W 2015 roku Kazańska Fabryka Śmigłowcówplanowane jest rozpoczęcie seryjnej produkcji śmigłowca Mi-38. Zdjęcia nowego samochodu i jego modeli w naturalnej wielkości zostały zaprezentowane w 1989 roku podczas międzynarodowej wystawy lotniczej w Le Bourget. Prace projektowe rozpoczęły się dwa lata wcześniej, ale dopiero na początku lat dziewięćdziesiątych przedsiębiorstwo rozpoczęło montaż pierwszego prototypu. Na tym jednak trudności się nie skończyły. Minęło ponad dziesięć lat, zanim perspektywa konkretnego praktycznego wdrożenia pojawiła się przed tą maszyną. Faktem jest, że śmigłowiec Mi-38 pomyślany jest jako następca weterana Mi-8, zasłużonego i ukochanego przez lotników wielu krajów (a przede wszystkim rosyjskich). Zadanie jest odpowiedzialne, ale jest nadzieja, że początkujący nie zawiedzie.
Wymiana Mi-8 to trudne zadanie
Mi-8 stał się jednym z masowo produkowanych wiropłatówsamoloty w całej historii światowego lotnictwa. Jego pierwszy prototyp, jeszcze jeden silnik, wystartował w roku lotu Gagarina. Długo i starannie pracowaliśmy nad projektem. Śmigłowiec okazał się niemal idealnie dopasowany do wymagań stawianych pojazdom klasy towarowo-pasażerskiej. Może być używany do różnych celów, zarówno cywilnych, jak i wojskowych. Zbudowano dwanaście tysięcy jednostek Mi-8 w kilkudziesięciu modyfikacjach. Zakres zastosowań jest szeroki, od celów rolniczych po desantowe. Operatorami zostało ponad pięćdziesiąt krajów w różnych strefach klimatycznych planety - od Arktyki po równik i dalej po Antarktydę. Wśród krajów, które kupiły ten śmigłowiec, są USA, Kanada, Korea Południowa, Finlandia.
Mi-8 są produkowane i kupowane do dziś.Maszyna jest bardzo niezawodna, bezpretensjonalna i łatwa w utrzymaniu. Obsługa jest łatwa i przyjemna. Prześcignięcie tego arcydzieła to ambitne zadanie. Śmigłowiec Mi-38 powinien być jeszcze lepszy i znacznie lepszy. Efektywność paliwowa, która na początku lat sześćdziesiątych nie była tak ważna, staje się obecnie jednym z głównych parametrów lotnictwa. W porównaniu z Mi-8 powinien się podwoić, a lepiej potroić.
Zewnętrzne porównanie Mi-8 i Mi-38
Na pierwszy rzut oka łączy wiele podobieństwzasady, według których budowane są śmigłowce Mi-8 i Mi-38. Zdjęcie samochodu pokazuje pewną ciągłość przejawiającą się w lokalizacji głównych komponentów i zespołów. Kadłub wykonany jest w układzie półskorupowym, z płaską podłogą i zaokrąglonym sufitem aerodynamicznym. Podwozie jest stałe, trójkołowe, główny wirnik pięciołopatowy. Kokpit w dolnej części jest nieprzezroczysty, w przeciwieństwie do czaszy Mi-8. Kształt dziobu jest zaostrzony, nad nim nie ma zwykłych wystających owiewek wlotów powietrza turbiny. Wirnik ogonowy jest czterołopatowy. Wewnątrz Mi-38 ukryte są wielkogabarytowe zbiorniki paliwa umieszczone po bokach Mi-8 w dolnej części kadłuba. Charakterystyki techniczne różnią się jednak znacznie między dwiema porównywanymi maszynami.
