Cognitieve feiten over alles / gezondheid / Kniegewricht: ligamenten en daarmee samenhangende verwondingen. Hoe kniebanden te behandelen

Kniegewricht: ligamenten en verwondingen die daarmee verband houden. Hoe kniebanden te behandelen

Als het over de knie gaat, bedoelen de meeste mensenkniegewricht. Het is inderdaad een belangrijk anatomisch onderdeel, maar de functionaliteit ervan is onmogelijk zonder spieren en pezen. Tijdens het lopen, rennen, sporten heeft het aangegeven gebied een aanzienlijke belasting, waardoor het risico op letsel toeneemt. Laten we het kniegewricht, de ligamenten, het spierapparaat en de problemen die optreden tijdens de werking van een traumatische factor eens nader bekijken.

Kenmerken van anatomie

Drie botten zijn betrokken bij de vorming van het gewricht:een deel van het dijbeen, de patella en een deel van het scheenbeen. De patella wordt vertegenwoordigd door de femorale-tibiale en femorale-patellagewrichten. Anatomische kenmerken dragen bij aan de gelijktijdige onderlinge beweging van botten in verschillende vlakken.

Menisci, vertegenwoordigd door bindkraakbeenweefsels zijn "afstandhouders" tussen de koppen van de botten. Hun functie is om tijdens het rijden schokabsorptie, drukverdeling en belasting te bieden. Aan beide zijden zijn de menisci via de coronaire ligamenten verbonden met het gewrichtskapsel.

Gewrichtsstabilisatoren zijn de volgende spiergroepen, waarvan het bewustzijn als belangrijk wordt beschouwd bij trauma:

De quadriceps-spier beslaat de voorkant van de dij. Het wordt beschouwd als de sterkste anatomische structuur van het spierapparaat van het aangegeven gebied.
De sartorius-spier is de langste. Het biedt flexie aan zowel de heup als het onderbeen door rond het kniegewricht te gaan.
De slanke spier loopt achter en iets naar de zijkant van het gewricht, waardoor de heup kan adducten en de knie kan buigen.
Een grote adductorspier is niet alleen betrokken bij de adductie van de dij, maar ook bij de extensie of extensie van het bekken ten opzichte van de dij.
Achter de transversale as bevindt zich de biceps-spier van de dij, waarmee u het onderbeen kunt buigen, de dij kunt buigen en naar buiten kunt bewegen.
De peesspier passeert achter en in het gewricht, dat de dij verlengt, het onderbeen buigt en zorgt voor een cirkelvormige rotatie van de ledemaat.
De semimembranosus-spier voert functies uit die vergelijkbaar zijn met de tendineuze spier.
De triceps-spier van de kuit buigt de kuit bij de knie en de voet bij de enkel.
De korte en platte popliteale spier bevindt zich op het achterste oppervlak. De functie is om het onderbeen te buigen en te draaien.

Knie functies

Knieprestaties zijn belangrijk voorhet menselijk lichaam. Het kan langs de verticale en frontale assen bewegen. Extensie en flexie vindt plaats langs de frontale as, langs de verticale rotatie van de ledemaat.

Flexie van het gewricht laat het been van de persoon toestap naar voren, niet de tak op de grond slaan, maar voorzichtig plaatsen. Anders zou het been van de persoon naar voren worden gedragen in de voorwaartse richting door de heup omhoog te brengen.

Ligamenteuze apparaat

Het kniegewricht, waarvan de ligamenten worden vertegenwoordigd door vijf hoofdgroepen, wordt beschouwd als een anatomisch complex deel van het lichaam. De samenstelling omvat de volgende soorten ligamenten:

onderpand (tibiaal, fibulair);
kruisvormig (voorkant, achterkant);
transversale knieband;
posterieur (boogvormig, popliteaal, patellair ligament, mediaal en lateraal);
coronair (menisco-femoraal, menisco-tibiaal).

