W różnych czasach ekonomiści z różnych krajówsklasyfikowano takie wydatki według ich modeli. Najpopularniejszą z nich w XX wieku była koncepcja Karola Marksa. Podzielił koszty produkcji, a dokładniej ich rodzaje, na obieg i produkcję. Te ostatnie obejmowały koszt zakupu surowców, koszty energii, a także wypłaty wynagrodzeń. Pierwsi ponieśli wszystkie koszty związane ze sprzedażą produktów.
Современная действительность внесла свои korekty. A w centrum dzisiejszej analizy ekonomicznej koszty produkcji, ich rodzaje, struktura różnią się zarówno dużą liczbą, jak i formą treści. Tak więc wydatki są ogólnie łączone w jedną dużą grupę. Nazywa się to kosztem brutto. Obejmują one dwie podgrupy: stałe i zmienne.
Główne rodzaje kosztów produkcji obejmują itaka różnorodność jak koszty zmienne. Te ostatnie zależą od wielkości produkcji i obejmują surowce, materiały, płace pracowników, koszty nośników energii i tym podobne.
Aby analiza ekonomiczna przedsiębiorstwa została przeprowadzona dokładnie i skrupulatnie, zwykle wyświetla się średnie wskaźniki. Zgodnie z dość prostym wzorem oblicza się:
- Średnie koszty stałe. Aby otrzymać ten wskaźnik, konieczne jest znalezienie ilorazu łącznych kosztów stałych i wielkości produkcji.
- Średnie koszty zmienne. Algorytm obliczeniowy jest taki sam, zmienia się tylko zmienna kosztowa.
Koszty produkcji, ich rodzaje, są liczone wRosja i kraje zachodnie używają różnych metod. Chodzi o to, że Federacja Rosyjska odziedziczyła po ZSRR pojęcie ceny kosztowej, która w zasadzie obejmuje nie tylko koszty związane z główną produkcją produktów, ale także te, które przekraczają standard. Zachodni ekonomiści przypisują wszystkie dodatkowe koszty na podstawie głównych rodzajów kosztów.