Wskaźniki techniczne
Po pierwsze, zwiększył się zasięg praktyczny.Przy pełnym zapasie paliwa równym 3796 litrów śmigłowiec Mi-38 może przelecieć 800 km (dla Mi-8, w zależności od modyfikacji, liczba ta waha się od 425 do 590 km). Przedział ładunkowy stał się bardziej obszerny, jego wymiary to 8630 mm (długość), 2400 mm (szerokość) i 1850 mm (wysokość). Nośność osiągnęła 6 ton. Prędkość Mi-8 również wzrosła: średnio 225 km/h, czyli o 65 km/h mniej niż Mi-38. Parametry techniczne nowej maszyny wypadły korzystnie pod względem pułapu, w 2012 roku ustanowiła rekord świata 8600 m, ale w następnym roku okazało się, że weteran Mi-8MSB, jeśli jest wyposażony w silniki nowego typu TV3 -117VMA- SBM1V też coś potrafi. Wspiął się na nową rekordową wysokość 9150 metrów. Tempo wznoszenia pozostało jednak „niepokonane”: w 6 minut tylko Mi-38 może zyskać trzy tysiące metrów. Dlatego cechy tego samolotu obiecują mu długą i udaną karierę w Aerofłocie, Siłach Powietrznych i za granicą.
Innowacje technologiczne w materiałach
Dawno minęły czasy, kiedy samoloty wna całym świecie produkowali tylko duraluminium. Śmigłowiec Mi-38 jest produkowany z wykorzystaniem szerokiego wykorzystania materiałów plastikowych i kompozytowych. Łopaty obu śmigieł posiadają wielowarstwową budowę, wykonaną metodą nawijania, co zapewniało im dużą elastyczność i praktycznie nieograniczoną żywotność (przynajmniej w czasie całej eksploatacji maszyny). Materiał polimerowy jest również wykorzystywany do produkcji piast wirnika i wirnika ogonowego (zakładane są tak zwane łożyska elastomerowe), dzięki czemu nie jest wymagane smarowanie tych zespołów. W produkcji elementów kadłuba bez zasilania (maski, kokpit, tablice rozdzielcze, zewnętrzna powierzchnia rampy i owiewki belek) stosuje się trójwarstwowe płyty warstwowe. Połączona okładzina składa się z zewnętrznej warstwy metalowej i wewnętrznej warstwy polimerowej o strukturze plastra miodu.
Powerplant
Idealnie, moc wymagana do efektywnegopraca maszyny to 5000 litrów. z. Jest rozwijany przez dwa silniki. Były dwie opcje ukończenia elektrowni Mi-38. 2 Silniki turbowałowe Pratt & Whitney Canada zapewniają odpowiedni ciąg, aby zapewnić odpowiednią ekonomię. Są one sterowane przez potrójny nadmiarowy system wspomagający. Schemat ten był podyktowany dużym potencjałem eksportowym nowego samochodu. W 1990 r. założono, że będzie on produkowany przez specjalnie utworzoną spółkę joint venture „Euromil”, której udziałowcami będzie zakład im. Mil, Kazan Helicopter Plant, Eurocopter Company i NPO im. V.Ya Klimov. Nadzieje jednak się nie spełniły, europejski koncern opuścił zarząd wspólnego przedsięwzięcia 13 lat później, choć nadal współpracuje z nim na wzajemnie korzystnych warunkach. Najprawdopodobniej próbki produkcyjne będą wyposażone w silniki TV7-117V Klimov, które nie są gorsze od swoich zagranicznych odpowiedników, choć mają nieco niższą moc (2 x 2350 = 4700 KM), ale będą w stanie podnieść Mi- 38 całkiem pomyślnie. Śmigłowiec, na którego osiągi w niewielkim stopniu ucierpi, pozostanie niezależny od importu.
