Bank of England: historia i opis

Spośród wszystkich banków centralnych w Europie Bank Angliizajmuje szczególne honorowe miejsce i są ku temu bardzo dobre powody. W rzeczywistości jest dwukrotnie rekordzistą. Oprócz tego, że jest znacznie starszy niż wszystkie inne europejskie banki państwowe, jest także najstarszą instytucją finansową w całym Foggy Albion. Nic dziwnego, że wymyślili figlarne imię „Stara Dama”, sugerując w ten sposób jego konserwatyzm.

Jak i kiedy powstał Bank Centralny Anglii

Historia tej organizacji sięga 1694 roku.W tym czasie rząd i król Anglii potrzebowali pożyczki na sfinansowanie wojny z Francją. Jeden ze szkockich finansistów, William Peterson, wpadł na pomysł stworzenia specjalnej instytucji finansowej, która drukowałaby nowe banknoty i tym samym pokrywała deficyt budżetowy. W efekcie powstała spółka akcyjna, której właścicielem było około 1260 udziałowców, w tym samego króla i kilku posłów. Pierwsza rata wyniosła tysiąc dwieście funtów, a środki te stały się pierwszą pożyczką dla rządu tego kraju. Tak pojawił się Bank Anglii - organizacja, bez której trudno sobie wyobrazić, jak wyglądałby system finansowy Wielkiej Brytanii i wielu innych krajów.

Historia formacji

Początkowo ta organizacja miała prawo zapewniaćpożyczki zabezpieczone, weksle handlowe, wystawianie weksli, kupno i sprzedaż srebra i złota. Król nie miał nad nią władzy absolutnej - aby otrzymać pożyczkę, musiał uzyskać zgodę parlamentu. Trzeba powiedzieć, że do 1979 r. Nie było przepisów regulujących pracę tej instytucji. I dopiero w tym roku ostatecznie przyjęto odpowiednią ustawę, zgodnie z którą Bank Anglii systematyzuje wszystkie instytucje kredytowe przyjmujące depozyty. Od tego momentu po sprawdzeniu każdy z nich otrzymuje nowy status. Stały się uznanymi bankami w Anglii lub licencjonowanymi depozytariuszami. W tym samym roku 1979 władzę w kraju przejęli konserwatyści z Margaret Thatcher na czele, a polityka monetarna stała się w centrum uwagi. Rząd sprawuje kontrolę bankową poprzez sprzedaż i zakup weksli. Potem nadeszły lata 90., a operacje otwartego rynku uznano za priorytet.

Bank of England, zgodnie z dekretem Skarbu Państwa,zawiera transakcje mające na celu regulację poziomu złota i rezerw walutowych. Ponadto może i musi przeprowadzać interwencje w celu kontrolowania kursu waluty krajowej. W 1997 r. Podpisano Memorandum pomiędzy Bankiem Anglii, Urzędem Nadzoru i Regulacji Finansowych oraz Skarbem Państwa, w którym opisano zasady i warunki ich sprawnej pracy na rzecz zapewnienia stabilności finansowej państwa. W tym samym roku, w maju, Bank Centralny otrzymuje od rządu prawo do samodzielnego decydowania o wysokości stóp procentowych.

Zarządzanie

Szef tej instytucji finansowejkierownik (kadencja - 5 lat), który jest członkiem dyrekcji. Oprócz niego w skład tego organu wchodzi jeszcze 16 członków, powoływanych przez rząd na trzyletnią kadencję. W samym Banku zatrudnionych jest 4 dyrektorów, a pozostałych 12 dyrektorów największych firm. Dyrekcja ma obowiązek spotykać się co najmniej raz w miesiącu i rozwiązywać wszelkie kwestie, które w taki czy inny sposób są związane z funkcjami Banku. Wszelkie kwestie praktyczne rozstrzygane są na poziomie Komisji Skarbu, w skład której wchodzi 5 dyrektorów, kierownik i jego zastępca.