С древних времён в Китае религии не существовали w kształcie jednego kościoła. Tak więc religia Chin jest mieszanką różnych wierzeń i nauk filozoficznych, które zostały połączone przez niektórych uczonych w jedną całość. Dziś zwyczajowo rozróżnia się trzy główne nauki filozoficzne reprezentujące główne religie: taoizm, buddyzm i konfucjanizm. Wszystkie trzy grupy religijne mają prawo publikować książki i inne publikacje drukowane, a także rozpowszechniać je zarówno w kraju, jak i za granicą.
Jeśli porównasz wszystkie trzy religie, to w wieluksiążki uważane są osobno za niezależne ruchy religijne, ale w niektórych przypadkach są one połączone w jedną całość, zwaną „religią Chin”.
Podczas rewolucji prześladowano grupy religijne, świątynie były niszczone, a rytuały były zakazane. Wraz ze śmiercią Mao Zedonga zaczęło się przywracanie prawa do wolności wyznania.
Można powiedzieć, że oficjalna religia Chinpochodzi z pierwszego tysiąclecia pne, jego założycielem jest Lao Tzu, który przedstawił obraz świata, w którym wszystko idzie tak, jak powinno, abyś nie mógł interweniować w jego rozwój. Ruch ten został nazwany taoizmem i zabronił przejawów aktywności służącej zmianie istniejącej struktury życia. Wszystkie filozoficzne nauki taoizmu są interpretowane w książce „Tao de jing”, której główną ideą jest zasada bezczynności. Uważa się, że ideologia taoizmu odzwierciedla myśl starożytnych kapłanów, którzy starali się utrzymać porządek w społeczeństwie. Zatem główna religia Chin opiera się na zasadach całkowitej bezczynności w procesach rozwoju życia i społeczeństwa.
Jednocześnie z pojawieniem się głównej książki taoizmu,w Chinach powstała inna wspólnota religijna pod przewodnictwem Kun Dzu, czyli Konfucjusza. Ta nauka religijna została nazwana Konfucjanizmem i interpretuje zasady postępowania oraz właściwy styl życia. Dzisiaj konfucjanizm jest nauką reprezentującą legitymizację różnych tradycji i rytuałów, które pojawiły się w kulturze od czasów starożytnych.
W pierwszym wieku naszej ery pojawiają się ChinyBuddyzm praktykujący medytację. Głównymi zasadami tej wiary religijnej są: prawidłowe dążenia, myśli, mowa i zachowanie człowieka, a także jego styl życia, a pragnienie poprawy poprzez medytację uważa się za konieczne. Dziś ta religia w Chinach jest bardzo powszechna.
Należy zauważyć, że wszystkie trzy religie są pokojowewspółistnieją ze sobą, ale wcześniej była między nimi pewna walka polityczna, ponieważ przedstawiciele wszystkich trzech religii aspirowali do władzy i wysokich stanowisk.
Można powiedzieć, że religia Chin jest szczególna, tofanatyzm religijny i asceza, związek człowieka z innym światem nie są nieodłączne. Religia obejmuje podtrzymywanie tradycji i rytuałów, które wywodzą się z czasów starożytnych, a rytuały te są powściągliwe i pozbawione religijnej inspiracji. Tak więc chińskie nauki religijne nie sugerują obecności głównego Boga i wiary jako takiej.
Dziś w Chinach istniejąkilka religii, które znacznie różnią się od siebie. Niemniej jednak buddyzm, taoizm i konfucjanizm współistnieją w pokoju i ciszy, w niektórych przypadkach nabożeństwa odbywają się w tej samej świątyni. Konfucjanizm uczy odpowiedzialności człowieka wobec innych ludzi, taoizm naucza o osobistym doskonaleniu, buddyzm rozwija koncepcję zasady duchowej. W Chinach istnieją też inne nauki i poglądy religijne, pozostał też kult bóstw i sił natury. W każdym razie w tym kraju każda osoba ma swobodę wyboru religii i poglądów.
