i muzeów. Niestety, naruszono integralność spotkania, a wieloletnia praca Makowskiego poszła w proch.
Najlepsza praca
Konstantin Makowski, najlepsze obrazy, biografia,która wciąż dopiero staje się przedmiotem badań krytyków sztuki, pozostawiła po sobie wielką spuściznę. Do jego najsłynniejszych dzieł należą: „Śmierć Iwana Groźnego”, „Uczta u Bojara Morozowa”, „Męczennicy bułgarscy”, „Minin na jarmarku w Niżnym Nowogrodzie”, „Wybór panny młodej cara Aleksieja Michajłowicza”.
Prywatne życie artysty
Konstantin Makowski dużo podróżował,przez pewien czas mieszkał w Paryżu, trzykrotnie odwiedzał Afrykę, a wszystko to wzbogaciło jego twórczość, w której odnaleźć można rysy rodzącego się modernizmu. Za zasługi artystyczne Makowski został odznaczony Orderem Legii Honorowej i św. Anny.
Artysta był trzykrotnie żonaty. Pierwsza żona zmarła na gruźlicę, a druga rozwiodła się. W sumie miał dziewięcioro dzieci, wśród których są artyści i postaci kultury.
30 września nowy styl 1915 tramwajpowalił człowieka - tak Konstantin Makowski zakończył swoją podróż. Życie i twórczość artysty pozostała w historii malarstwa rosyjskiego jako ważna karta w rozwoju realizmu.