Met trauma, vooral sportverwondingen vindt de belangrijkste belasting plaats op de kruisbanden van het kniegewricht. De voorwaarden voor herstel en revalidatieperiode zijn afhankelijk van de aard van het letsel en de schadelijke factor, de kenmerken van het lichaam van het slachtoffer en duren 4 tot 6 maanden.

Kruisbanden en hun functionaliteit

Het voorste ligament loopt van achter naar bovende meniscus van het dijbeen door de holte van het kniegewricht, die zich vasthecht aan het scheenbeen, dat deel uitmaakt van het articulaire conglomeraat. Zijn functie is om het kniegewricht te stabiliseren door de voorwaartse beweging van het onderbeen te beperken.

Het achterste ligament strekt zich uit vanaf de voorkanthet benige uitsteeksel van het dijbeen en, door de gewrichtsholte te kruisen, is vastgemaakt aan het scheenbeen in de rug. Door het ligament kan het onderbeen niet overmatig naar achteren bewegen.

Kruisbandletsel

Dergelijke schade wordt als de moeilijkste beschouwd.en gevaarlijk, die een volledige behandeling vereisen. Verkeerd geselecteerde of niet tijdig gestarte therapie leidt tot de ontwikkeling van kreupelheid en aanhoudende beperking van het functioneren. Meestal worden dergelijke verwondingen aangetroffen bij professionele atleten tijdens het skiën, schaatsen, springen, worstelen, als gevolg van een sterke slag of een mislukte bocht, vallen.

Ernstige doordringende pijn en karakteristieke klik,een sterke mobiliteitsbeperking kan erop wijzen dat het ligament van het kniegewricht is gescheurd. Het slachtoffer kan niet zelfstandig bewegen, alleen leunend op iemand.

Achterste ligamentletsel treedt op wanneersterke hyperextensie van de knie of tijdens een klap tegen de voorkant van het onderbeen. Letsel aan de voorste kruisband van de knie is het meest voorkomende letsel. De symptomen van dit letsel zijn opgenomen in de Turner-triade, samen met de breuk van de meniscus en het uitwendige ligament.

Klinisch beeld

Het kniegewricht, waarvan de ligamenten gedeeltelijk zijnscheuren, wordt hyperemisch, oedemateus, pijnlijk bij aanraking en bij het proberen te bewegen. Bloed hoopt zich op in de gewrichtsholte (hemartrose). Ontsteking van de ligamenten van het kniegewricht, dat een vergelijkbare kliniek heeft, moet niet worden verward met symptomen van letsel die een paar dagen geleden zijn opgetreden.

Volledige breuk van de kruisbanden veroorzaaktovermatige mobiliteit van het onderbeen in het anteroposterieure vlak. Het controleren van een dergelijk symptoom wordt tegelijkertijd door twee specialisten uitgevoerd. De eerste houdt de achterkant van de dij vast en buigt het verdoofde ledemaat bij de knie in een rechte hoek. Een tweede arts controleert de voorwaartse en achterwaartse beweging van het onderbeen. Wanneer het wordt uitgerekt of gescheurd, zal een soortgelijk teken negatief zijn.

laterale ligament van het kniegewricht behandeling

Bij een verstuiking gaat het om een lichte scheurvezels, vergezeld van matige pijn, licht oedeem, afwezigheid van bloeding. Beperking van de motorische functie treedt in onbeduidende mate op.

diagnostiek

Door het letselmechanisme te bepalen, kunt u erachter komenmogelijke schade aan anatomische structuren. Voordat de geblesseerde knie wordt onderzocht, onderzoekt de arts de gezonde om de structurele kenmerken te achterhalen. De toestand van interne structuren wordt beoordeeld met behulp van echografisch onderzoek en MRI.

Met differentiële diagnose kunt u uitsluitenbotbreuken, patella, meniscusruptuur. Bij dislocatie worden de botten ten opzichte van elkaar verplaatst, is er geen mogelijkheid tot motorische functie, is er een verende weerstand bij het proberen tot passieve bewegingen. Ligamentschade wordt niet gekenmerkt door een volledig gebrek aan beweging, het is beperkt door pijn. Er is ook geen veerweerstand.

