Hersenzenuwen omvatten twaalf paar zenuwen,beginnend in de hersenen en dienend vele spieren, klieren, interne organen, evenals het sensorische apparaat van de nek en het hoofd. Deze paren zijn direct gerelateerd aan de activiteiten van functies zoals motor, sensorisch, secretorisch en reflex. Hersenzenuwen bevinden zich in verschillende delen van de hersenen. Dankzij deze zenuwen zijn er veel processen geassocieerd met het werk van alle organen van het menselijk lichaam. Ze vertrekken in een bepaalde volgorde van de hersenen. Traditioneel worden in de anatomie schedelzenuwen aangegeven met Romeinse cijfers.
De reukzenuw behoort tot het eerste paar.De receptoren bevinden zich in het bovenste gedeelte van de neusholte, in het slijmvlies. De zenuw bestaat uit ongeveer twintig draden, dun van structuur. Deze filamenten hebben geen gemeenschappelijke romp en dringen in het gebied van de schedel door de ethmoidplaat van het bot en hechten zich vast aan de cellen van de reukbol, die wordt vertegenwoordigd door een set mitraliscellen. Een impuls gaat naar de primaire geurcentra en vandaar naar de hersenschors.
II-paar vormt de oogzenuw. Zijn functie is om informatie van het netvlies te leveren, de lichtreflecterende schaal van het oog.
De vezels van deze zenuw zijn afkomstig van de ganglioncellen die het netvlies van het oog vormen. De zenuw die door deze vezels wordt gevormd, gaat door de oogkassen en van daar naar de schedelholte.
III-paar is de oculomotorische zenuw.De kern bevindt zich op één rechte lijn met de bovenste uitstulpingen van de middenhersenen. Het is verdeeld in onderste en bovenste takken, die zijn verbonden met de spier die het bovenste ooglid opheft, en met de onderste schuine spier van de oogbol.
IV-paar wordt een blokzenuw genoemd.Het hoort bij de motorische zenuwen. De kern bevindt zich in de middenhersenen. Het been van dit brein omzeilt vanaf de zijkant, de blokzenuw gaat naar zijn basis, gelegen tussen de temporale kwab en het been. Verder gaat deze zenuw samen met de oculomotorische zenuw van het schedelgebied rechtstreeks naar de baan.
V-paar vormt de nervus trigeminus, die ookkomt de hersenzenuwen binnen. Zelfs in het schedelgebied is het verdeeld in drie grote takken. Deze zenuw maakt de ogen en huid van het voorhoofd gevoelig. De huid van het gezicht tussen de mond en het oog, evenals de slijmvliezen van de neus- en bovenste delen van de mondholte, worden geïnnerveerd door de maxillaire zenuw. De huid van het gezicht onder de mond, het slijmvlies van de mondholte, ondertanden, tong innerveren de onderkaakzenuw. Ook onder zijn controle staan de kauwspieren.
VI-paar is de buikzenuw.De kern bevindt zich in het gebied van de brug. De zenuw regelt de oogspieren, die verantwoordelijk zijn voor de positie van de oogbol en zijn beweging. Als het beschadigd is, kan strabismus optreden.
De gezichtszenuw, die een VII-paar vormt, is ook inbegrepenhersenzenuwen. De takken zijn verdeeld in temporeel, buccaal en jukbeenachtig. De zenuw inwervelt de gezichtsspieren en het tussenliggende deel, de autonome genaamd, regelt de speekselklieren en de smaakgevoeligheid van de tong.
VIII-paar wordt vertegenwoordigd door de vestibule-cochleairde zenuw. Dit is de zenuw van het gehoororgaan. Het bestaat uit een vestibulaire wortel en een cochleair. De wortels beginnen in de piramide in de dikte van het tijdelijke bot in het binnenoor.
IX-paar heeft de naam van de glossopharyngeale zenuw. Dit is de zenuw van de smaakgevoeligheid van het achterste deel van de tong, ook betrokken bij het werk van de speekselklier en het slikproces.
X-paar vertegenwoordigt de nervus vagus.Het is direct gerelateerd aan spraak en slikken. Innerveert de spieren van de keelholte, gehemelte en strottenhoofd. De zenuw is verdeeld in vele takken gericht op de organen van het hoofd en de nek, evenals de buik- en borstholten.
XI-paar wordt de accessoire zenuw genoemd. Het is afkomstig van de medulla oblongata en regelt de trapeziusspier, evenals de sternocleidomastoid.
XII-paar vormt de hyoid zenuw. Hij beest zonder uitzondering alle spieren van de tong.
Menselijke zenuwen zijn verantwoordelijk voor de werking van alle systemen enautoriteiten. Ze zijn gevoelig voor verschillende omgevingsveranderingen, veroorzaken onaangename pijnlijke sensaties en kunnen leiden tot storingen in het hele lichaam.
