De ziekte van Charcot-Marie wordt gekenmerkt door een geleidelijkeatrofie van de spieren van de onderste ledematen. In de regel worden de distale spieren van de benen aangetast. Deze ziekte wordt gekenmerkt door een chronisch beloop en een constante (hoewel in een ander tempo) ontwikkeling. Ondanks de relatief eenvoudige diagnose in een vroeg stadium, is het een van de ergste neurogene pathologieën.
Единственной сложностью в определении данного De ziekte van een patiënt is een heleboel synoniemen die het aangeven. Daarom kan zelfs een diagnose door een arts niet volledig worden geïnterpreteerd. Dus de meest voorkomende synoniemen: het syndroom van Lou Gehrig, motorneuronziekte en ALS-ziekte - amyotrofische laterale sclerose.
Redenen voor ontwikkeling
Natuurlijk, de factoren die het optreden beïnvloedende meest verschrikkelijke ziekten, is het beter om het uit je hoofd te kennen. Alleen zo kan hun ontwikkeling worden voorkomen. Maar helaas is de ziekte van Charcot een erfelijke ziekte die wordt veroorzaakt door een mutatie van twee verschillende eiwitten. Daarom kan de mens het zich niet veroorloven om de ontwikkeling ervan te voorkomen. De enige aanbeveling: mensen die eraan lijden, mogen geen ouders worden, omdat hun kans op een gezonde baby erg klein is.
Sinds het begin, de ziekte van Charcotconstant en non-stop vooruitgang. De reden hiervoor is de zeer hoge activiteit van het glutamatergische systeem dat zuur produceert, wat fataal is voor neuronen die verantwoordelijk zijn voor de capaciteit van de ruggenmergsecties die door hen worden gevormd.
symptomen
In de regel manifesteert de ziekte van Charcot zich al injeugd of adolescentie. De eerste tekenen van zijn ontwikkeling zijn vermoeidheid, algemene zwakte, zwaarte en pijn in de benen, een verandering van de vorm van de voet, een ongewone en onhandige manier van lopen, problematische flexie van de gewrichten van de benen. In het geval van de manifestatie van ten minste een van deze symptomen, moet u onmiddellijk een arts raadplegen, want hoe geavanceerder de ziekte, hoe minder waarschijnlijk de patiënt is.
Weten hoe het leven van de patiënt zal verlopen,het is onmogelijk om te twijfelen aan de noodzaak van behandeling. Inderdaad, zonder de hulp van gekwalificeerde specialisten, zal het bestaan van een ongelukkig persoon in de hel veranderen. En als de patiënt in eerste instantie slechts een lichte malaise voelt, dan zal zijn huid na verloop van tijd gevoeligheid verliezen, het proces zal zich uitbreiden naar de handen en vervolgens naar andere spieren van het lichaam. In toenemende mate zullen problemen met de luchtwegen optreden, gedeeltelijke verlamming van de ledematen is mogelijk. De prognose is zeker niet geruststellend - uiteindelijk zal de patiënt sterven als gevolg van een besmettelijke ziekte van de longen of bronchiën (en mogelijk met verlamming).
behandeling
Helaas wordt de ziekte van Charcot niet behandeld.Artsen kunnen de manifestaties alleen maar verlichten en de progressie vertragen. Om dit te doen, krijgt de patiënt tonic, vitamines, medicijnen voorgeschreven die de bloedcirculatie in de spieren verbeteren. Een aantal therapeutische oefeningen, massage en orthopedische technieken kunnen resultaten opleveren. En natuurlijk hebben veel patiënten sessies nodig van een therapeut die hen kan overtuigen dat het leven nog niet voorbij is, en er is altijd hoop.
