Przemysłowa produkcja glikolu etylenowego

Glikol etylenowy jest lekko oleistą lepkąbezwonna ciecz. Jest łatwo rozpuszczalny w alkoholach, wodzie, acetonie i terpentynie. Glikol etylenowy jest podstawą płynów do chłodnic samochodowych i domowych, ponieważ obniża próg zamarzania wody i roztworów wodnych. Ciekawostką jest to, że nawet zamrożona ciecz nie krzepnie, zamieniając się w lód, ale po prostu się obluzowuje. Dodatkowo wodne roztwory glikolu etylenowego nie pęcznieją, a tym samym nie uszkadzają rur i chłodnicy w samochodzie.

Ta substancja jest bardzo dużahigroskopijność, czyli dobrze absorbuje wodę z otoczenia (powietrze, różne gazy). Produkcja przemysłowa glikolu etylenowego rozpoczęła się w wielu zakładach chemicznych. Należy pamiętać, że substancja ta jest trująca, choć ma słodkawy smak. Dlatego podczas interakcji z nim musisz zachować ostrożność. Opary tej substancji nie są bardzo toksyczne i mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia tylko wtedy, gdy są wdychane przez długi czas. Glikol etylenowy jest związkiem łatwopalnym. Wysokie stężenia jego oparów w powietrzu są wybuchowe, ale glikol etylenowy traci te właściwości po zmieszaniu z wodą.

Aplikacja

Glikol etylenowy jest używany w różnych dziedzinachdziałalność i branże: motoryzacyjna, chemiczna, lotnicza, tekstylna, elektryczna, naftowa i gazowa. Jednym z najważniejszych obszarów zastosowań tej substancji jest produkcja płynów przenoszących ciepło i płynów niezamarzających. Ze względu na duże zapotrzebowanie produkcja przemysłowa glikolu etylenowego stała się ogromna. Produkt ten może być używany jako rozpuszczalnik do farb i lakierów.

Metody wytwarzania glikolu etylenowego

Istnieje wystarczająco dużo metod uzyskania tej substancjiwiele z nich, ale nie wszystkie, nadaje się do produkcji przemysłowej. Jedną z najpopularniejszych metod jest otrzymywanie glikolu etylenowego z etylenu poprzez utlenianie tego ostatniego tlenem w obecności katalizatora srebrowego, a następnie późniejsze uwodnienie. Jednak inna technika jest nadal poszukiwana.

Otrzymywanie glikolu etylenowego metodą hydrolizychlorohydryna etylenu. W obu przypadkach reakcję hydratacji tlenku etylenu prowadzi się w obecności katalizatorów i w podwyższonej temperaturze. W literaturze istnieje również metoda, w której produkcja glikolu etylenowego odbywa się poprzez oddziaływanie wody, formaldehydu i tlenku węgla. Otrzymany w pierwszym etapie kwas glikolowy poddaje się estryfikacji i otrzymuje się ester. Następnie jest uwodorniany do glikolu etylenowego. Ta technika jest używana w USA.

Powstały produkt jest dokładnie czyszczony,bo nawet niewielka zawartość obcych zanieczyszczeń niekorzystnie wpływa na jego właściwości. Przykładowo, w obecności takich substancji jak poliglikole i glikol dietylenowy w składzie glikolu etylenowego znacznie spada jego stabilność termiczna. Dlatego w produkcie wysokiej jakości odsetek połączeń z osobami trzecimi powinien być minimalny. Dotyczy to zwłaszcza substancji zawierających chlor i aldehydów. Udział masowy głównego związku musi wynosić co najmniej 99,5%.