Jeden z najbardziej znanych kompozytorów rosyjskich,Oczywiście jest Michaił Iwanowicz Glinka. Jego biografia rozpoczęła odliczanie 20 maja 1804 r. W jednej z małych wiosek Smoleńska. W dzieciństwie Glinka była raczej bolesnym dzieckiem, wychowywała go babcia, władcza i chłodna kobieta, której obawiali się wszyscy chłopi i rodzina.
Michaił Iwanowicz Glinka - jeden z klasyków muzyki rosyjskiej
Utalentowany kompozytor otrzymał pierwsze wykształceniew domu. Warto jednak odnotować, że Glinka zaczął studiować muzykę dość późno, jego zajęcia z nianią Varvarą Klamer były potrzebne, aby móc spędzić wolny czas. W tym czasie Michaił Iwanowicz mógł tylko uderzyć w dzwon i bić miedziane baseny, naśladując miejscowego dzwonka.
Zimą 1817 roku wysłali go rodzicePetersburgu, ale wtedy nikt nie rozumiał, kim był Glinka Michaił Iwanowicz. Krótka biografia przyszłego kompozytora spodobała się dyrektorowi internatu w instytucie pedagogicznym, a Glinka została tam przyjęta, podczas gdy ta instytucja została uznana za dość uprzywilejowaną, a zwykłe dzieci nie mogły się tam dostać.
Glinka i Puszkin - znacząca znajomość
W pensjonacie Glinka poznał swojego młodszego brataAleksander Siergiejewicz Puszkin Lew. Dwóch utalentowanych młodych mężczyzn zaprzyjaźniło się i wkrótce Michaił Iwanowicz spotkał się z samym „luminarzem poezji rosyjskiej”, który często odwiedzał jego brata w pensjonacie. W tym samym czasie Glinka zainteresował się muzyką i rozpoczął naukę gry na fortepianie.
Michaił Iwanowicz Glinka, którego biografiaDziś studiuje na szkolnym kursie muzycznym, uczył się u najlepszych ówczesnych nauczycieli: Charlesa Mayera, Johna Fielda i Franza Boehma. Włoski Todi uczył Glinki śpiewu. W 1822 roku kompozytor opuścił internat, stając się jego najlepszym uczniem. Na balu maturalnym Glinka zagrał na fortepianie koncert Hummla przy wsparciu swojego nauczyciela Mayera.
Kompozycja muzyki kompozytora Michaiła IwanowiczaGlinka podjął się w 1822 roku, zaraz po ukończeniu szkoły z internatem. Początkowo próbował znaleźć wariacje na temat szwajcarskiej rodziny, najpopularniejszej opery austriackiego kompozytora Weigla. Równolegle doskonalił swoje umiejętności gry na pianinie. Wkrótce zaczął komponować kompozycje z różnych gatunków. Przez długi czas nie był zadowolony ze swojej pracy, chociaż wtedy pisał piosenki i romanse znane całemu światu.
Słabe zdrowie jako bariera dla kreatywności
Złe zdrowie jest tym, na co zawsze cierpiałemMichaił Iwanowicz Glinka. Biografia kompozytora w okresie od 1823 do 1824 odnotowuje ogromną liczbę prób wyzdrowienia z chorób, zwłaszcza za to podróżował po Kaukazie. W 1824 r. Glinka przeniósł się do Petersburga i rozpoczął pracę w Ministerstwie Kolei.
Jednak przez długi czas w Ministerstwie Kolei Glinka nie dawał radytrzymaj się, chciał tworzyć muzykę, a usługa mu na to nie pozwoliła. W Petersburgu Michaił Iwanowicz spotkał się z Delvigiem, Żukowskim, Mitskewiczem i wieloma innymi społecznikami stolicy. W 1830 roku Glinka wyjechał do Niemiec, a następnie do Włoch w celu poprawy własnego zdrowia.
Michaił Iwanowicz Glinka, którego biografiaznany wielu melomanom, powrócił do Rosji w 1834 roku i mieszkał tu przez 18 lat. Przez cały ten czas napisał ogromną liczbę utworów, które weszły do światowego skarbca muzyki. W 1852 roku stan zdrowia kompozytora pogorszył się i ponownie wyjechał za granicę. Za drugim razem Glince nie udało się poprawić stanu zdrowia i 3 lutego 1857 roku zmarł.