Urządzenia
Nowoczesny kompleks awioniki IBKO-38 został opracowany przezi został wyprodukowany przez firmę „Transas Aviation”, wdraża technologię „transparentnego kokpitu”. Oznacza to, że dzięki przyrządom załoga będzie mogła mieć widok dookoła, wizualnie oceniając sytuację wokół i pod samolotem. Miejsca pracy pilotów są wyposażone w pięć wyświetlaczy ciekłokrystalicznych, kompleks komputerowy przeprowadza cyfrową kontrolę trybów silników i całego wyposażenia pokładowego. Autopilot działa również w oparciu o komputer. Nawigacja wyposażona jest w prędkościomierz Dopplera. Na dziobie znajduje się stacja radarowa, oprócz położenia przestrzennego pojazdu, oceniająca warunki meteorologiczne. Istnieje również osobna kamera do monitorowania położenia ładunku na zewnętrznym zawiesiu. Charakterystyki masy i centrowania są oceniane automatycznie.
Pytania bezpieczeństwa
Dla pomyślnego przejścia międzynarodowegocertyfikacji, każdy producent statku powietrznego musi zapewnić spełnienie szeregu warunków organizacji międzynarodowej ICAO. W sumie do tej pory wyprodukowano cztery prototypy. Najnowszy Mi-38 (OP-4) różni się od poprzedniego układem paliwowym, który może wytrzymać silne uderzenia o ziemię. W ten sposób osiąga się wysoki poziom bezpieczeństwa przeciwpożarowego. Podwozie, które tłumi impuls zderzenia z ziemią przy wysokich prędkościach opadania jest również środkiem zwiększającym przeżywalność załogi i pasażerów w sytuacji awaryjnej, ale zostały one konstruktywnie przewidziane już podczas opracowywania poprzednich egzemplarzy (OP-2 i OP-3) śmigłowca Mi-38.
Rok 2014 stał się datą zakończenia wszystkich testówczynności i zakończenie wstępnych prac projektowych. Po uruchomieniu produkcji seryjnej doskonalenie konstrukcji będzie bez wątpienia kontynuowane, także w aspekcie zwiększenia bezpieczeństwa eksploatacji.
Opcje załadunku i rozładunku
Już podczas opracowywania modelu podstawowego specjaliści KBim. Mil zrozumiał, że skoro tylko stworzyli maszynę wielozadaniową, należy ją przystosować do rozwiązywania jak najszerszego zakresu zadań. Aby to zrobić, musisz wziąć pod uwagę możliwość dość prostej konstrukcji modyfikacji profilu w oparciu o główny schemat. Najpierw potrzebujesz samochodu osobowego (w tej wersji może pomieścić 32 osoby). Nie należy zapominać o potrzebach sił zbrojnych, MON jest opłacalnym i wiarygodnym klientem. Gospodarka narodowa również będzie musiała wymienić Mi-8, dlatego potrzebna jest również modyfikacja ładunku. Ministerstwo Sytuacji Nadzwyczajnych będzie potrzebowało helikoptera pogotowia ratunkowego. A potem - czas pokaże.
We wszystkich przypadkach maszyna potrzebuje prostego, niezawodnego iwygodny sposób załadunku i olinowania. W to wszystko wyposażony jest śmigłowiec Mi-38. Zdjęcie przedziału ładunkowego zadziwia przemyślaną lokalizacją wszystkich węzłów zaprojektowanych w celu rozwiązania tego problemu. Rampa załadowcza ma szerokość 1800 mm i jest wyposażona w hydrauliczny podnośnik ze zdalnym sterowaniem. W otworze bocznych drzwi ładunkowych zamontowana jest uniwersalna wciągarka o wysokim (300 kg) udźwigu, a ruchy wewnątrz kabiny ułatwiają zdejmowane prowadnice rolkowe.
Już wkrótce!
Spodziewaj się rozpoczęcia normalnej eksploatacji śmigłowcaNajwyraźniej Mi-38 już niedługo pozostał. Pierwszy model produkcyjny został już nałożony na zapasy Kazańskiej Fabryki Śmigłowców, a kolejne pójdą w ich ślady. Zajmie to kilka lat, a charakterystyczna sylwetka tego auta stanie się znana każdemu. Czy będzie tyle Mi-38 co 8? Czy staną się sławne na całym świecie? Czas pokaże.
