Вишня Любская является сортом народной селекции, zyskał dystrybucję w 1947 r. w prawie wszystkich regionach Rosji, w tym na północnym zachodzie i na Kaukazie Północnym. Jej drzewa są niskie. Nie przekraczają dwóch i pół metra wysokości i mają rzadką koronę. Według wszystkich wskazań wiśnia Lububska należy do krzaczastej formy. Owoce rozwijają się na podstawie procesów rocznych. Każdy z nich osiąga wagę do czterech gramów. Ze względu na właściwości dietetyczne wiśnia Lyubskaya ma najbardziej pozytywne cechy. Jest to pyszny owoc o soczystej miazdze i harmonijnej zawartości cukrów i kwasów organicznych.
Wiśnia Lyubskaya wchodzi w fazę owocowaniaw wieku od dwóch do trzech lat od momentu sadzenia. Pod względem dojrzewania należy do odmiany późnej, gdyż dojrzałe owoce pojawiają się dopiero w ostatniej dekadzie lipca, a nawet w sierpniu. Godne uwagi jest to, że wiśnia Lyubskaya na etapie dojrzałości praktycznie nie kruszy się z drzewa i wisi na gałęziach prawie do nadejścia jesieni.
Drzewo jest bardzo żyzne i samozapylające.Ale dla lepszego zapylenia warto posadzić obok niego na przykład wczesnego spankera lub Michurina. Pod względem zimotrwałości ta odmiana jest średnio odporna. Jest również bardzo wybredny, jeśli chodzi o skład gleby i wymaga stałej konserwacji. Dobrze reaguje na wiosenne opatrunki mineralne. Ważne jest, aby pomimo swojej sławy w całej Rosji, pozostał jednym z najpopularniejszych i nie ustępował prymatowi tak licznych odmian nowej hodowli. Ceniony za wspaniały smak, doskonałe walory handlowe i szeroki wachlarz zastosowań.
Wolą uprawiać wiśnie Lyubskaya jako wiśnie ogrodowe.ale drzewo jest również bardzo ładne jako drzewo parkowe, dlatego szkółki roślin ozdobnych chętnie uprawiają je również w tym kierunku. Sadzenie sadzonek odbywa się wczesną wiosną. Miejsce powinno być słoneczne, dobrze oświetlone przez cały dzień. Ważne jest, aby nie było na nim wysokich wód gruntowych. Może to spowodować uszkodzenie systemu korzeniowego. W okresie ukorzeniania należy przyciąć górę, aby roślina obficie rozwijała boczne gałęzie.
Ważne jest, aby kierować podczas formowania drzewajego wzrost nie jest w górę, ale szeroki. Dzięki temu cała roślina może stwardnieć. Rozciągnięte w górę, zniekształcone rośliny zaczynają przede wszystkim niepotrzebnie zacieniać obszar. Jest też bardzo trudno z nich zbierać, ponieważ gałęzie pędzące w górę są trudne do osiągnięcia nawet z wysokiej klatki schodowej.