Lumbale wervelkolomhernia: symptomen en behandeling

Een hernia van de lumbale wervelkolom iseen degeneratieve ziekte die wordt gekenmerkt door een schending van de structurele integriteit van de tussenwervelschijf. Het ontwikkelingsmechanisme van pathologie hangt samen met de anatomische kenmerken van de structuur van onze rug. In dit artikel zullen we kennis maken met de belangrijkste behandelingsmethoden en de symptomen die optreden bij patiënten met deze aandoening.

Wat is deze ziekte

Tussen de wervels die de wervelkolom vormen,complexe formaties van de vezelige ring en nucleus pulposus bevinden zich. Het eerste element is de flexibele buitenschaal van het tweede. De nucleus pulposus is een zachte en dikke geleiachtige substantie die het grootste deel van de tussenwervelschijf vult.

Net als andere pathologieën van de wervelkolom, herniade lumbale wervelkolom treedt op als gevolg van een schending van de integriteit van de wervels. De reden voor de ontwikkeling van pathologische veranderingen kan zowel overmatige fysieke activiteit zijn, wat leidt tot blauwe plekken op de rug, slagen die gepaard gaan met zwaar tillen, scherpe bochten en een zittende levensstijl, vergezeld van de progressie van hypodynamie, gewichtstoename.

Het optreden van een hernia van de lumbosacrale regiode wervelkolom wordt voorafgegaan door een intense of langdurige impact op de rug. De overheersende factor in klinische gevallen die tot de ontwikkeling van deze ziekte leidt, is osteochondrose. De symptomen en behandeling van een hernia van de lumbale wervelkolom zijn dus praktisch dezelfde symptomen van vergevorderde osteochondrose met een vergelijkbaar behandelingsregime.

redenen

De factoren die bijdragen aan het probleem met de wervelkolom zijn:

• schending van metabolische processen;
• diverse verwondingen, met name na ongevallen, incidenten waarbij er een scherpe ruk met het hoofd eerst was;
• hard werk;
• scoliose;
• heupdysplasie;
• obesitas en overgewicht.

Alle bovenstaande redenen kunnenactiveer het pathologische degeneratieve proces. Andere voorwaarden en voorwaarden die als gunstige achtergrond dienen voor de ontwikkeling van de ziekte kunt u niet afwijzen. Vooral:

• hypotonie van het spierapparaat;
• besmettelijke aandoeningen;
• gebrek aan voldoende fysieke activiteit;
• lang achter de computer zitten;
• alcohol misbruik
• leeftijdsgebonden veranderingen;
• genetische aanleg.

Al deze redenen kunnen leiden tot vroege veroudering, voortijdige slijtage van kraakbeen- en botweefsel en, als gevolg daarvan, tot de vorming van een hernia tussen de wervels.

Hoe pathologie zich ontwikkelt

Lumbaal en vijfde lumbaal gewrichtde wervel en het heiligbeen kunnen worden beschouwd als het meest kwetsbare fragment van de wervelkolom vanuit anatomisch oogpunt. Om dezelfde reden vormt zich in de intervallen tussen de vierde en vijfde lendenwervel, evenals tussen de vijfde lendenwervel en het heiligbeen, een hernia van de lumbale wervelkolom. De behandeling van pathologie hangt grotendeels af van het stadium waarin het wordt gediagnosticeerd.

De ziekte wordt geclassificeerd op basis van de mate van verandering en toestand van de tussenwervelschijf:

• De eerste fase is verzakking (uitsteeksel). Er is een minimale verplaatsing van 1-2 mm, niet meer. De kern gaat niet verder dan de annulus fibrosus.
• De tweede fase is een verplaatsing van 1,5 cm In dit geval bevindt de nucleus pulposus zich, zoals eerder, in het wervellichaam.
• De derde fase is extrusie. Op de tomografische afbeelding is de verplaatsing van de kern naar buiten merkbaar, wat de annulus fibrosus aantast.
• Fase vier. In dit stadium wordt de herniale formatie groter, het risico van scheuren van de vezelring en lekkage van vloeibare substantie daarbuiten neemt toe.

