Elke eetstoornis kan wordende ontwikkeling van ernstige gezondheidsproblemen veroorzaken. In de regel is het gebaseerd op psychologische factoren. Daarom is het noodzakelijk om ze samen met specialisten te verwijderen.
Soorten problemen
Deskundigen weten dat het om een eetstoornis gaatgedrag kan zich op verschillende manieren manifesteren. Behandelingstactieken moeten in elk geval afzonderlijk worden geselecteerd. Het hangt af van de diagnose en de toestand van de patiënt.
De meest voorkomende soorten aandoeningen zijn:
- dwangmatig te veel eten;
- boulimia;
- anorexia.
Het is niet altijd mogelijk om mensen te herkennen dielijdt aan een van deze aandoeningen. Bij boulimia nervosa kan het gewicht bijvoorbeeld binnen het normale bereik liggen of iets minder dan de ondergrens. Mensen realiseren zich echter zelf niet dat ze een eetstoornis hebben. Volgens hen hebben ze geen behandeling nodig. Elke omstandigheid waarin iemand voedselregels voor zichzelf probeert op te stellen en deze strikt opvolgt, is gevaarlijk. Een volledige weigering om te eten na 16.00 uur, een strikte beperking of een volledige weigering om vetten te eten, ook die van plantaardige oorsprong, zouden u moeten waarschuwen.
Waar u op moet letten: gevaarlijke symptomen
Het is niet altijd mogelijk om te begrijpen dat een persoon heefteen eetstoornis. U moet de symptomen van deze ziekte kennen. Een kleine test helpt om vast te stellen of er problemen zijn. U hoeft alleen de volgende vragen te beantwoorden:
- Ben je bang dat je dik wordt?
- Betrap je jezelf erop dat je te vaak aan eten denkt?
- Weiger je eten als je honger hebt?
- Ben je calorieën aan het tellen?
- Snijdt u voedsel in kleine stukjes?
- Heeft u regelmatig periodes van ongecontroleerde voedselinname?
- Wordt u vaak verteld over uw dunheid?
- Heb je een obsessief verlangen om af te vallen?
- Braakt u na het eten?
- Wordt u misselijk na het eten?
- Stop je met het eten van snelle koolhydraten (gebak, chocolade)?
- Staan er alleen dieetmaaltijden op uw menu?
- Proberen de mensen om je heen je te vertellen dat je meer zou kunnen eten?
Heeft u deze vragen meer dan 5 keer met “ja” beantwoord, dan is het raadzaam om een specialist te raadplegen. Hij zal het soort ziekte kunnen bepalen en de meest geschikte behandelingstactieken kunnen kiezen.
Kenmerken van anorexia
Het weigeren om te eten verschijnt daardoor bij mensenpsychische aandoening. Elke rigide zelfbeheersing, ongebruikelijke productkeuze is kenmerkend voor anorexia. Tegelijkertijd hebben patiënten een constante angst dat ze zullen herstellen. Bij patiënten met anorexia kan de body mass index 15% lager zijn dan de vastgestelde ondergrens van de norm. Ze hebben een constante angst voor zwaarlijvigheid. Ze zijn van mening dat het gewicht onder normaal moet zijn.
Bovendien is voor mensen die aan deze ziekte lijden het volgende kenmerkend:
- het optreden van amenorroe bij vrouwen (afwezigheid van menstruatie);
- schending van het functioneren van het lichaam;
- verlies van zin in seks.
Deze eetstoornis gaat vaak gepaard met:
- diuretica en laxeermiddelen nemen;
- uitsluiting van het dieet van calorierijk voedsel;
- braken opwekken;
- medicijnen nemen om de eetlust te verminderen;
- lange en vermoeiende trainingen thuis en in de sportschool om af te vallen.
Om een definitieve diagnose te stellen, moet de artsonderzoek de patiënt volledig. Dit elimineert andere problemen die zich op vrijwel dezelfde manier manifesteren. Alleen dan kan een behandeling worden voorgeschreven.
Veel voorkomende tekenen van boulimie
Maar mensen met psychische stoornissen dooreten kan niet alleen anorexia ontwikkelen. Specialisten kunnen een neurogene ziekte zoals boulimie diagnosticeren. In deze toestand houden patiënten periodiek op te controleren hoeveel ze eten. Ze hebben vlagen van gulzigheid. Zodra het overeten stopt, ervaren patiënten ernstig ongemak. Er is pijn in de maag, misselijkheid, vaak eindigen episodes van eetaanvallen met braken. Schuldgevoelens voor dit gedrag, zelfhaat en zelfs depressie veroorzaken deze eetstoornis. Behandeling op zichzelf is waarschijnlijk niet mogelijk.
