Główna świątynia i atrakcjaDniepropietrowsk to sobór Świętej Trójcy. Budynek należy do zabytków architektury XIX wieku. Po przetrwaniu trudnych czasów w swojej historii, Katedra Świętej Trójcy (Dniepropietrowsk) nadal funkcjonuje ku radości wszystkich prawdziwych prawosławnych chrześcijan. Codziennie wykonywane są tu nabożeństwa, odbywają się nabożeństwa.
Historia
Nazwa katedry Świętej Trójcy nie jest przypadkowa.W XIX wieku kościół nosił nazwę Trójcy, a kiedyś - Zstąpienia Ducha Świętego. Katedra została wzniesiona na miejscu starego kościoła miejskiego, który czcił kazańską ikonę Matki Bożej. Był niewielki; konsekrowano go już w 1791 roku. Po czterdziestu latach służby kościół popadł w ruinę, a kupcy miasta postanowili zwrócić się do słynnych architektów Visconti i Bode o stworzenie projektu nowego kościoła. W tym samym czasie projektowano kościół Wniebowzięcia NMP i nowy kościół kupiecki. Miejsce pod przyszłą świątynię poświęcono w 1837 roku. Miasto nie było w stanie jednocześnie wznieść dwóch wielkich budynków, więc cały nacisk położono na kościół Wniebowzięcia NMP.
Osiem lat minęło od zniesienia, w 1845 rokuFedor Duplenko (handlarz drewnem) przekazał trzy tysiące rubli, co wystarczyło tylko na budowę fundamentu. W miarę możliwości Duplenko przez kilka lat przeznaczył fundusze, na które zbudowano świątynię. Ogólnie rzecz biorąc, wniósł na budowę sto tysięcy rubli (dużo pieniędzy na ten czas). Kupiec zmarł w 1848 roku na ciężką chorobę.
W 1855 r. Ukończono budowę kościoła, wówczas biskupem był Leonid Zaretsky. Konsekrowany w imię Trójcy Świętej. Od tego czasu dzień świątyni jest świętem Świętej Trójcy.
Katedra ma trzy nawy.Prawa ikona to Kazańska Ikona Matki Bożej, lewa to św.Andrzej Wezwany, centralna Trójca Życiodajna. Trzy ulice miasta otrzymały te nazwy: Kazanskaya (ul. K. Liebknekhta), Pervozvanovskaya (ul. Korolenko), Troitskaya (ul. Krasnaya) i Plac Troitskaya (Plac Czerwony).
Opis. Budowa dzwonnicy
Jeden z lokalnych architektów opracował projekt,na którym w latach 60-tych XIX wieku wzniesiono wysoką kamienną dzwonnicę. W tym czasie w Jekaterynosławiu (Dniepropietrowsk) był to najwyższy budynek. Później między świątynią a dzwonnicą powstał ołtarz boczny, który połączył budynki w jedną całość, powierzchnia kościoła prawie się podwoiła. Patronami tej konstrukcji byli Andrey Kirpichnikov i jego rodzina, którzy przeznaczyli piętnaście tysięcy rubli.
Katedra Świętej Trójcy(Dniepropietrowsk), którego adres to Plac Czerwony 7, pod koniec XIX wieku pełnił funkcje miejskiego kościoła parafialnego. Zbudowano sklep ze świecami, dwanaście sklepów kościelnych, szkołę parafialną i dom przypowieści na bazarze Trójcy Świętej. Naczelnikiem w tym czasie był Ivan Alekseenko.
Początek XX wieku. Malarstwo Iżakewicza
Na początku XX wieku w kościele Świętej Trójcy rozpoczął sięprace renowacyjne na dużą skalę. Do wykonania malarstwa (freski, ikony) został zaproszony wybitny malarz ukraiński Iwan Iżakewicz (1864-1962), wybitny specjalista w dziedzinie ukraińskiego folkloru i sztuki ludowej. Aż do rewolucji jego główną działalnością było właśnie malowanie świątynne, którego pisma ręcznego nikt nie mógł powtórzyć. Najbardziej znane z jego obrazów to Ławra Kijowsko-Pieczerska (Refektarz), główna brama Ławry, Kościół Wszystkich Świętych w Ławrze. Wszystkie te arcydzieła autora pochodzą z początku XX wieku.
