Stopa dyskontowa to najważniejszy wskaźnik,który stanowi główne aspekty działalności instytucji kredytowych. Reprezentuje więc stopę procentową ustaloną przez narodowy bank kraju dla pozostałych banków komercyjnych. Jego wielkość zależy od prowadzonej przez państwo polityki pieniężnej i celów, jakie realizuje.
Na przykład przy wysokich wskaźnikach inflacjiwzrasta stopa dyskontowa. Konsekwencją tego jest wzrost kosztów kredytów udzielanych przez bank narodowy. W związku z tym pożyczane środki banków komercyjnych stają się znacznie droższe, a popyt na świadczenie usług kredytowych maleje. W tak prosty sposób rząd pomaga zmniejszyć wielkość podaży pieniądza, a następnie wycofać część gotówki z obiegu. Pomaga to zatrzymać wzrost inflacyjny i utrzymać go w pewnym limicie.
Stopa dyskontowa jest instrumentembank, za pomocą którego reguluje główne procesy gospodarcze, na przykład utrzymuje kurs waluty krajowej na wymaganym poziomie, kontroluje ilość pieniądza w obiegu, tworzy rezerwę złota i waluty obcej kraju. W praktyce rzadko obserwuje się gwałtowny wzrost lub spadek stopy procentowej, z reguły dopuszcza się niewielkie, ale nie mniej skuteczne korekty.
Gdy stopa dyskontowa wzrasta, stopawaluta krajowa stabilizuje się. Ponadto bankom komercyjnym brakuje kredytu, ponieważ kredyty z banków centralnych stają się droższe. W tym czasie wzrosła stopa dyskontowa oprocentowania bankowego od operacji depozytowych. W proponowanych warunkach bardziej opłaca się ludności przenosić istniejący kapitał na konto depozytowe niż inwestować w działalność produkcyjną lub finansową. Następuje więc wycofywanie środków z obiegu na pewien okres, co oznacza spadek poziomu inflacji. Ta metoda jest wykorzystywana w prowadzeniu polityki zwanej „drogimi” pieniędzmi.
A polityka „tanich” pieniędzy zakłada obecnośćobniżona stopa refinansowania. Wprowadza się ją, gdy w kraju następuje spadek aktywności produkcyjnej. Rząd rozumie potrzebę wspierania pewnej branży i stwarza takie warunki dla instytucji kredytowych, które obniżą oprocentowanie kredytów i pożyczek, zwłaszcza dla osób prawnych. Jest to przepływ kapitału do przemysłu lub w sferę określonych usług i stymulowany jest rozwój przemysłu.
Należy zauważyć, że powyższe środkiuważane za skuteczne, ale działają tylko przez określony czas. Dalszy wzrost lub spadek stawki prowadzi do negatywnych konsekwencji. Niestety każda impreza ma pewne wady. Regulacja stopy refinansowania ma również wadę, która przedstawia się następująco:
- Zwiększona stopa dyskontowa powoduje spadekpłace, liderzy biznesu są zmuszeni do zmniejszenia liczby miejsc pracy. Wszystko to w naturalny sposób zwiększa obciążenie giełd pracy i tworzy napięcie w społeczeństwie.
- Obniżenie stawki będzie oczywiście stopniowo wywnioskowaćkraj ze stanu kryzysowego, gdyż przyczynia się do rozwoju sektora przemysłowego. Ponadto państwo wspiera w ten sposób małe i średnie przedsiębiorstwa, pozwalając im przetrwać nawet w najtrudniejszych sytuacjach. Ale tylko na chwilę następuje gwałtowny wzrost inflacji, który zagraża całej gospodarce kraju.
Można stwierdzić, że stopa dyskontowa jest dobrym narzędziem służącym realizacji głównych celów polityki pieniężnej państwa, ale powinna być właściwie zarządzana.