Aan het begin van de ontwikkeling van de ziekte kan de patiëntvoel kortstondige rugpijn. Naarmate de pathologie vordert, neemt het ongemak toe en verschijnen andere symptomen van een hernia van de lumbale wervelkolom.

Soorten pathologie

Afhankelijk van de locatie van de getroffenewervel, de ziekte is van twee soorten. De eerste is L4-L5, de tweede is L5-S1. Elk deel van de wervelkolom wordt aangeduid met de overeenkomstige letter van het Latijnse alfabet. De lendenwervels worden aangeduid met de letter L en de sacrale wervels met de letter S.

Meer specifiek het eerste gezichtspunthernia L4-L5 betekent dat er tussen het vierde en vijfde segment van de lumbale wervelkolom een ​​inbreuk op het zenuwproces is opgetreden. L5-S1 is dus een hernia die is ontstaan ​​tussen de vijfde lumbale en eerste sacrale wervel.

Symptomen van de ziekte

In de regel komt een hernia van de lumbale wervelkolom zelden latent voor. De kenmerkende symptomen van de ziekte zijn:

• ernstige pijn in het lumbosacrale gebied;
• zwaar gevoel in de benen;
• zwakte, vooral tijdens het lopen;
• stijfheid van bewegingen;
• pijn die uitstraalt naar de heupen.

In geavanceerde complexe gevallen zijn schendingen van de bekkenorganen mogelijk. Wanneer de zenuwuiteinden bekneld raken, kan de patiënt gevoelloosheid in de tenen en voeten voelen.

Het klinische beeld dat de ziekte vergezelt, wordt beschreven door specialisten, rekening houdend met het verschil tussen pijn-, wervel- en radiculaire syndromen. Symptomen verschijnen in twee fasen:

• In het begin is er een aanvaardbare lage rugpijn, wat duidt op het begin van dystrofische veranderingen in de tussenwervelschijven.
• Zonder geschikte behandeling in de annulus fibrosusmicroscopisch kleine spleten worden gevormd, de sterkte ervan neemt af en daarom kan de patiënt ongemak voelen in het gebied van de aangetaste tussenwervelschijf.
• Verder wordt de pijn veroorzaakt door de spanning van de zenuwwortel, er is een direct contact tussen de herniale formatie en de zenuwuiteinden, wat de oorzaak is van een scherp pijnsyndroom.

Bij het begin van de ziekte kan de patiënt voelendoffe, pijnlijke pijn, gelokaliseerd op de plaats van de laesie van een of andere wervel. Het onaangename syndroom neemt toe met spanning, lichamelijke inspanning, plotselinge bewegingen, langdurig zitten en gewichtheffen. Zodra de patiënt een liggende positie inneemt, verdwijnen de symptomen. Naarmate de ziekte vordert, wordt het pijnsyndroom echter intenser en verspreidt het zich naar de spieren van de onderrug, de onderste ledematen en krijgt het een stabiel karakter.

Welke complicaties kunnen er zijn?

Lumbale tussenwervelschijf herniawervelkolom kan een aantal gezondheidsproblemen met zich meebrengen. Een van hen is lumbodynie. Dit is een pijnsyndroom, uitgedrukt door een sterke spit in de onderrug. Het ongemak neemt dramatisch toe, zelfs bij minimale activiteit. Deze toestand kan de patiënt enkele weken volgen.

Een andere complicatie die kan optreden wanneerhernia, wordt geassocieerd met schade aan de zenuwreceptoren die de werking van de blaas en dikke darm regelen. Druk op deze uiteinden kan ervoor zorgen dat de spiersfincters geen uitwerpselen en urine vasthouden.

