De axillaire zenuw en de radiale zenuw zijn componentende achterste romp van de brachiale plexus. Een zenuw gaat onder het schoudergewricht door en geeft een tak, die de kleine ronde spier innerveren, die de arm naar buiten draait. De axillaire zenuw passeert vervolgens achter de laterale humerus voordat hij zich splitst in de achterste en voorste takken die een deel van de deltaspier voeden. De achterste tak omvat de huidzenuw, die de huid innerveren over het laterale oppervlak van de deltaspier. Laten we de axillaire zenuw eens nader bekijken. Zijn anatomie is uniek.
Zenuwschade
Meest voorkomende axillaire zenuwbeschadigingtreedt op wanneer het opperarmbeen is gebroken of de schouder is ontwricht. In sommige gevallen wordt alleen de okselzenuw aangetast tijdens idiopathische plexus brachialis plexopathie. Wat is het risico op beschadiging van de axillaire zenuw? Laten we het in dit artikel uitzoeken.
De belangrijkste klinische manifestatie van compressieaxillaire zenuw is een schending van de schouderabductie-functie als gevolg van zwakte van de deltaspier. De periostale spier begint de arm te abduceren, en daarom kan de patiënt een beperkt vermogen behouden om de arm te abduceren. Hoewel de kleine ronde spier zwak kan zijn, is dit bij klinisch onderzoek niet altijd merkbaar als gevolg van de normale werking van de subossale spier.
De diagnose kan alleen worden bevestigd door zwakte aan het licht te brengendeltaspier en abnormale EMG-indices, die verwijzen naar de kleine ronde en deltaspieren. De axillaire zenuw SPNV dient bij het uitvoeren van oppervlakkige opnames van de spier (deltaspier) als een middel om mogelijke vertraging of verminderde amplitude van de IVD van de okselzenuw te detecteren.
Neuropathie van de bovenste ledematen - een vrij veel voorkomende ziekte bijhet werk van een neuroloog. Een okselzenuw kan worden beschadigd, of meerdere zenuwen tegelijk, waardoor ook het klinische beeld van de ziekte zal verschillen. Ongeacht de oorzaken van de ziekte, begint de patiënt pijn, verlies van gevoeligheid, ongemak en andere kenmerkende symptomen te voelen.
redenen
Vaak patiënten met neuropathiebovenste ledematen geloven dat hun problemen verband houden met slaapgebrek en vermoeidheid, die kunnen worden hersteld met voldoende rust. Er zijn veel redenen die kunnen leiden tot handpolyneuropathie. De meest voorkomende zijn:
- Tumorziekten - en tumoren bevinden zich niet noodzakelijk in de schouder en oksel. Lokalisatie kan elk zijn.
- Eerder overgedragen bewerkingen (in plaatschirurgische ingreep, bloed stopt uiteindelijk normaal te circuleren, en dit draagt op zijn beurt bij tot spieratrofie en de vorming van oedeem, inclusief compressie van zenuwbundels, wat leidt tot neuropathie).
- Langdurig gebruik van geneesmiddelen die chloroquine en fenytoïne bevatten - deze stoffen hebben een negatief effect op zenuwvezels.
- Verwondingen aan de ledematen met de daaropvolgende ontwikkeling van oedeem dat de zenuw samendrukt - als gevolg hiervan treedt neuropathie op.
- Diverse overgedragen infecties, bijvoorbeeld tuberculose, griep, difterie, HIV, herpes, malaria en andere.
- Regelmatige onderkoeling - het is zeer schadelijk voor het lichaam om de temperatuur te verlagen en lange tijd in deze toestand te blijven.
- Gebrek aan bepaalde groepen vitamines in het lichaam, vaak vitamine B.
- Bestraling - heeft een extreem negatieve invloed op het lichaam.
- Intoxicatie van het lichaam.
- Overmatige en sterke fysieke inspanning van de spieren.
- Endocriene ziekten, waaronder diabetes.
Hoe manifesteert een beschadigde okselzenuw zich?
symptomen
Symptomen kunnen worden onderverdeeld inbegeleidend en hoofd. Met de manifestatie van de belangrijkste symptomen, voelt een persoon brandende pijn die hem de hele dag volgt, evenals een gevoel van gevoelloosheid in de vingers, armen in het algemeen en de hand. Met bijkomende symptomen manifesteert het zich:
- moeite met het bewegen van uw armen;
- zwelling;
- schendingen van de coördinatie van bewegingen;
- onvrijwillige spiercontracties, krampen, spasmen;
- verminderde temperatuurgevoeligheid;
- onaangenaam gevoel van kippenvel.
Beschadigde okselzenuw: diagnose
Om de juiste behandelmethode te vinden, is het erghet is belangrijk om een volledig onderzoek van de patiënt uit te voeren, tests uit te voeren, speciale monsters te nemen, reflexen en spierkracht te evalueren. Instrumentele diagnostische methoden omvatten: magnetische tomografie, elektroneuromyografie.
Met deze methoden kunt u schade detecterenzenuwen, identificeer de oorzaak en de mate van geleidingsstoornissen. Indien nodig kan de specialist de patiënt doorverwijzen voor aanvullende tests om een andere pathologie uit te sluiten. En pas na ontvangst van de resultaten kan een diagnose worden gesteld. Erg informatief axillaire zenuwtopografie.