Plac Troicki, na którym znajduje się świątynia, otrzymujesetki wierzących każdego dnia. Każdy może udać się do kościoła Świętej Trójcy i kontemplować piękno i wyjątkowość obrazu. Dla Jekaterynosławla zaproszenie tak znaczącego mistrza w tamtym czasie było wielkim osiągnięciem. Ręka mistrza posiada wizerunki świętych na słupach katedry, wykonane w pełnej wysokości (Cyryla i Metodego, Pawła, Piotra), a także ewangelistów na żaglach w nawie głównej.
Nadejście władzy radzieckiej
W 1910 roku zmarł wódz Ivan Alekseenko iodbudowa katedry była opóźniona. Prace zakończono dopiero w 1917 roku. Ale wraz z przybyciem Sowietów zaczęły się nowe kłopoty duchownych. Katedra Świętej Trójcy (Dniepropietrowsk) otrzymała katedrę biskupa diecezjalnego, ponieważ katedra Przemienienia Pańskiego została zamknięta.
W 1934 roku, w czasach ateistycznych tendencji,świątynia została zamknięta, co tłumaczyło się „nieobecnością parafian”. Zrzucono krzyże, wandali zerwali dzwony z dzwonnic i połamali. Na terenie świątyni znajdowały się liczne sklepy, magazyny, warsztaty. Budynek kościoła podzielono na dwie kondygnacje, przystosowane na magazyny. A aniołowie unoszący się nad portalem, jak poprzednio, chwalili Boga i obserwowali z góry rozładowywanie worków z żywnością, jak kiedyś patrzyli na modlących się parafian. Brud, wilgoć, spadki temperatury spowodowały ogromne zniszczenia malowideł wnętrza i dekoracji kościoła. Twarze świętych zostały nawet po prostu pomalowane wybielaczem i farbą.
W czasie wojny
W kościele wznowiono nabożeństwa w 1941 r.podczas wojny. Od tego czasu nigdy się nie zatrzymali. Podczas wyzwolenia miasta w 1943 r., W zamieszaniu wojennym, zmarł przeor kościoła wedeńskiego, przed rewolucją, opat Władimir Kapustiński. Protodeacon Hilarion z Katedry Świętej Trójcy również został zastrzelony na dziedzińcu kościoła. Spoczywa na dziedzińcu katedry, podobnie jak ciała wielu ofiar niemieckiego bombardowania z 1941 roku.
Mimo trudnych czasów według projektu VladimiraSamodrygi w 1942 roku częściowo odrestaurowano sobór Świętej Trójcy (Dniepropietrowsk). Funduszy brakowało, więc wykonano najpotrzebniejsze prace - otynkowano ściany, zawieszono dzwony, pomalowano na zielono kopuły i postawiono na nich krzyże. Wewnątrz częściowo oczyszczono malowidła, zdemontowano zbędne sufity.
W 1944 roku kontynuowano odbudowę kościoła.W tym samym czasie nastąpiła reorganizacja w diecezji dniepropietrowskiej. Tak więc katedra oficjalnie zaczęła być odpowiednio siedzibą biskupa, znacznie więcej środków przeznaczono na prace konserwatorskie.
Renowacja świątyni. Kto jest tajemniczym autorem obrazu?
Duża renowacja świątyni w Krasnejkwadrat, 7 rozpoczął się w latach pięćdziesiątych XX wieku. Odrestaurowano ocalałe unikatowe obrazy autorskie: ikony apostołów, ornamenty, cherubiny w sklepieniach kopuł „Ucieczka Józefa do Egiptu”. Freski, których nie można było przywrócić, zastąpiono nowymi. Powstał nowy ikonostas, zbudowano kruchtę, balkon dla chóru i wiele innych.
