W naszych czasach diecezja irkucka i angarskaRosyjska Cerkiew Prawosławna obejmuje klasztory i parafie w obwodzie irkuckim. Wraz z diecezjami bracką i sajańską, również znajdującymi się na terenie tego powiatu, wchodzi w skład metropolii irkuckiej.
Penetracja prawosławia na Syberii
Historia powstania tej diecezji jest bardzo interesująca -jak żaden inny oddział RKP zmienił swoje granice. Pierwszą na Syberii, po jej przyłączeniu do Rosji, była diecezja tobolska. To było w 1620 roku. Terytorium irkuckie było jego częścią, ale ze względu na jego rozległość w 1706 r. Zostało podzielone na konwencjonalną jednostkę kościelno-administracyjną diecezji zwaną „wikariatem”, a już w 1721 r. Powstała samodzielna diecezja irkucka. Był to pozytywny rozwój, zarówno dla regionu, jak i dla całej Rosji.
Sadzenie religii w nowych miejscach jest zawsze bardzomisjonarze odegrali ważną rolę. Pierwszym świętym był Innokenty Kulchitsky, który był prawdziwym ascetą - przywiózł ze sobą pierwszą prywatną bibliotekę, aktywnie angażował się w pracę wychowawczą. Ponadto usprawnił strukturę kościelno-administracyjną. Jego przedsięwzięcia godnie kontynuował święty Safronij, który prowadził również aktywną pracę misyjną. Ponadto diecezja była bogata w przedstawicieli duchowieństwa, którzy prowadzili działalność naukową i zajmowali się tłumaczeniami, a także badaniami z zakresu etnografii i językoznawstwa.
Utworzenie diecezji
Syberia jest ogromna, diecezja irkucka jest nieustannierosły przez terytoria, na których trzeba było nosić „słowo Boże”. Tak więc w 1731 r. Obejmuje Jakucję, a wkrótce całe terytorium Syberii i rozległe obszary Dalekiego Wschodu należące do Rosji.
Ponadto.Alaska i Wyspy Aleuckie w 1796 r. Wchodzą w skład diecezji irkuckiej. Oczywiście trudno jest utrzymać te niekończące się terytoria pod jednym dowództwem, ponieważ w tamtych czasach obszar diecezji był równy połowie całej ogromnej Rosji.
W 1840 roku rozpoczął się proces odwrotny.Jako pierwsza pojawiła się w niezależnych diecezjach kurylskich, kamczackich i aleuckich. Jakucja trafiła do tego ostatniego w 1856 roku. Następnie w 1894 r. Powstał Wikariat Chita, który w tym samym roku stał się samodzielną jednostką terytorialną kościelno-administracyjną. Tak więc na początku XX wieku diecezja irkucka miała granice podobne do dzisiejszych.
Lata niewiary
Ale wtedy rozpoczęła się era ateizmu, ogromnaPo prostu zlikwidowano jednostki administracyjne Kościoła prawosławnego, a kościoły i klasztory zostały splądrowane i zniszczone. Na ziemi syberyjskiej i na Dalekim Wschodzie nie zachowała się żadna duchowa instytucja. Od 1917 do 1930 roku diecezja irkucka, która nie została zlikwidowana, absorbuje ziemie zlikwidowanych struktur, a jej rozmiar ponownie dociera do wybrzeży Dalekiego Wschodu. Jednak pod naciskiem nastrojów ateistycznych władze zamknęły również tę diecezję, choć nie na długo - już w 1943 r. Była w trakcie rekonstrukcji. Do ostatnich lat władzy radzieckiej diecezja irkucka rozciągała się aż do wybrzeży Oceanu Spokojnego.
Nowe czasy
Nadchodzi pierestrojka, kościół prawosławnyrozpoczyna swoje epokowe odrodzenie. Jest proces zmartwychwstania wszystkiego, co zostało zniesione i zniszczone. W 1988 r. Odrestaurowano i skonsolidowano katedrę w Chabarowsku, w 1993 r. Diecezja Jakucka stała się samodzielną diecezją, w 1994 r. - diecezją Chita. Znowu nadszedł moment, w którym zbiegły się granice obwodu irkuckiego, a właściwie diecezji. Jednak 05.10.2011 odchodzą diecezje Sayan i Brack i uzyskują niepodległość. A 6 października w granicach obwodu irkuckiego powstała metropolia, której głową był biskup irkucki.
Wspaniałe imiona
W swojej historii diecezja irkucka Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego wydała trzech biskupów, którzy zasłynęli z prawego życia i działalności duszpasterskiej, czyli świętych. Byli:
- pierwszy biskup Innokenty Kulchitsky (1727-1731);
- Safrony Kristallevsky (1754-1771);
- Metropolita moskiewski i Kołomna Innokenty Veniaminov (1868-1879).
Do 1917 r. Liczba biskupów zarządzającychDiecezja irkucka miała 17 lat. Ich bezinteresowna działalność odmieniła region. Staraniem kościoła zorganizowano sieć placówek oświatowych, które włączono do aktywnego procesu wychowawczego. Do połowy XIX wieku w diecezji istniało ponad 35 szkół parafialnych i pięć szkół duchownych, bezpośrednio w obwodzie irkuckim - 14.
Działalność misyjna
Na początku XX wieku działały tu 2 seminaria duchowneżeńskiej, a liczba szkół sięgała 229. Stale rosły wymagania dla księży, wzrastał poziom ich wykształcenia, a na początku XX wieku wiele z nich miało wyższe wykształcenie. Oczywiście do chrystianizacji rdzennej ludności używano zarówno marchewki, jak i kijów, ale działalność misyjna również przyniosła pozytywne rezultaty. Pierwsza książka ukazała się pod tytułem „Skrócony Katechizm”, jej głównym punktem kluczowym była publikacja w języku jakuckim (1819), nieco później dla ludności rosyjskiej Alaski i „nowo ochrzczonych Buriatów” opublikowano główne teksty liturgiczne w ich językach.
Nawet po znacznej redukcji terytoriówdiecezja Irkucka pozostała największym ośrodkiem religijnym. W diecezji było wiele kościołów i klasztorów. W związku z tym nie sposób nie wspomnieć o jednym z najstarszych klasztorów na Syberii, założonym pod koniec XVII wieku po prawej stronie Angary. Stał się klasztorem poświęconym Znakowi Matki Bożej, zwłaszcza że na jego terytorium znajduje się administracja diecezji metropolii irkuckiej.
Klasztor Znamenskaya
Cechy nowoczesności
Kościół nie zamarł w swoim rozwoju, a nawetwykorzystuje wszystkie osiągnięcia nauki i techniki. Wszystkie jednostki terytorialne kościelne i administracyjne, w tym diecezja irkucka, mają swoje siedziby. Regionalny portal prawosławny, który zawiera wiele jednokierunkowych witryn docelowych, zjednoczonych wspólną wielką myślą duchową, słowem i nazwą domeny, zawiera wyczerpujące informacje o diecezji irkuckiej, jej historii i współczesności. Absolutnie wszystkie wiadomości są w domenie publicznej.