Hoe een hernia te behandelen

Verwijder een massa in het lumbosacrale gebiedkan alleen operatief worden gedaan. In geïsoleerde gevallen wordt echter gebruik gemaakt van een radicale behandelmethode. In de regel wordt de strijd tegen hernia gereduceerd tot de noodzaak om de progressie van de pathologie te stoppen en de symptomen te elimineren. De verantwoordelijkheid voor het kiezen van de optimale methode voor de behandeling van een hernia van de lumbosacrale wervelkolom ligt op de schouders van de behandelende arts, die bij het nemen van een beslissing rekening houdt met de individuele kenmerken van het lichaam van de patiënt, het stadium van de ziekte, de aan- of afwezigheid van verergerde chronische aandoeningen, contra-indicaties, enz.

Houd er rekening mee dat in sommige gevallenmedicamenteuze behandeling van hernia van de lumbale wervelkolom kan geen significante resultaten opleveren. Symptomatische therapie vermijdt echter vaak een operatie en het hoge risico dat ermee gepaard gaat. Als u zich tijdig tot een specialist wendt, vergroot u de kans op het voorkomen van verdere ontwikkeling van de ziekte.

Hernia-medicijnen

Medicamenteuze therapie is eerst nodigdraai om pijn te verlichten tijdens een verergering van de ziekte, en zodra het eindigt - om terugval te voorkomen. De lijst met medicijnen die de toestand van de patiënt helpen verlichten, is goedgekeurd door de arts. Meestal worden NSAID's gebruikt voor een hernia van de lumbale wervelkolom. Deze middelen elimineren pijn, verlichten zwelling en geven de patiënt enige tijd bewegingsvrijheid. De medicijnen in deze groep zijn onder meer:

• "Diclofenac".
• "Nise".
• Naproxen.
• Dolaren.
• "Meloxicam".

Om de bloedcirculatie bij hernia-patiënten te verbeterenbenoem "Actovegin", "Pentoxifylline" en "Berlition", en verlicht met behulp van spierverslappers spierspasmen ("Tizanidine", "Diazepam", "Tetrazepam", "Midocalm", "Sirdalud"). Om regeneratieprocessen te herstellen en te starten, worden chondroprotectors gebruikt, waaronder "Artron", "Chondrolon". De duur van de behandeling wordt bepaald door de behandelende arts.

Bij ernstig pijnsyndroom hebben paravertebrale en epidurale blokkades met hormonale geneesmiddelen een uitstekend analgetisch effect.

In ieder geval naast het gebruik van medicijnenbedrust is belangrijk voor een patiënt met een hernia. Het moet worden geobserveerd totdat de exacerbatie afneemt. Alle bewegingen moeten zorgvuldig, langzaam en zelfverzekerd worden uitgevoerd, vermijd voorover buigen en gewichtheffen.

Zodra het pijnsyndroom verdwijnt, is het noodzakelijkverlaag de dosering van de gebruikte middelen en focus op fysiotherapie-oefeningen, massages met een chiropractor en fysiotherapie. Een dergelijke behandeling heeft een preventief doel en helpt ook om de conditie van de spieren en ligamenten van de patiënt te verbeteren.

chirurgische ingreep

Conservatieve behandeling is aan te raden om door te gaanniet meer dan 2 maanden. Als de exacerbatie niet verdwijnt, de toestand van de patiënt verslechtert en de medicijnen niet effectief waren, zou de arts de tactiek van de therapie moeten heroverwegen en de opportuniteit van een chirurgische ingreep moeten overwegen. Een operatie aan een hernia is de meest effectieve behandeling, waardoor u niet alleen de symptomen kunt elimineren, maar ook de zeer directe oorzaak van de pathologie. De indicatie voor de implementatie ervan zijn ernstige neurologische symptomen, disfunctie van de bekkenorganen, verminderde gevoeligheid in de ledematen.