Neuropathie
Axillaire zenuwneuropathie gaat gepaard metbeperking (onmogelijkheid) van schouderabductie, heen en weer bewegen, schending van de gevoeligheid van de innervatiezone, atrofie van de deltaspier. Compressie van het quadrilaterale foramen - axillair zenuwtunnelsyndroom (triceps, grote en kleine ronde spieren, humerus). De pijn is gelokaliseerd in het schoudergebied en neemt toe met rotatie en abductie van de schouder. Differentiatie moet worden uitgevoerd van discogene cervicale radiculitis en humeroscapulaire periartrose.
Neuritis
Neuritis - een ziekte van de perifere zenuw(gezicht, intercostale, occipitale, zenuwen van de extremiteiten), die een inflammatoir karakter heeft en zich manifesteert door pijn langs de zenuw, spierzwakte van het geïnnerveerde gebied, verminderde gevoeligheid. Wanneer meerdere zenuwen zijn aangetast, wordt de ziekte polyneuritis genoemd. Axillaire zenuwprojectie speelt hier een belangrijke rol.
Zenuwfunctie, gebied van innervatie en matelaesies bepalen het klinische beeld van neuritis. In de meeste gevallen zijn perifere zenuwen samengesteld uit verschillende soorten zenuwvezels: autonoom, sensorisch, motorisch. Voor elk type neuritis zijn de symptomen die worden veroorzaakt door schade aan elk type vezel kenmerkend:
- trofische en vegetatieve aandoeningen veroorzakenhet optreden van trofische zweren, zwelling, broze nagels, cyanose van de huid, droogheid en dunner worden van de huid, depigmentatie en plaatselijk haarverlies, zweten, enz.
- gevoeligheidsstoornissen veroorzaken verlies of afname van de gevoeligheid van de innervatiezone, paresthesie (gevoel van kruipen, tintelingen), gevoelloosheid;
- schending van de bewegingsactiviteit veroorzaakt verlies of afname van peesreflexen, parese (gedeeltelijk) of verlamming (volledige) afname van de kracht van de geïnnerveerde spieren, atrofie.
Eerste tekenen
Meestal de eerste tekenen van zenuwbeschadigingis gevoelloosheid en pijn. Het klinische beeld van sommige soorten neuritis vertoont specifieke manifestaties die verband houden met het gebied dat de okselzenuw innerveren.
Axillaire neuritis komt tot uiting in het onvermogen om de arm naar de zijkant op te heffen, verhoogde mobiliteit van het schoudergewricht, verminderde gevoeligheid van het bovenste derde deel van de schouder, atrofie van de deltaspier.
Afzonderlijk wordt de axillaire zenuw aangetast wanneer de plexus brachialis gewond is of de kop van de schouder ontwricht is. Dit leidt tot het verlies van het heffen van de arm naar het horizontale niveau.
Op een klein stukje huid langs het achterstehet oppervlak van de bovenste schouder wordt beïnvloed door gevoeligheid. In sommige gevallen is de laterale huidzenuw van de onderarm gewond en is de gevoeligheid verstoord aan de buiten-dorsale, radiale zijde van de onderarm. Dit zijn allemaal de zenuwen van het okselgebied.
Om snel door zenuwbeschadiging te navigerenvan de bovenste ledematen, vooral de elleboog, mediaan en radiaal, is het voldoende om bij de patiënt enkele typische bewegingen van de vingers, hand en onderarm te onderzoeken. Maar eerst moet u ervoor zorgen dat er geen mechanische obstakels zijn voor beweging als gevolg van de ontwikkeling van ankylose of contracturen. Wanneer de patiënt de nodige bewegingen uitvoert, moet de specialist ervoor zorgen dat de kracht en het volume van deze bewegingen behouden blijven.
Spiergroepen
De volgende spiergroep is opgenomen in de motorische innervatie van de axillaire (axillaire) zenuw:
Deltaspier C5-C6:
- Tijdens de rugcontractie trekt de opgeheven schouder zich terug.
- Tijdens het samentrekken van het middendeel wordt de schouder geabduceerd naar het horizontale vlak.
- Tijdens het samentrekken van het voorste deel wordt het opgeheven lidmaat naar voren getrokken.
Kleine ronde spier C4-C5, die bijdraagt aan de rotatie van de schouder naar buiten.
test
Om de kracht van de deltaspier te bepalen, kunt uvoer de volgende test uit: zittend of staand, de patiënt heft zijn arm op tot een horizontaal niveau en de arts verzet zich op dit moment tegen deze beweging en palpeert de samengetrokken spier.
Wanneer de okselzenuw beschadigd is, gebeurt het volgende:
- De gevoeligheid aan het oppervlak van de schouder (bovenste buitenste) is verminderd.
- Axillaire zenuwverlamming, atrofie van de deltaspier.
Het symptoom van een zwaluwstaart isdat de extensie van de zieke arm veel minder is dan die van de gezonde. En als je de patiënt van opzij bekijkt, krijg je de indruk van een gespleten zwaluwstaart en een achterstand in schouderextensie.
