W USA rzadko nazywa się najmniejszą monetąoficjalnie cent. Częściej mówią grosze. Tak się złożyło, że 5 centów to „nikiel”, 10 to „dziesięciocentówka”, a 25 to „ćwiartka”, czyli ćwiartka (tutaj, oczywiście, pod tym słowem mamy na myśli coś zupełnie innego). Generalnie Amerykanie są konserwatystami, niechętnie i tylko zmuszeni są zmieniać sposób wydawania pieniędzy. Tak więc współczesna moneta 1 cent wygląda tak samo jak sto lat temu.
Co to jest cent?
Если «доллар» - это искаженный «таллер», то „Cent” pochodzi od łacińskiego słowa „centum”, co oznacza dobrą starą setkę. Stulecia rzymskie, w których służyli setnicy, senti, centazimo, - wszystkie te „setki” nazw mają podobną etymologię. W każdym z języków oznaczają one jeden procent (kolejna formacja tego słowa). Monety te są używane nie tylko w Ameryce, ale także w dziesiątkach innych krajów, w których jednostka podstawowa nie zawsze nosi nazwę dolara. A w Australii, w zjednoczonej Europie, w egzotycznych Brunei, w Kanadzie, w Hongkongu i na Mauritiusie oraz w mało znanym stanie Kiribati i w wielu innych miejscach nikogo nie dziwi, że najmniejsza moneta to 1 cent Ale po raz pierwszy jednostka ta została wprowadzona w Stanach Zjednoczonych.
Wygląd monety
W rzeczywistości centy pojawiły się na amerykańskiej ziemitrzy lata wcześniej niż najpopularniejsza dziś waluta, mianowicie w 1783 r. Zaledwie sto z tych monet stanowi jednego dolara. Do 1857 r. Było też pół centów (a potem pół grosza trafiło do Rosji).
Monety o nominale George'a Washingtona w1 cent modelu, który jest nadal w użyciu, został wprowadzony do obrotu w 1909 roku. Wtedy dolar był bardzo drogi, był zaopatrzony w złoto i „ważył” około jednego grama. Dzisiaj taka ilość „żółtego metalu” kosztuje czterdzieści dolarów lub więcej, nie ma ustalania ceny, a cena jest ustalana na podstawie kursu walutowego, ale ponad sto lat temu nie było sensu oszczędzać na produkcji metalu „groszowego” i został on wykonany ze stopu o wysokiej zawartości miedzi . Jak się teraz okazało, okazało się, że jest drogie.
Wygląd monet
Tak więc na świecie nie ma zmiantak różnorodny jak 1 cent. Moneta jest wydawana w różnych krajach, a jej wygląd odzwierciedla cechy narodowe i naturalne, w tym florę i faunę różnych stref klimatycznych. Ale amerykański cent jest nadal uważany za główny, którego wygląd również zmieniał się wielokrotnie. Początkowo rewers (rewers strony nominalnej) był udekorowany różnymi symbolami wolności, główną wartością Nowego Świata. W XIX wieku uwagę pracowników Systemu Rezerwy Federalnej, a raczej jego centrów emisji, przyciągnęły inne personifikacje Ameryki - bieliki, żubry, a nawet Hindusi, rdzenni mieszkańcy (stosunek do nich nie zmienił się). Minione stulecie upłynęło pod znakiem szacunku wobec pierwszego prezydenta Stanów Zjednoczonych, a poza nim moneta 1 cent tradycyjnie zdobiona jest gwarancją wiary.
Drogie monety
W ciągu ostatnich dziesięcioleci dolarasiła nabywcza znacznie straciła na znaczeniu. Pragmatyczni Amerykanie, przyzwyczajeni do obliczania wszystkiego na świecie, zastanawiali się, ile kosztuje 1 cent i czy jest to zbyt drogie dla podatników. Stany Zjednoczone to kraj bogaty i dumny ze swoich tradycji, ale w tej sprawie najwyraźniej popadły w konflikt z gospodarką. Opinia publiczna zareagowała na tę sytuację praktycznym bojkotem „grosza”. W niektórych punktach sprzedaży najmniejsze brązowe monety po prostu odmawiają przyjęcia, zaokrąglając ceny do „niklu”. Proste obliczenia przemawiają za takim rozwiązaniem. Po pierwsze, produkcja centovika kosztuje każde z centrów emisji prawie 1,8 razy drożej niż jego wartość nominalna. Po drugie, Stany Zjednoczone pamiętają, że czas to pieniądz, a wydawanie go na opowiadanie o prawie bezwartościowych drobiazgach jest marnotrawstwem, a przeciętny obywatel USA zajmuje 2 godziny 24 minuty rocznie. Ponadto bicie monet i przygotowywanie brązu to proces technologiczny, w którym ludzie wątpią w ekologiczną czystość. Jest więc całkiem możliwe, że wkrótce centy, jeśli zostaną wzięte pod uwagę, to tylko przy płatnościach bezgotówkowych.