Elimineer de gevolgen van dergelijke overeten van patiëntenprobeer braken, maagspoeling of laxeermiddelen op te wekken. Het is mogelijk om de ontwikkeling van dit probleem te vermoeden als een persoon wordt achtervolgd door gedachten over voedsel, hij regelmatig afleveringen heeft van te veel eten, hij af en toe een onweerstaanbaar verlangen naar voedsel voelt. Boulimia-episodes worden vaak afgewisseld met anorexia. Indien onbehandeld, kan deze ziekte leiden tot snel gewichtsverlies, maar het lichaam is uit balans. Als gevolg hiervan treden ernstige complicaties op en in sommige gevallen is de dood mogelijk.
Symptomen van eetbuistoornis
Uitzoeken hoe u van de aandoening af kunt komeneetgedrag, vergeten velen dat dergelijke problemen niet beperkt zijn tot boulimie en anorexia. Artsen worden ook geconfronteerd met een ziekte als eetbuistoornis. Het lijkt in zijn manifestaties op boulimia. Maar het verschil is dat mensen die er last van hebben, niet regelmatig aan lichaamsbeweging doen. Dergelijke patiënten nemen geen laxeermiddelen of diuretica, wekken geen braken op.
Bij deze ziekte kunnen aanvallen elkaar afwisselengulzigheid en periodes van zelfbeheersing in voedsel. Hoewel mensen in de meeste gevallen tussen afleveringen van overeten voortdurend iets eten. Het is hierdoor dat er een aanzienlijke gewichtstoename optreedt. Voor sommigen kan dit psychologische probleem zich slechts met tussenpozen voordoen en van korte duur zijn. Zo reageren bepaalde mensen bijvoorbeeld op stress, alsof ze problemen aangrijpen. Met behulp van voedsel zoeken mensen met eetaanvallen naar mogelijkheden om te genieten en zichzelf nieuwe aangename sensaties te geven.
Redenen voor het ontstaan van afwijkingen
Bij voedingsstoornissen is de deelname van specialisten essentieel. Maar hulp kan alleen effectief zijn als de oorzaken van eetstoornissen kunnen worden geïdentificeerd en aangepakt.
Meestal wordt de ontwikkeling van de ziekte veroorzaakt door de volgende factoren:
- overschatte normen voor zichzelf en perfectionisme;
- de aanwezigheid van traumatische ervaringen;
- spanningen als gevolg van spot in de kindertijd en adolescentie over overgewicht;
- laag zelfvertrouwen;
- mentaal trauma als gevolg van vroeg seksueel misbruik;
- buitensporige zorg voor de figuur en het uiterlijk in het gezin;
- genetische aanleg voor verschillende eetstoornissen.
Elk van deze redenen kan ertoe leiden datzelfperceptie zal worden verbroken. Een persoon zal zich, ongeacht zijn uiterlijk, voor zichzelf schamen. Mensen met dergelijke problemen zijn te herkennen aan het feit dat ze niet gelukkig zijn met zichzelf, ze kunnen niet eens over hun lichaam praten. Ze schrijven alle mislukkingen in het leven toe aan het feit dat ze er onbevredigend uitzien.
Problemen bij adolescenten
Zeer vaak voorkomende eetstoornisbegint in de adolescentie. Aanzienlijke hormonale veranderingen treden op in het lichaam van het kind, zijn uiterlijk wordt anders. Tegelijkertijd verandert ook de psychologische situatie in het team - op dit moment is het belangrijk dat kinderen eruitzien zoals ze eruit zien, niet verder gaan dan de vastgestelde normen.
De meeste adolescenten maken zich zorgen over hunuiterlijk, en tegen deze achtergrond kunnen ze verschillende psychische problemen ontwikkelen. Als het gezin niet voldoende tijd heeft besteed aan de ontwikkeling van een objectief, voldoende zelfrespect bij het kind, geen gezonde houding ten opzichte van eten heeft bijgebracht, bestaat het risico dat het een eetstoornis krijgt. Bij kinderen en adolescenten ontwikkelt deze ziekte zich vaak tegen een achtergrond van een laag zelfbeeld. Tegelijkertijd slagen ze erin om alles geruime tijd voor hun ouders te verbergen.
Deze problemen ontstaan in de regel in11-13 jaar oud - tijdens de puberteit. Zulke adolescenten concentreren al hun aandacht op hun uiterlijk. Voor hen is dit het enige middel waarmee ze zelfvertrouwen kunnen krijgen. Veel ouders zijn herverzekerd uit angst dat hun kind een eetstoornis heeft. Bij adolescenten kan het moeilijk zijn om de grens te bepalen tussen een normale preoccupatie met het uiterlijk en een pathologische toestand waarin het tijd is om aan de bel te trekken. Ouders moeten zich zorgen gaan maken als ze zien dat het kind:
- probeert geen evenementen bij te wonen waar feesten zullen zijn;
- besteedt veel tijd aan lichamelijke activiteit om calorieën te verbranden;
- te ontevreden over hun uiterlijk;
- gebruikt laxeermiddelen en diuretica;
- geobsedeerd door gewichtsbeheersing;
- overdreven scrupuleus over het caloriegehalte van producten en de grootte van de porties.
