Kilka lat temu w domowych needlewomenachbyła kolejna okazja do realizacji ich twórczych planów. Faktem jest, że materiał zwany pianką rzemieślniczą (pianka rzemieślnicza) lub, jak to się nazywa w WNP, pianiranem lub pianką, stał się dostępny w szerokiej sprzedaży. Co to za substancja, jakie jej rodzaje występują i jak pracować z pianiranem? Przyjrzyjmy się bliżej wszystkim tym problemom.
Co to jest Foiriran
To słowo nazywa się dekoracyjnym pienistymmateriał rzemieślniczy wykonany z polimeru etylenu i octanu winylu. Ze względu na szorstką powierzchnię materiał ten nazywany jest również zamszem z tworzywa sztucznego, revelorem i innymi terminami.
Jego specjalna nazwa - „pianiran” - inOtrzymał język polski, ukraiński, rosyjski i inne języki słowiańskie ze względu na kraj produkcji - Iran (piankowy Iran), który jest największym dostawcą tego materiału na świecie.
Oprócz irańskiego można spotkać pianiran chiński, koreański i turecki.
W zależności od kraju pochodzenia różni się również skala kolorystyczna materiału, a także jego gęstość, jednorodność malowania i długość.
Funkcje pianki
Zanim dowiesz się, jak pracować z pianiranem, warto dowiedzieć się, jakie są cechy tego materiału dla kreatywności.
Główną zaletą pianki jest jej lekkość (można by rzec: przewiewność), a także możliwość zmiany kształtu po podgrzaniu, a po schłodzeniu - zachowanie jej.
Ta nieruchomość jest wykorzystywana przez gospodarstwa domoweneedlewomen do tworzenia pięknych i niesamowicie realistycznych kwiatów i ozdób do włosów, broszek. Rzeczywiście, w przeciwieństwie do plastiku, pianka jest bardzo lekka, giętka i miękka. Przewyższa również właściwościami tkaniny i skóry - mocno trzyma określony kształt, nie boi się wilgoci i nie blaknie, a jego koszt jest bardzo niski. Ponadto materiał ten jest łatwy do malowania i tłoczenia.
Warto zauważyć, że w Stanach Zjednoczonych i Chinach bardziej powszechne są inne zastosowania pianki - są one używane do tworzenia kostiumów na cosplay i karnawał.
Ponadto w branży z tego materiału wykonują puzzle, zestawy konstrukcyjne i zestawy dla dzieci do kreatywności.
Rodzaje pianiranu
Pianka jest inna.W WNP najczęściej występuje w postaci cienkich arkuszy formatu A-4 lub rolek. Z reguły grubość materiału w tej formie wynosi 1-1,5 mm. Arkusz i rolka Foamiranu doskonale nadaje się do tworzenia dekoracji i kwiatów.
Zestawy różnych figurek piankowych, cyfr lub liter są mniej popularne wśród domowych szwaczek.
W innych krajach oprócz cienkiego materiałubardzo powszechna gruba pianka rzemieślnicza (od 1 cm), na której można wycinać wzory, jak na drzewie. Ze względu na tę właściwość pianiran jest najpopularniejszym materiałem do tworzenia kostiumów do cosplayów bohaterów fantasy i anime.
Jeśli chodzi o wygląd cienkiej pianki, istnieje kilka jej odmian.
- Zwykły pianiran, jednolicie zabarwiony w jednym kolorze.
- Pianka z nadrukiem, najczęściej w kwiatowy lub geometryczny wzór. Czasami na powierzchni materiału pojawia się obraz.
- Bardzo popularny jest pianiran brokatowy, którego powierzchnię pokrywają monochromatyczne lub wielokolorowe iskierki. Najczęściej służy do wykonywania koron i kokardek na opaski.
- Powszechna jest również pianka ptasie mleczko, która różni się od zwykłej tym, że po podgrzaniu staje się cieńsza i staje się lekko przezroczysta.
- Jedwabny pianiran również cieszy się szczególną miłością, nazwaną tak ze względu na jego jedwabistą powierzchnię.
Narzędzia do pracy z pianiranem
Zanim nauczysz się pracować z pianiranem, warto zastanowić się, jakich dokładnie narzędzi do tego użyć.
- Przede wszystkim są to nożyczki, bo to od nichz pomocą będzie można wyciąć szczegóły przyszłego produktu. Oprócz zwykłych krawców i małych maszyn do szycia podczas pracy z pianką można używać kręconych nożyczek. Warto jednak pamiętać, że muszą być dobrej jakości i ostre - inaczej mogą żuć materiał, a nie go ciąć.
- Do podgrzania pianiranu (w celu nadania mu plastyczności) najczęściej używa się zwykłego żelazka, lokówki i prostowania włosów lub zapalniczki.
- Często, aby nadać szczegółom pożądany kształtużywane są specjalne narzędzia - stosy. Mają ostre, okrągłe i kręcone końce. Nowicjusze zamiast stosów używają wykałaczek lub igieł.
- Istnieją specjalistyczne barwniki do barwienia pianki. Jednak w rodzimym ogromie najpopularniejszym barwnikiem pozostają pastele olejne czy dziecięce kredki woskowe.
