Działalność duchowa jest integralną częścią życia ludzkiego

Wszyscy ciągle coś robimy:chodzimy, czytamy, pracujemy, kupujemy, śpimy, jemy, oddychamy. Całość wszystkich ludzkich działań można połączyć w jedno słowo - aktywność. Ale jak różne są nasze sprawy! Ktoś piłuje las, a ktoś spowiada się w świątyni, ktoś wynalazł samochód, a ktoś studiuje sztukę. Niektóre działania są konieczne dla naszego ciała, a bez niektórych nasza dusza nie może być zadowolona.

Jaka jest duchowa aktywność osoby?

Pomysł duchowej działalności przyszedł do nasfilozofia. Znajduje się w teologii, która interpretuje ją w prawie taki sam sposób. Działalność duchowa jest czynnością niezbędną do życia duchowego człowieka. Czytanie książek, tworzenie obrazów i wierszy, formowanie poglądów religijnych (lub ateistycznych!), Rozumienie systemu wartości, pielęgnowanie w sobie innych pozytywnych (jak również negatywnych) cech, wymiana poglądów wykraczających poza granice szczerego życia - wszystko to odnosi się konkretnie do działalności duchowej.

Działalność duchowa to także proces znajdowania sensu życia, wyjścia z trudnych sytuacji, identyfikowania i rozumienia kategorii filozoficznych, takich jak szczęście i miłość.

W przeciwieństwie do działań materialnych, któreistnieje w celu zmiany otaczającego nas świata (budowanie nowych budynków, przeprowadzanie eksperymentów medycznych, a nawet wynalezienie nowej sałatki), działalność duchowa ma na celu zmianę świadomości indywidualnej i społecznej. Nawet aktywność umysłowa, jako rodzaj aktywności duchowej, działa na rzecz tego ostatecznego celu, ponieważ myśląc o czymś, człowiek dochodzi do nowych wniosków, zmienia zdanie na temat czegoś lub na temat kogoś, staje się jakościowo lepszy lub gorszy.

Problemy z definicją

Niektóre źródła są zrównanepojęcia takie jak „życie duchowe” i „aktywność duchowa”. Nie jest to do końca poprawne, ponieważ słowo „życie” jest tak wszechstronne, że obejmuje tylko „aktywność”, ale nie ogranicza się do samego niego.

Czy wszyscy ludzie na ziemi mają duchowośćczynność? To pytanie jest dwuznaczne, ponieważ bez względu na to, ile interpretacji tego terminu czytamy, każdy zrozumie go na swój sposób. Ci, którzy wierzą, że działalność duchowa musi być koniecznie twórcza, to znaczy mieć dla każdego oczywisty skutek, mogą kategorycznie powiedzieć „nie”. Z ich punktu widzenia osoba, która nie jest zainteresowana niczym innym niż otrzymywaniem pieniędzy, która nie czyta książek, która nie myśli o wieczności i która wcale nie dąży do poprawy, nie angażuje się w czynności duchowe.

Ale ci sceptycy z pewnością sprzeciwiają się tym, którzypatrzy na tę koncepcję szerzej. Powiedzą, że nawet ludzie zmarginalizowani i szaleni, maniacy i najbardziej okrutni zabójcy nadal angażują się w duchowe czynności, nie zdając sobie z tego sprawy, ponieważ przynajmniej myślą, budują jakieś obrazy w swoich głowach, wyznaczają cele, nawet jeśli są w błędzie, i dążą do ich osiągnięcie. Będą też tacy, którzy twierdzą, że nawet zwierzęta, w takim czy innym stopniu, wykonują czynności duchowe, ponieważ nawet kotek, gdy jest już w nowym domu, zaczyna go studiować, odkrywając i znając świat ...

Czy sensowne jest łamanie włóczni podczas próby znalezieniakompromis w definiowaniu pojęcia wartości duchowej? Może nie. W końcu każda koncepcja filozoficzna jest nawet filozoficzna, co implikuje miejsce na rozumowanie, polarne opinie, indywidualne rozumienie i oceny. Dlatego definiując ten termin dla siebie, można zadowolić się jedną z klasycznych interpretacji podanych w literaturze edukacyjnej i encyklopedycznej. Na przykład: aktywność duchowa to aktywność świadomości, w wyniku której powstają myśli, obrazy, uczucia i idee, z których niektóre znajdują następnie swoje materialne wcielenie, a niektóre pozostają niematerialne, co nie oznacza, że ​​nie istnieje ...