Eierstokkanker is de eerste van allemaalde belangrijkste oorzaken van de dood van vrouwen door kwaadaardige tumoren. De gegevens die zijn verkregen door het Internationaal Agentschap voor Kankeronderzoek suggereren dat jaarlijks ongeveer 165.000 gevallen van eierstokkanker wereldwijd worden geregistreerd en dat ongeveer 100.000 vrouwen aan deze ziekte overlijden. In Rusland zijn per 100.000 vrouwelijke vrouwen goed voor 16 gevallen en 8 sterfgevallen als gevolg van maligne ovariumtumoren. De levensverwachting met deze ziekte is maximaal 5 jaar, en ongeveer 30% van dergelijke gevallen, aangezien de meerderheid van de vrouwen zich tot de dokter wendt voor hulp in de laatste fase van de ziekte wanneer zij al een ernstige ziekte voelen.
Het ontwikkelen van effectieve diagnostische methoden hiervoorHet type kanker is een dringende taak. Momenteel zijn er een groot aantal verschillende diagnostische methoden: echografie, röntgentomografie en magnetische resonantie, immunologische en biochemische analyses, laparoscopie. De glycoproteïne CA-125, de meest voorkomende en meest gebruikte voor het bepalen van de aanwezigheid van eierstokkanker, is de belangrijkste oncomarker van dit type kanker. De snelheid van CA-125 in het bloed is 35 E / ml.
Een kleine hoeveelheid CA-125 is altijdaanwezig bij vrouwen in het baarmoederslijmvlies - in de bekleding van de baarmoeder. Vanwege de aanwezigheid van natuurlijke barrières, kan het niet in de bloedbaan doordringen. Het niveau van CA-125 neemt vaak toe tot 35 U / ml, maar alleen tijdens de menstruatie en meestal met endometriose.
De standaard CA-125 is 35 U / ml, wanneer de indicator om de bovengenoemde redenen niet wordt overschreden, is dit al een symptoom van kanker.
Het kan kanker zijn:
- baarmoeder, eileiders, eierstokken
- borstklieren
- longen
- alvleesklier
- spijsvertering (rectum, lever, maag)
- andere kwaadaardige tumoren.
Het gehalte aan glycoproteïne CA-125 kan zijnniet alleen toegenomen in het geval van kanker van het vrouwelijke voortplantingssysteem, daarom is het onmogelijk en verkeerd om een diagnose te stellen op basis van alleen deze gegevens. In dit geval zijn aanvullende studies vereist. Dat wil zeggen dat de analyse van CA-125 mogelijk niet de enige diagnostische indicator is.
Ook kan de norm van CA-125 behoorlijk sterk zijntoename van de aanwezigheid van goedaardige gynaecologische tumoren of ontstekingsziekten van de aanhangsels. De tumormarker is licht verhoogd in de volgende gezondheidsomstandigheden:
• Ovariale cyste
• Endometriose
• ontsteking van de aanhangsels
• Menstruatie
• Peritonitis
• pleuritis
• SOA (seksueel overdraagbare aandoening)
• Hepatitis, cirrose
• Pancreatitis in chronische vorm
• Er zijn ook gevallen van een lichte toename van de CA-125-tumormarker voor auto-immuunziekten en in het eerste trimester van de zwangerschap.
De belangrijkste indicator van CA-125 in het bloedgebruikt om sereuze eierstokkanker te bepalen, evenals de diagnose van zijn terugval. Bij bijna 83% van de vrouwen met eierstokkanker is hun niveau ongeveer 123-164 E / ml in het bloed. Voor de sereuze vorm van eierstokkanker hangt de mate van toename van de CA-125-norm af van het stadium van de tumor zelf: in de eerste en tweede stadia treedt een toename van CA-125 op in ongeveer 50% van de gevallen, in de derde en vierde fase al bij alle patiënten. Bij vrouwen met ascitische vorm van eierstokkanker wordt de norm van CA-125 in het bloed overschreden tot 10-20.000 eenheden / ml.
Met effectieve chemotherapie of tumorverwijderingoperatief neemt het gehalte aan CA-125 in het bloed af. Als CA-125 verder wordt verhoogd, is dit een indicator voor de progressie van het tumorproces. Om de effectiviteit van chemotherapie te beoordelen, wordt meestal het niveau van CA-125 onderzocht, zowel voor als na elke behandelingskuur. De frequentie is 1-2 maanden.
