Szachy są najbardziej znanymi i starożytnymigra strategiczna. Od 16 stuleci mały zestaw reguł i postaci jest najpopularniejszą rozrywką szlachty, a następnie intelektualistów i ludzi wykształconych. Pomimo popularności mało kto może opowiedzieć o szachach, szachownicy i grze opartej na zasadach innych niż reguły.
Ile komórek na szachownicy?
Szachy zostały wynalezione w IndiachV-VI wiek Według legendy stworzenie gry przypisuje się nieznanemu braminowi (przedstawicielowi jednej z najwyższych duchowych kast społeczeństwa). Prosta szachownica 8 na 8 (64 kwadraty), mała lista zrozumiałych zasad i postaci tak bardzo lubiła miejscową radżę, że zasugerował, że sam bramin wybiera nagrodę za swoją pracę.
Potem mędrzec poprosił go o zapłatę pszenicy.Liczbę trzeba było obliczyć na podstawie liczby komórek na polu gry: podwojono liczbę ziaren dla każdej komórki, zaczynając od jednego. Początkowo Radża zaśmiała się i pomyślała, że mędrzec nie jest tak przebiegły, jak się wydaje z gry. Każdy, kto zna postępy geometryczne, nie jest trudno obliczyć liczbę ziaren wymaganych do wypełnienia szachownicy 8 na 8 to 264. Aby pomieścić wymaganą ilość pszenicy, wymagany byłby magazyn o długości 180 km3. Taka ilość ziarna nie byłaby dostępna nie tylko dla Radża, ale także na całym świecie.
Co to jest chaturanga?
W starożytnych Indiach chaturanga nazywano specjalnymjednostka składająca się z 4 różnych rodzajów żołnierzy: słonia, kawalerii, piechoty i rydwanu wojennego. Były opcje dla 2 i 4 uczestników, kości były zaangażowane w proces.
Literatura angielska stwierdza, żechaturanga dla 4 graczy była pierwszą wersją szachów. Nie jest to jednak pewne, faktem jest, że w żadnym ze źródeł pisanych, które do nas nie dotarły, nie opisano opisanych zasad. Możemy jedynie powiedzieć, że na polu chaturanga było tyle komórek, ile komórek na szachownicy. Chaturanga powstał później niż w VI wieku i nie może być przodkiem szachów, tylko jedną z odmian zabawy.
Wymiary szachownicy
Nie ma wyraźnego pola szachowego.Plansza zależy od rodzaju gry. W klasycznej wersji ta sama liczba komórek na szachownicy jak w chaturanga wynosi 64. Chiński xiangqi i koreański chang są zaprojektowane na kwadrat 9 x 9. A w perskiej wersji shatrange jest tyle komórek, ile jest na szachownicy w naszej zwykłej wersji.
Dzisiaj plansza jest wykonana z drewna lubkamień w formie książki - trumny. W Indiach woleli dywan wykonany z tkaniny z nadrukowanymi podziałami, aw krajach arabskich i perskich mogli nawet bawić się na mozaikowej podłodze.
Szachy i Kościół chrześcijański
Na panelu ołtarzowym w kościele augustianów w Pesarojest fresk przedstawiający przyjęcie między Pontykiem a świętymi Augustynem i Alipiusem (wydarzenie pochodzi z IV wieku). Należy zauważyć, że stosunek kościoła do gry nie zawsze był jednoznaczny. Faktem jest, że w Europie wieki XI-XIV. Arabska wersja chaturanga, która wymagała kości, została rozpowszechniona. Szachy zostały uznane za „diabelskie wymyślenie”, rosyjski Kościół prawosławny zapewnił ekskomunikę za jego entuzjazm do gry. Chociaż wszystkie zakazy nie przeszkadzały samym urzędnikom kościelnym zapalonych szachistów, o czym świadczą liczby regularnie znalezione przez archeologów w miejscu starożytnych klasztorów i kościołów.
Szachy i sztuka
Od pojawienia się niestandardowego portretu z mody niebyły zdjęcia, na których narysowano klienta podczas gry w szachy. Zabawa intelektualna była wysoko ceniona przez polityków, naukowców i innych przedstawicieli najwyższej szlachty.
Ciekawostką jest to, że szachy nie były uważane za czystemęska zabawa. W rzeczywistości zamiłowanie do strategii wśród silniejszego seksu było tak silne, że często uczyli gry własnych żon i córek. Wówczas godny partner był zawsze „pod ręką” i nie trzeba było chodzić do męskiego klubu na ciekawe przyjęcie. Podczas gry w szachy losowali znani pisarze Ben Johnson i William Shakespeare.
W tej wersji figury są wykonane z hebanu -naturalna kość. Za kolor szachów odpowiadają postumenty, a niektóre elementy wykonane są z metali szlachetnych przez prawdziwego jubilera. Według samego autora figur nie jest historykiem, aw kostiumach możliwe są nieścisłości, głównym zadaniem było oddanie ducha tamtych czasów. Samo wykonanie takich projektów jest bardzo trudne, nad stworzeniem szachów „Wojny 1812” w ciągu roku pracowało co najmniej 4 mistrzów.
Ile razy Rosjanie zostali mistrzami świata w szachach?
Należy wyjaśnić, że są dwa głównespołeczność szachów i dwie tabele rankingowe najsilniejszych. Sytuacja ta rozwinęła się w wyniku działań Kasparowa i Shorta. W 1993 r. Obaj pretendenci do tytułu mistrza oskarżyli Międzynarodową Organizację Szachową (FIDE, istniała od 1948 r.) O stronniczość, odmówili członkostwa, utraty tytułów i zorganizowali Professional Chess Organisation (PCA). Od 2006 roku przeciwnikom udało się znaleźć kompromisy, a jedność mistrzostw została przywrócona.
Radzieccy i rosyjscy szachiści częściej niż przedstawiciele innych krajów stawali się mistrzami. Według danych FIDE tytuły najlepszych arcymistrzów zdobywały w różnym czasie następujące osobowości:
- Alexander Alekhin (1927 - 1935, 1937 - 1946).
- Michaił Botwinnik (1948 - 1957, 1958 - 1960, 1961 - 1963).
- Visaliy Smyslov (1957-1958).
- Michaił Tal (1960-1961).
- Tigran Petrosyan (1963-1969).
- Boris Spassky (1969-1972).
- Anatolij Karpow (1975 - 1985).
- Garry Kasparov (1985 - 1993).
- Alexander Khalifman (1999-2000).
- Vladimir Kramnik (2006-2007).
Od 2013 roku do dziś mistrzem świata w szachach jest Norweg Magnus Carlsen.
