Zacząć czy nie zacząć? Oto jest pytanie.I nie da się na to jednoznacznie odpowiedzieć - każdy potencjalny właściciel dużego psa musi sam zdecydować, czy poradzi sobie z jej wychowaniem. I możemy tylko rozwiać niektóre mity istniejące w społeczeństwie.
Wilczary są niebezpieczne
W pewnym sensie to stwierdzenie jest absolutnetargi. Ale właściciele najbardziej czułego kota mogą cierpieć w ten sam sposób - ponieważ obecność zębów i pazurów jest sama w sobie czynnikiem ryzyka. Wilczaki wyróżniają się dużym rozmiarem i odpowiednio niezwykłą siłą, więc atak z ich strony zwykle kończy się źle dla słabszego przeciwnika. Ale nie będą atakować nikogo bez powodu - tylko w celu ochrony swojej przestrzeni lub tych, których uważają za członków „stada”. Ale jeśli poważnie martwisz się o swoje bezpieczeństwo, to prawidłowe szkolenie przeprowadzone przez tresera psa będzie doskonałym rozwiązaniem problemu.
Bardzo, tak.W porównaniu z małym kundlem. Jednak stosunek wagi, jaką mają wilczury do ilości spożywanego przez nie pożywienia, wskazuje, że nie będziesz musiał karmić zwierzaka z basenu. Ale nazywanie menu niedrogim nie zadziała - zarówno szczeniak, jak i dorosły pies powinni otrzymywać wystarczającą ilość składników odżywczych do niezbędnej aktywności organizmu. Dlatego dania mięsne i warzywne, a także płatki zbożowe są koniecznością. Ponadto wszystkie produkty są używane tylko świeże i całkowicie zdrowe.
Duże psy potrzebują dużo miejsca
W rzeczywistości będzie wystarczająco dużo miejsca na tozajmie dywan, który jest uważany za osobiste terytorium zwierzęcia. Większość czasu wilczarz spędza siedząc lub leżąc - obserwując, co się dzieje, więc nawet w jednopokojowym mieszkaniu na piątym piętrze Twój pies nie poczuje się naruszony jego praw. Jedyne „ale” - będziesz musiał z nim często i długo chodzić, aby zwierzę mogło wyciągnąć łapy i dobrze się bawić.
Albo dziecko albo pies
W rzeczywistości jedne z najbardziej lojalnych psów wobec dzieci.- wilczury. Psy są zrównoważone i nastawione na ochronę swojej rodziny, nigdy nie skrzywdzą dziecka, nawet jeśli pozwoli sobie na pewne swobody uszami, ogonem lub innymi częściami ciała zwierzaka. Co więcej, dobrze wychowany pies nie dotknie małego człowieka dla rozrywki lub dla wyładowania złości.
Mały szczeniak to małe dziecko, więcnawet wilczury w dzieciństwie są haniebne i mogą trochę zepsuć wnętrze. To prawda, że robią wszystkie swoje figle nie ze złości, ale podczas gry i mogą łatwo im zapobiec, kupując wiele ciekawych zabawek. A podczas zmiany zębów musisz zapewnić zwierzakowi specjalne urządzenia, które będzie mógł żuć.
Nie możesz się z tym kłócić.Rzeczywiście, rasowy szczeniak kosztuje dużo pieniędzy, ale z różnych powodów nie może być tani. Po pierwsze, prawdziwe wilczury wymagają starannej opieki, w tym zbilansowanego żywienia, bo to jedyny sposób na wychowanie zwycięzców wystaw i czempionatów. Po drugie, czystość rasy jest kluczem do spokojnego życia obok psa. Nie warto ratować i kupować szczeniąt z nieznanych miotów - mogą mieć zaburzenia fizyczne i co najgorsze psychiczne.
Istnieje wiele odmian, nie jest jasne, którą wybrać
Najpopularniejszym psem wśród wilczaków jestOwczarek środkowoazjatycki. Można go uznać za najbardziej optymalną opcję dla osób, które nigdy wcześniej nie miały do czynienia z takimi zwierzętami. Jednak jest mało prawdopodobne, aby obejść się bez pomocy tresera psa. Przed dokonaniem ostatecznego wyboru skonsultuj się z hodowcą.