- Do mocowania elementów piankowych najbardziej optymalny będzie klej Moment lub pistolet do klejenia. PVA, „Dragon” i inne ręcznie robione kleje w tym przypadku są nieskuteczne, gdyż długo zamarzają.
- I ostatnie bardzo ważne narzędzie do pracypianka rzemieślnicza to formy (formy nadające materiałowi objętość i teksturę). Początkująca szwaczka ich nie potrzebuje. Ale dla tych, którzy są poważnie porwani przez pianiran - nie mogą się bez nich obejść.
- Możesz również użyć wykrojników dziurkaczy, ploterów, wykrawarek i wytłaczarek do wycinania elementów piankowych.
Jak poprawnie pracować z pianiranem
Przed rozpoczęciem pracy powinieneśprzygotuj wszystkie narzędzia, a także miejsce pracy, które nie powinno zawierać niczego zbędnego. Jako przykład pracy z pianiranem podamy przykład wykonania małej róży.
- Będziesz potrzebował zwykłych różowo-zielonych pianek o grubości 1-1,5 mm. Nakłada się na niego „wzór” przyszłego kwiatu i obrysowuje wykałaczką (jeśli nie ma ostrego stosu).
- Następnie część jest ostrożnie wycinana i cięta na kilka płatków.
- Włączamy żelazko i po kolei stosujemy się do niegokażdy płatek zgodnie z tą zasadą: ciepło, rolka, klej; weź nowy płatek, podgrzej go, zwiń, przyklej - i tak dalej, aż uzyskasz różę o pożądanym rozmiarze.
- Aby kwiat wyglądał na kompletny, potrzebujezrobić działkę z zielonego pianiranu. Jest przetwarzany w taki sam sposób jak płatki i jest nakładany na drut, który będzie działał jak łodyga. Drut i działkę są mocowane za pomocą kleju i voila - róża jest gotowa.
Jak pracować z foremkami do pianiranu
Powyższy przykład jest odpowiedni dla tych, którzytylko mistrzowie pianiranu. Z czasem warto zacząć doskonalić swoje umiejętności - opanować formy. Można je kupić w sklepie, zamówić online lub wykonać ręcznie.
W swoim arsenale musisz mieć co najmniej dwie foremki: jedną do liści, drugą do robienia płatków.
Po barwieniu należy użyć foremek.pianiranę poprzez podgrzanie materiału na żelazku i dociśnięcie go do instrumentu. Część należy dociskać do formy, aż ostygnie i stwardnieje, zwykle zajmuje to kilka sekund. Następnie krawędzie można przyciąć, chociaż niektórzy rzemieślnicy robią to przed rozpoczęciem pracy z formą.
Zawsze ważne jest, aby część odkształcona była większa niż to konieczne, ponieważ zmniejszy się po podgrzaniu.
Formy są pojedyncze (nakładają relief jednymboki) i podwójne (kształt po obu stronach). Podczas pracy z pojedynczymi częściami ważne jest, aby nałożyć kolejny kawałek pianiranu na części, co zapobiegnie pojawianiu się odcisków palców na gotowym produkcie. Nie ma takiej potrzeby dla podwójnych form.
Jak pracować z niestandardowymi rodzajami pianki
W ostatnich latach na rynku krajowym pojawiły się 2 nowe rodzaje pianek rzemieślniczych. Jednym z nich jest pianiran ptasie mleczko. Jak z nim pracować? Zrozummy to.
Ten materiał powinien być specjalnie przetworzony przed rozpoczęciem pracy. Aby to zrobić, wyciętą część przyciemnia się pastelem i (umieszcza między dwoma arkuszami papieru) prasuje żelazkiem w trybie parowym.
Gdy część ostygnie, jest usuwana (po obróbce materiał staje się bardzo cienki, prawie przezroczysty) i nakładany na rozgrzane żelazko. Następnie są traktowane pleśnią.
Po tej procedurze obrobioną część ugniata się i lekko rozciąga w dłoniach. W razie potrzeby krawędzie lekko rozgrzewamy zapalniczką.
Po zapoznaniu się z techniką przetwarzania pianki ptasie mleczko, dowiedzmy się, jak radzić sobie z jego bratem zwanym pianiranem jedwabnym.
Jak z nim pracować?Dużo łatwiej niż w przypadku prawoślazu, ponieważ jest mniej kapryśny. Nie trzeba go wcześniej prasować, ponieważ jest już cienki i plastyczny i nie bulgocze na żelazku jak ptasie mleczko.
Pracując z jedwabną pianką, wyciętą część należy podgrzać na żelazku i zdeformować za pomocą formy. Dalszy kształt nadają ręce. W razie potrzeby używana jest zapalniczka.
Biorąc pod uwagę cechy pianiranu, a także jegogatunku, możemy stwierdzić, że ten materiał jest niezastąpioną rzeczą w arsenale każdej szwaczki. A jeśli weźmiemy pod uwagę, że domowe rzemieślniczki są dalekie od pełnego wykorzystania możliwości, jakie daje ten materiał, możemy stwierdzić, że ma on wielką przyszłość w bezkresie naszej ojczyzny.
