W 1290 r. Filip IV prowadził wojny we Francji.Zabrakło pieniędzy na finansowanie. Bicie nowych monet prowadziło do coraz większej inflacji. Aby zapewnić dostępność złota w skarbcu, król splądrował królestwo Longobardów, skonfiskował pieniądze Żydów i skonfiskował majątek templariuszy. Wszystko po to, aby nie płacić seigniorage - to nagroda za bicie monet.
Esencja
Seigniorage to dochód uzyskany ze wzrostu podaży pieniądza przez państwo. Rząd może kontrolować ilość pieniędzy w obiegu. Jest to kluczowe ogniwo w polityce kredytowej kraju.
W średniowieczu prowadzono bicie monetdziedziniec. Władca feudalny otrzymywał od klienta metal. Większość surowców była wykorzystywana do produkcji monet, a pozostała część służyła jako zapłata za usługi. Seigniorage walutowy to dochód, który dzieli się między brassage (mennicę) i suwerena (pana feudalnego).
Edukacja:
Koszty bicia monet o różnych nominałachpraktycznie się nie różniły, ale waga bardzo się wahała. Dlatego w niektórych krajach opłata była ustalana w zależności od nominału lub jako procent wagi i objętości jednej monety. Przyjrzyjmy się bliżej, czym jest seigniorage (MIT).
Termin ten, przetłumaczony z łaciny, oznacza„Szef” lub „starszy”. W kategoriach pieniądza towarowego i fiducjarnego jest on obliczany na różne sposoby. W czasach Filipa IV opłata za usługę stanowiła różnicę między wartością monet a srebrem, z którego je wykonano.
Nowoczesny seigniorage to różnica między kosztem emisji a nominałem nowych banknotów.
Trochę historii
Sędzia Pokoju wydał werdykt, zgodnie z którymBank Centralny Włoch musi zwrócić obywatelom tego kraju różnicę w kosztach wydrukowania pieniędzy. Za 8 lat działalności Skarbu Państwa zadłużenie Banku Centralnego w 2003 roku wyniosło 5 mln euro. Ale do tego czasu spór przeszedł pod jurysdykcję Europejskiego Banku Centralnego. Przy wsparciu Stowarzyszenia Konsumentów ADUSBEF, które zajmuje się roszczeniami w sektorze bankowym, prawnicy Banku Centralnego zakwestionowali poprzednią decyzję, uznając ją za bezzasadną.
Ten przykład jest bardzo odkrywczy.Seigniorage datuje się na epokę feudalną, ale obowiązuje do dziś. A dziś państwo czerpie zyski z emisji banknotów. Problem w tym, że emisja pieniędzy nie jest niczym ograniczona. Gdy ich ilość zaczyna przekraczać ilość dostępnych towarów, ceny rosną.
Podatek emerytalny i inflacyjny
Możesz zwiększyć podaż pieniądza, emitującbanknoty, wydawanie pieniędzy przechowywanych w depozycie i kupowanie obligacji rządowych. W stabilnym środowisku gospodarczym emisja banknotów generuje podatek inflacyjny. Emisja obniża wartość istniejących aktywów finansowych. Kursy walut są regulowane przez państwo. Centrum emisji w osobie Banku Centralnego otrzymuje wszystkie korzyści ze wzrostu podaży pieniądza. Podatek inflacyjny nazywany jest ukrytym, ponieważ osoby, które nie indeksują swoich dochodów i trzymają je w postaci depozytów w banku, cierpią na emisje.
Państwo otrzymuje dodatkowy kapitał,zwiększenie stopy inflacji. Jako pierwsi zauważyli to Amerykanie i stworzyli jeden ośrodek emisji – FRZ. Kolejnym impulsem do ustanowienia monopolu był Wielki Kryzys. Dziś istnieje już system, w którym rząd otrzymuje pieniądze z rynku.
Zysk z pieniędzy fiducjarnych
Jeśli środki pochodzą zmateriału posiadającego własną wartość, agio składa się z różnicy między kosztem własnym a wartością nominalną banknotów (papierowych lub elektronicznych). Na przykład, jeśli koszt 100 dolarów wynosi 4 centy, to seigniorage wynosi 9996 centów. I to przy jednym obrocie. Jeśli weźmiemy pod uwagę, że na każdy rok z 10 lat użytkowania rachunek przechodzi średnio 4 obroty, to dochód jest bardzo namacalny.
Kwestia bezgotówkowa opłaca się niemal całkowicie. Dlatego niektórzy uczeni twierdzą, że e-seigniorage jest kluczowym czynnikiem akumulacji bogactwa w XXI wieku.
Zysk z emisji banknotów wzrasta, jeśliwaluta jest używana za granicą. Na przykład Stany Zjednoczone otrzymują więcej senioratu niż jakikolwiek inny kraj na świecie. Dolar jest używany w handlu międzynarodowym, do gromadzenia rezerw. W tym przypadku seigniorage to dochód z dodatkowych aktywów, które kraj może nabyć od swoich zagranicznych udziałów, pomniejszony o inwestycje nierezydentów i wszystkie koszty administracyjne.
Informacje o tym, ile wynosi seigniorage,jest tajemnicą państwową. I nie zostało to ujawnione. Seigniorage w Rosji wynosi około 15% PKB. W Holandii jest to 0,66%, w USA 3%, a we Włoszech i Grecji ponad 10%.
Seigniorage to nie tylko dochód, ale także strata z tytułuemisje. Kosztów produkcji monet o małych nominałach często nie pokrywa ich wartość nominalna. Dlatego wiele banków centralnych nie emituje ich lub wydaje je w bardzo małych ilościach.
Gdzie idzie seigniorage?
Akcje emisyjne nie trafiają w prywatne ręce, aletrafia do Banku Centralnego. W Stanach Zjednoczonych wpływy z emisji są przekazywane na rachunki Systemu Rezerwy Federalnej, chociaż rząd reguluje ich wykorzystanie. Część zysku (6%) przeznaczana jest na wypłatę dywidendy, a pozostała część zasila dochody budżetowe. Dla porównania, prywatni inwestorzy w Banku Japonii otrzymują 4% agio. Seigniorage w Rosji dzieli się na dwie części. Państwo otrzymuje połowę, a druga część finansuje działalność Banku Rosji.
W Federacji Rosyjskiej łącznie 15 milionów banknotów i 50milion monet. Oznacza to, że nawet według najbardziej ostrożnych szacunków dochód z emisji jest znaczny. Seigniorage może również wynikać z rozliczenia części wycofanych i niewykorzystanych banknotów od kolekcjonerów. Eurostat zakazał jednak krajom strefy euro przeznaczania premii emisyjnych na redukcję deficytów budżetowych. Ale w krajach z hiperinflacją wręcz przeciwnie, seniora jest wykorzystywana jako jedno ze źródeł dochodu.
Wniosek
Wydawanie pieniędzy to dochodowa działalność.Dlatego tylko państwo ma monopol na emisję banknotów. Ponieważ Bank Centralny realizuje tę ideę, wynik finansowy z operacji wpisuje do linii swojego bilansu. Ale w Federacji Rosyjskiej połowa środków trafia do budżetu państwa.
