Procesy integracyjne

В переводе с латинского «интеграция» значит łączenie, łączenie poszczególnych części w całość, wspólną, pojedynczą. Ogólną definicję tego terminu można sformułować jako połączenie, zbliżenie lub połączenie części, tworząc wspólną, jednolitą całość, ale jednocześnie zachowując swoją tożsamość.

Kraje mogą się zbliżyć, tworzącróżne związki, na przykład handel, gospodarka, polityka, kultura itp., zachowując w ten sposób swoją tożsamość narodową. Główny cel integracji można nazwać zwiększeniem ilości towarów i usług opartych na skutecznym świadczeniu działań, na przykład procesów integracji w handlu.

Integracja obejmuje również w swojej definicjiprocesy i zjawiska w różnych sferach życia społeczeństwa i państwa: politycznej, kulturalnej, gospodarczej i innych. Procesy integracyjne we współczesnym świecie są przykładami ruchu, rozwoju pewnego systemu, w którym więź uczestników staje się silniejsza, a ich niezależność maleje, pojawiają się nowe formy interakcji. Zarówno wcześniej, jak i obecnie, w dobie nowoczesnych technologii, procesom integracyjnym towarzyszy znaczący postęp w nauce, ekonomii, kulturze, a nawet polityce.

Rozwój takich procesów we współczesnym świeciepoziomy mikro i makro - najważniejszy znak integracji. Na poziomie mikro integracja następuje poprzez współdziałanie funduszy poszczególnych firm i przedsiębiorstw poprzez zawieranie porozumień gospodarczych, transakcji i kontraktów między nimi, poprzez tworzenie oddziałów w innych krajach. Procesy integracyjne mogą powstawać także w innych sferach niż ekonomiczna. Na poziomie makro integracja może mieć charakter globalny i regionalny. Opiera się na rozwoju rynku światowego, produkcji i komunikacji.

We współczesnym świecie w sferze gospodarczejistnieje kilka form i typów procesów integracyjnych. Jedną z najprostszych form jest strefa wolnego handlu. W takiej strefie zniesione są różne ograniczenia handlowe między krajami wchodzącymi w skład związku, a także cła handlowe. Drugi formularz można nazwać unią celną. Oprócz strefy wolnego handlu ustanawia również jednakową dla wszystkich taryfę handlu zagranicznego oraz prowadzi politykę handlu zagranicznego w stosunku do innych krajów.

Trzecia, bardziej złożona forma integracjijest to wspólny rynek. Zapewnia członkom związku zarówno wolny handel wzajemny, jak i jednolitą taryfę handlu zagranicznego, swobodny przepływ siły roboczej i odpowiednio kapitału, a także koordynację polityki gospodarczej. I wreszcie, najwyższą formą integracji międzypaństwowej w dziedzinie ekonomii jest unia gospodarcza i walutowa, która łączy wszystkie powyższe formy integracji. Na tym etapie pojawia się integracja polityczna z jej zjednoczonymi organami zarządzającymi.

Wraz z procesami integracyjnymi powstają specjalne stowarzyszenia, których cechą jest pomyślny rozwój na poziomie regionalnym.