Fibrinogeen is een speciaal eiwit in het bloedserum,die betrokken is bij het coagulatieproces. Indien nodig (elke bloeding) valt het uiteen in afzonderlijke draden (dit gebeurt onder invloed van een ander eiwit - fibrine). Met behulp van deze draden stolt het bloed en stopt het bloeden. Verminderd of verhoogd fibrinogeen kan wijzen op een afwijking. De norm in het bloed varieert van 2 tot 4 g / l. Bij sommige fysiologische processen kan de norm van deze indicator toenemen. Zo wordt bijvoorbeeld fibrinogeen tijdens de zwangerschap verhoogd tot 6 g / l.
Wat kan een verhoogd fibrinogeen nog meer aangeven? Een sterke toename van deze indicator in het bloed kan wijzen op de volgende pathologische aandoeningen:
- longontsteking
- myocardinfarct;
- een beroerte;
- verschillende oncologische ziekten;
- acute infecties en ontstekingsprocessen;
- hypothyreoïdie;
- amyloïdose.
In ieder geval de exacte reden voor de verhogingfibrinogeen in het bloed wordt bepaald door een arts. Om de diagnose te verduidelijken, zijn nog enkele onderzoeken nodig. Ook kan verhoogd fibrinogeen worden waargenomen na recente verwondingen, brandwonden, chirurgische ingrepen en als gevolg van het nemen van bepaalde medicijnen. Deze indicator neemt bijvoorbeeld toe met de inname van oestrogeen.
- onvoldoende hoeveelheden vitamine B12 of C;
- DIC;
- ernstige toxicose tijdens de late zwangerschap.
Normen van fibrinogeen in het bloed:
Pasgeborenen | 1,25-3 g / l |
Volwassenen | 2-4 g / l |
Zwangerschap 3e trimester | tot 6 g / l |
Fibrinogeen bloed doneert 's ochtends uit een aderop een lege maag, in extreme gevallen, vanaf het moment van eten tot het afleveren van deze analyse, moet u minimaal twee uur doorstaan. Bloed wordt afgenomen in een speciaal behandelde buis met toevoeging van reagens. Daarna wordt het meerdere keren zorgvuldig omgekeerd om het reagens beter met bloed te mengen. Alleen in dit geval kan een betrouwbare analyse worden verkregen en deze moet uiterlijk twee uur na de datum van bloeddonatie worden gedaan.