W tamtych czasach ujawniono nazwisko autora obrazów.Smutny paradoks - sam autor Iżakewicz żył jeszcze przez te lata, ale został zmuszony do milczenia na temat swoich sympatii do prawosławia. Nikt nie wiedział, że wszystkie te obrazy należały do niego.
Pierwsze założenie dotyczące autorstwa Iżakewiczawyrażone przez abp Gury, który był znakomitym znawcą i znawcą malarstwa kościelnego. Po wypisaniu moskiewskich konserwatorów z Moskwy arcybiskup był przekonany o swoich domysłach. Jednym z mistrzów był Kutlinsky, uczeń Iżakewicza. Odręcznym pismem rysunku od razu zidentyfikował autorstwo obrazów. Autorstwo zostało ostatecznie potwierdzone przez regionalne stowarzyszenie ochrony zabytków. Sędziwy artysta FZ Konovalyuk pomagał przy malowaniu katedry już w 1909 roku, opowiedział o wielu ciekawych szczegółach dotyczących wykonanych prac.
Katedra w XXI wieku
Dokonano wielkiego wkładu w odbudowę świątyniMetropolita Ireneusz z Dniepropietrowska i rektor Arcykapłan Władimir Wiktorowicz Aksyutin. Podczas gruntownej przebudowy katedry całkowicie odnowiono elewację, zablokowano dach, odnowiono kopuły, zamontowano nowe okna i granitowe parapety. Jesienią 2009 roku jedna z pierwszych zielonych kopuł (środkowa) zalśniła złotem. Już w Boże Narodzenie, 7 stycznia, podczas nabożeństwa pod promieniami słońca, świecił tak, jakby płomień wiary wszystkich zgromadzonych w świątyni wznosił się do nieba.
W 2010 roku cała fasada została całkowicie odrestaurowana,na przybycie Jego Świątobliwości Patriarchy Moskwy Cyryla złocono kopuły dzwonnicy, odnowiono krzyże, pomalowano pozostałe, odrestaurowano sztukaterie i ikony elewacji.
Wizyta Jego Świątobliwości Patriarchy Cyryla
Latem 2010 roku Katedra Świętej TrójcyKatedra (Dniepropietrowsk) przyjęła znamienitego gościa. Przy wejściu do świątyni arcykapłan Władimir Aksyutin spotkał się z patriarchą Moskwy i całej Rosji Cyrylem. W samym kościele i wokół niego zgromadziły się setki wierzących. W katedrze byli obecni wszyscy pastorzy miasta i ważni urzędnicy rządowi. Wladyka Ireneusz przekazał Patriarsze listę obrazu Najświętszego Theotokos w Samarze, który jest szczególnie czczony w kościele. Cyryl w przemówieniu powracającym na pamiątkę swojej wizyty przekazał rektorowi świątyni Obraz Zbawiciela. Co roku 7 stycznia podczas obchodów Bożego Narodzenia Patriarcha Moskwy przesyła gratulacje swoim braciom w Dniepropietrowsku.
Relikwie świątyni. Kapliczki
Pochowany pod murami katedrybiskupi diecezjalni Varlaam (Ilyushchenko), Andrey (Komarov), Kronid (Miszczenko), fundatorzy, rektorzy świątyni. Na prawo od głównej bramy w czasie wojny 1941 roku chowano tu ofiary pierwszych bombardowań.
Kapliczki katedry są pilnie strzeżone:ikona „Płaczący Zbawiciel”, ikona „Świętej Trójcy” z cząstką dębu Mamvri, ikony Matki Bożej „Kazań”, „Iwerska”, „Samara”, „Warto”, dwa krzyże relikaryjne zawierające cząsteczki czczonych prawosławnych świętych (w tym baptysty Pana Jana). W katedrze znajduje się reliktowy krzyż z fragmentami relikwii starszych Optiny.
W katedrze zachowały się najstarsze relikwie: grób z katedry św. Mikołaja, ikonostas kościoła kazańskiego.
