Polietylen to materiał, którystosowany w różnych sektorach gospodarki. Produkty z niego są również używane w życiu codziennym. Konwencjonalny polietylen zachowuje swoją wytrzymałość do temperatury 130 stopni. Jednak często konieczne jest stosowanie tego materiału w trudniejszych warunkach, w wyższych temperaturach i warunkach ciśnienia, na przykład w systemach ogrzewania i zaopatrzenia w ciepłą wodę.
Ta potrzeba doprowadziła do poszukiwania sposobówuzyskanie bardziej wytrzymałego materiału. Odkryta technologia umożliwiła uzyskanie usieciowanego polietylenu, który ma wyższą masę cząsteczkową w porównaniu z materiałem konwencjonalnym i ma ulepszone właściwości. Sieciowanie jest rozumiane jako proces, w którym wiązania molekularne są połączone, tworząc trójwymiarową sieć o dużych oczkach w wyniku tworzenia wiązań poprzecznych.
W zależności od zastosowanego uderzeniarozróżniać szwy chemiczne i fizyczne. W tym drugim przypadku rury (do wytworzenia tych produktów stosuje się usieciowany polietylen) napromieniowuje się twardymi promieniami rentgenowskimi. Technologia ta jest bardzo produktywna i można uzyskać do 80 metrów materiału w ciągu minuty.
Wadą tej metody jest to, że szytepolietylen ma nierówności na grubości rury. Wewnętrzna strona ma najniższy procent łączących się cząsteczek, podczas gdy zewnętrzna, wręcz przeciwnie, ma najwyższy.
W przypadku stosowania metody chemicznej dodo zastąpienia atomów wodoru w cząsteczkach stosowana jest specjalna substancja silan. W ten sposób otrzymuje się polietylen usieciowany silanem. Podczas produkcji rury przechodzą przez specjalną wannę wypełnioną substancją. Pozwala to na jednolity proces szycia od wewnętrznej i zewnętrznej powierzchni w głąb ścianki rury. Technologia ta umożliwia uzyskanie rur o wysokim procencie przetworzenia, a materiał jest oznaczony jako PEX-B.
Istnieje technika traktowania polietylenu rodnikami azotowymi, otrzymany materiał jest oznaczony jako PEX-D. Jednak ta technologia nie jest używana ze względu na jej niską wydajność.
Wykonuje się również sieciowanie nadtlenkami.W tym przypadku proces produkcyjny obejmuje mieszanie nadtlenku i polietylenu, po czym otrzymuje się usieciowany polietylen z grupy PEX-A w stanie stopionym i pod wpływem wysokiej temperatury.
Rury wykonane z materiałów (grupy B, C) służą do zaopatrzenia w wodę i ogrzewania, jednak mają szereg ograniczeń związanych z wytrzymałością i plastycznością wyrobów.
Najbardziej udane rury są wykonane z polietylenu z grupy A, mają wysoką wytrzymałość zmęczeniową, odporność na pękanie, stabilność kształtu, elastyczność i odporność na uderzenia.
Rury grzewcze XLPE są szeroko rozpowszechnionestosowany w budownictwie indywidualnym, cywilnym i przemysłowym. Z ich pomocą wykonuje się okablowanie grzejników podłogowych i tworzone są systemy ogrzewania podłogowego.