De breuk gaat gepaard met vervorming, het uiterlijkcrepitus en pathologische mobiliteit. Er zijn echter fracturen die dergelijke symptomen niet vertonen. In dit geval is voor bevestiging van de diagnose een röntgenonderzoek, echografie of MRI vereist.

letsel aan de voorste kruisband van de knie

Behandelingsprincipes

Met gedeeltelijke beschadiging (uitrekken, scheuren)hulp wordt geboden op de eerste hulp. Het ledemaat moet in een verhoogde positie zijn, de eerste paar dagen - bedrust. De eerste dag na het letsel vereist het aanbrengen van koude op het beschadigde gebied. Het gewricht wordt gefixeerd met een strak elastisch verband, waardoor de fysiologische positie van het ledemaat tijdens beweging behouden blijft. Het is onmogelijk om een verband 's nachts te laten liggen, zodat er geen bloedcirculatie optreedt. Pijnstilling vereist het gebruik van pijnstillers (Ketanov, Ketalong, Nalbufin).

Het kniegewricht, waarvan de ligamenten niet nodig zijnalleen conservatieve therapie, maar ook chirurgische behandeling, heeft een lange revalidatieperiode nodig. Na dezelfde maatregelen als voor gedeeltelijke verwondingen, worden fysiotherapeutische maatregelen gebruikt, waaronder massage, fysiotherapie-oefeningen, elektroforese met medicijnen.

Heel vaak een operatievereist wanneer de kruisband van de knie is gescheurd. Een operatie om de integriteit van de anatomische structuren te herstellen is noodzakelijk voor normaal functioneren. Chirurgische ingreep wordt zes maanden na het gewrichtsletsel uitgevoerd.

De ideale kandidaat om te dirigeren iseen jonge atleet die in zijn sport schokbewegingen met zijn ledematen moet uitvoeren. Ouderen die niet veel lichamelijke activiteit hebben, zijn geschikter voor conservatieve therapie en het gebruik van fysiotherapie-oefeningen.

Kruisband van de knievereist het gebruik van een transplantaat van het patellaire ligament of hamstring (autotransplantaat). Het is ook mogelijk om synthetische prothesen te gebruiken, maar het gebruik ervan kan door het lichaam van de patiënt worden afgewezen.

Synthetische grafts naaien iseen veel voorkomende procedure wanneer het laterale ligament van de knie wordt gescheurd. Chirurgische behandeling wordt in dat geval als de voorkeursbehandeling beschouwd.

De chirurgische praktijk heeft aangetoond dat het eenvoudig naaien van beschadigde structuren praktisch geen herstel van functionaliteit oplevert.

Wat zijn de complicaties van knieblessures?

Onder de veel voorkomende complicaties van knieblessures worden de volgende onderscheiden:

Artritis kan 2-3 weken later optredengewrichtsschade. De ontstekingsreactie treedt op als gevolg van stoornissen in de bloedsomloop en het binnendringen van pathologische micro-organismen in de letselzone. Het wordt gekenmerkt door pijnsyndroom, het optreden van wallen, hyperemie, beperking van mobiliteit als gevolg van pijn.
Het optreden van degeneratieve veranderingen in de vorm van artrose gaat gepaard met de vorming van osteofyten, het dunner worden van kraakbeenweefsel.

Voorspelling

Na gewond te zijn geraakt, de meeste slachtoffersvraagt: "Hoe lang duurt een breuk van de ligamenten van de knie?" Een soortgelijk probleem wordt in elk klinisch geval afzonderlijk bekeken. Afhankelijk van de aard van de verwonding en de kenmerken van het lichaam, kan de volledige werkcapaciteit binnen zes maanden of misschien binnen enkele maanden terugkeren.

Het mechanisme van schade zelf en hoehet slachtoffer kreeg een gescheurde knieband. Hoe lang de blessure geneest, hangt ook af van de exacte naleving van het advies van de behandelende specialist. Vroegtijdige start van de therapie, het nemen van de nodige medicijnen en het naleven van het regime kunnen het genezingsproces versnellen en de ontwikkeling van complicaties voorkomen.