Maar veel ouders denken dat kinderen geen eetstoornis kunnen hebben. Tegelijkertijd blijven ze hun tieners op de leeftijd van 13-15 jaar als baby's beschouwen en sluiten ze hun ogen voor de ziekte die is ontstaan.
Mogelijke effecten van eetstoornissen
Onderschat de problemen die kunnen leiden totde aangegeven symptomen kunnen dat niet. Ze hebben immers niet alleen een nadelig effect op de gezondheid, maar kunnen ook de dood tot gevolg hebben. Boulimia veroorzaakt, net als anorexia, uitdroging, nierfalen en hartaandoeningen. Bij veelvuldig braken, wat leidt tot een tekort aan voedingsstoffen, problemen zoals:
- schade aan de nieren en maag;
- gevoel van constante buikpijn;
- de ontwikkeling van cariës (het begint door de constante blootstelling aan maagsap);
- gebrek aan kalium (leidt tot hartproblemen en kan fataal zijn);
- amenorroe;
- het verschijnen van "hamster" wangen (door een pathologische toename van de speekselklieren).
Bij anorexia gaat het lichaam in de zogenaamde vastenmodus. Dit kan worden aangetoond door de volgende tekens:
- haaruitval, nagelbreuk;
- bloedarmoede;
- amenorroe bij vrouwen;
- afname van de hartslag, ademhaling, bloeddruk;
- aanhoudende duizeligheid;
- het verschijnen van een haarlijn over het hele lichaam;
- de ontwikkeling van osteoporose - een ziekte die wordt gekenmerkt door verhoogde kwetsbaarheid van botten;
- een toename van de grootte van de gewrichten.
Hoe eerder de ziekte wordt vastgesteld, hoe sneller het mogelijk is om er vanaf te komen. In ernstige gevallen is zelfs ziekenhuisopname noodzakelijk.
Psychologische hulp
Veel mensen met openlijke eetstoornissengedragingen geloven dat ze geen probleem hebben. Maar het is onmogelijk om de situatie te corrigeren zonder medische hulp. Je kunt tenslotte zelf niet achterhalen hoe je psychotherapie moet geven voor een eetstoornis. Als de patiënt zich verzet en de behandeling weigert, kan de hulp van een psychiater nodig zijn. Met een integrale aanpak kan iemand geholpen worden om van problemen af te komen. Bij ernstige aandoeningen is psychotherapie alleen niet voldoende. In dit geval wordt ook medicatie voorgeschreven.
Psychotherapie moet gericht zijn op werkman boven zijn eigen imago. Hij moet beginnen zijn lichaam adequaat te evalueren en te accepteren. Het is ook nodig om de houding ten opzichte van voedsel te corrigeren. Maar het is belangrijk om de redenen te achterhalen die tot een dergelijke overtreding hebben geleid. Deskundigen die werken met mensen die aan eetstoornissen lijden, zeggen dat hun patiënten overdreven gevoelig zijn en vatbaar voor veelvuldig voorkomen van negatieve emoties zoals angst, depressie, woede en verdriet.
Voor hen is elke beperking in voedsel of te veel eten,overmatige lichamelijke activiteit is een manier om uw toestand tijdelijk te verlichten. Ze moeten leren omgaan met hun emoties en gevoelens, zonder dit is het niet mogelijk om de eetstoornis te overwinnen. Hoe u deze ziekte kunt behandelen, moet u met een specialist begrijpen. Maar de belangrijkste taak van therapie is om de juiste levensstijl van de patiënt te vormen.
De slechtste taak om van het probleem af te komen, geldt voor hendie een moeilijke familierelatie of constante stress op de werkplek hebben. Daarom moeten psychotherapeuten werken aan relaties met anderen. Hoe eerder iemand zich realiseert dat hij een probleem heeft, hoe gemakkelijker het zal zijn om er vanaf te komen.
Herstelperiode
De moeilijkste taak voor patiënten iszelfliefde ontwikkelen. Ze moeten leren zichzelf als persoon te zien. Alleen met voldoende zelfrespect kan de fysieke conditie worden hersteld. Daarom moeten voedingsdeskundigen en psychologen (en in sommige gevallen psychiaters) tegelijkertijd aan dergelijke patiënten werken.
Professionals moeten helpen bij het overwinnen van een eetstoornis. De behandeling kan zijn:
- het opstellen van een maaltijdplan;
- opname van voldoende fysieke activiteit in het leven;
- antidepressiva gebruiken (alleen nodig als er bepaalde indicaties zijn);
- werken aan zelfperceptie en relaties met mensen in de buurt;
- behandeling van psychische stoornissen zoals angst.
Het is belangrijk dat de patiënt tijdens de behandelingsperiode heeftondersteuning. Mensen gaan tenslotte vaak kapot, nemen een pauze in de behandeling, beloven na een bepaalde tijd terug te keren naar het geplande actieplan. Sommigen beschouwen zichzelf zelfs als genezen, hoewel hun eetgedrag vrijwel ongewijzigd blijft.
