Zuurstoftherapie verwijst naar behandelingzuurstof voor mensen die aan zuurstofgebrek lijden (hypoxie). Tegelijkertijd is de techniek populair bij gezonde burgers - steeds vaker uiten inwoners van megasteden de wens om een preventieve cursus te ondergaan om hun gezondheid te verbeteren.
getuigenis
Zuurstoftherapie verscheen aan het einde van de 19e eeuw en wordt nog steeds beschouwd als de beste manier om het gebrek aan zuurstof in de weefsels van het menselijk lichaam aan te vullen.
De indicaties voor de procedure zijn:
- aanpassing van gezonde mensen aan de omstandigheden op een hoogte tot 4000 m boven zeeniveau (beroepsopleiding);
- hypoxie als gevolg van de ontwikkeling van ziekten van het cardiovasculaire systeem en het ademhalingssysteem;
- revalidatie na chemotherapie;
- zuurstofgebrek als gevolg van acute vergiftiging met koolmonoxide;
- winderigheid die ontstaat na chirurgische ingrepen aan de darmen;
- preventie van hypoxie bij mensen die in dichtbevolkte regio's wonen.
Contra
De procedure is verboden als u dat heeft gedaanhypoventilatie en hypercapnie van de patiënt. Deze aandoeningen ontstaan als gevolg van storingen in het werk van de longen, waardoor de indicator van kooldioxide in het bloed snel stijgt. Als in deze situatie zuurstoftherapie wordt gebruikt, kan hersenoedeem ontstaan, waardoor de kans op overlijden toeneemt.
Methodologie
Tegenwoordig zijn er de volgende manieren om zuurstof in het lichaam te brengen:
- Inademing. Deze methode omvat het gebruik van maskers, neuskatheters, speciale slangen. Zo komt zuurstof het lichaam van de patiënt binnen via de luchtwegen.
- Niet inademen. De methode combineert alle andere toedieningsroutes: enteraal, intraveneus, subcutaan, enz.
Tijdens de procedure wordt in de regel geen pure zuurstof gebruikt (het is erg giftig), maar gasmengsels, waarin het gehalte 80% kan bereiken.
Uitvoeringsproces
Afhankelijk van de gebruikte instrumenten en apparaten worden verschillende technieken gebruikt om zuurstoftherapie uit te voeren. Het algoritme van acties omvat in ieder geval de volgende activiteiten:
- Voorbereiding van de patiënt en apparatuur.
- Zuurstoftoevoer, constante bewaking van de toestand van de patiënt.
- Patiëntenzorg na de procedure.
De arts is verantwoordelijk voor de kwaliteit van dezuurstof therapie. Het uitvoeringsalgoritme moet worden nageleefd, aangezien het negeren van de voorbereidende en / of laatste fase kan de gezondheid van de patiënt negatief beïnvloeden.
De meest gebruikelijke inademingsroute is een neuskatheter. De volgende meest populaire methoden zijn via een masker en het gebruik van een zuurstofzak.
Algoritme voor het uitvoeren van zuurstoftherapie via een neuskatheter:
- De patiënt neemt een comfortabele houding aan.
- De dokter controleert de toestand van de apparatuur. lekkende zuurstof kan brandgevaar opleveren.
- Een katheter gesteriliseerd en gesmeerd met vaseline wordt ingebracht zodat deze zichtbaar kan worden gemaakt in de keelholte. Het uiteinde is bevestigd op de wang en de slaap van de patiënt.
- Palpatie van de katheter wordt uitgevoerd om de juistheid van de installatie te controleren.
- De zuurstoftoevoer begint.
- De katheter wordt indien nodig vervangen (afwisselende neusgaten).
- De arts houdt de patiënt na de ingreep in de gaten en biedt hulp als zijn toestand verslechtert.
Algoritme voor het uitvoeren van zuurstoftherapie via een masker (hierna worden de voorbereidende en laatste fasen weggelaten):
- Het masker is verbonden met de apparatuur, de dichtheid wordt gecontroleerd. Het apparaat wordt ingeschakeld.
- Het masker wordt op het gezicht van de patiënt aangebracht en met klemmen aan de achterkant van het hoofd vastgezet.
- De mate van hechting aan de huid van de patiënt wordt gecontroleerd.
Algoritme voor het uitvoeren van zuurstoftherapie via een zuurstofkussen:
- Het maakt verbinding met de ballon.
- Nadat het kussen met zuurstof is gevuld, wordt hun communicatie onderbroken, wordt een mondstuk op de kraan geplaatst.
- Zodra het zich 5 cm van de mond van de patiënt bevindt, gaat het kussenventiel open.
- Als het zonder zuurstof komt te zitten, wordt het opnieuw gevuld.
Algoritme voor het uitvoeren van zuurstoftherapie in een drukkamer:
- De patiënt bevindt zich erin. In de drukkamer kan hij elke comfortabele houding aannemen en zelfs slapen tijdens de sessie.
- Het proces van zuurstofvoorziening met verhoogde druk begint.
Algoritme voor het intraveneus uitvoeren van zuurstoftherapie (de meest populaire methode zonder inhalatie):
- De patiënt gaat op de bank liggen.
- Met behulp van een druppelaar komt een zoutoplossing verrijkt met een mengsel van ozon en waterstofperoxide het lichaam binnen via een ader.
Deze methode wordt meestal gebruikt als behandeling en preventie van de meeste bestaande ziekten. Het is zelfs geïndiceerd voor zwangere vrouwen om het optreden van foetale hypoxie te voorkomen.
Tot slot
De zuurstoftherapieprocedure is zowel therapeutisch alsen profylactisch. De belangrijkste indicatie voor het uitvoeren is hypoxie, die om verschillende redenen verscheen. Steeds meer mensen ondergaan echter een preventieve zuurstofbehandeling. het is bewezen dat de procedure helpt bij het bestrijden van ongeveer 200 bekende ziekten. Artsen volgen zorgvuldig het algoritme voor het uitvoeren van zuurstoftherapie om de schijn van negatieve gevolgen voor de gezondheid van de patiënt te voorkomen.