Tegenwoordig worden de volgende soorten operaties uitgevoerd voor een hernia van de lumbale wervelkolom:

• Microdiscectomie - omvat het verwijderen van een deel van de tussenwervelschijf. In de meeste gevallen ontwikkelt de hernia zich na een dergelijke manipulatie opnieuw.
• Laminectomie is een chirurgische ingreep dieis het verwijderen van pathologische botprocessen. Ze creëren compressie op de tussenwervelschijf ter hoogte van het getroffen gebied. Ondertussen is dit type chirurgische ingreep beladen met ernstige complicaties: het risico op het aantasten van ernstige zenuwuiteinden en als gevolg daarvan is een schending van de ondersteunende functie van de wervelkolom te groot.
• Een van de moderne behandelingsmogelijkheden voor een hernia van de wervelkolom is het plaatsen van titanium implantaten in plaats van de vernietigde tussenwervelschijf.

herstel

Revalidatie na een operatiehet verwijderen van een hernia van de lumbale wervelkolom vereist een serieuze en verantwoordelijke aanpak. Het is de patiënt ten strengste verboden om de komende drie maanden te zitten. Bovendien wordt de patiënt gedurende ten minste drie uur per dag gedwongen een medisch korset te dragen, wat nodig is om de belasting van de onderrug te minimaliseren.

Een verplicht onderdeel van revalidatiemaatregelen is de uitvoering van fysiotherapie-oefeningen. Met een hernia van de lumbale wervelkolom zijn ze langzaam, langzaam en soepel bezig met gymnastiek. Alle oefeningen worden uitgevoerd zonder plotselinge bewegingen, bochten, schokken. Vóór oefentherapie raden artsen aan om de lumbale wervelkolom te masseren - het is gemakkelijker om de spieren voor te bereiden op lichamelijke opvoeding. Het is ideaal om massage te combineren met wrijven in een ontstekingsremmende zalf, die chondroïtine of een andere niet-steroïde component bevat.

De reeks oefeningen voor een hernia van de lumbale wervelkolom is als volgt:

1. Om op te warmen, moet je rechtop staan ​​met je voeten op schouderbreedte uit elkaar. Haal dan diep adem en adem dan uit. Herhaal 15-20 keer.
2. Adem lucht in en probeer de bovenkant van het hoofd te bereikenzo hoog mogelijk. Het is belangrijk om te voelen hoe de gewrichten worden uitgerekt. Adem uit en ontspan. Herhaal dan de pull-up opnieuw en probeer het plafond te bereiken. De oefening wordt meerdere keren herhaald.
3. Sluit je handpalmen in een "slot". Hef dan uw armen op en probeer ze achter u te krijgen. In dit geval moeten de borstels naar het plafond worden gedraaid. Om in deze positie op tenen op te staan, met al je kracht om de wervelkolom te strekken. Het is belangrijk om uw lichaam gedurende 10-20 seconden in deze positie te fixeren.
4. Hef bij een diepe ademhaling beide handen op.omhoog, en bij het uitademen, kantel het lichaam zo ver mogelijk naar voren. Zwaaien en plotselinge bewegingen hoeven niet te worden gedaan. De kin moet naar boven wijzen. Voor het gemak kunt u de beschikbare gereedschappen gebruiken, bijvoorbeeld uw handpalmen op een muur, tafel of rugleuning van een stoel laten rusten. In deze positie moet je 10-20 seconden blijven hangen, 3-4 keer herhalen.
5. Ga op je rug liggen en trek eerst het rechterbeen naar de linkerborst en dan vice versa - het linkerbeen naar de rechterborst. Ga door met de oefening gedurende 2-3 minuten, gedurende deze tijd moeten de benen afwisselend worden gewisseld.
6. Ga op je buik liggen, spreid de ledematen opzij. Adem uit, hef je armen en benen zo hoog mogelijk, kantel je hoofd zodat je kin omhoog kijkt. Fixeer de positie gedurende 30-40 seconden, ontspan en herhaal dit nog drie keer.