Het leven van een modern persoon is heel andersvan degene die kenmerkend was voor, laten we zeggen, de inwoners van de middeleeuwen. Verschijnselen zoals verwondingen, waaronder kneuzingen, verstuikingen en breuken, komen echter nog steeds voor. Dit artikel gaat over botbreuken. Hierin zullen we proberen kort de redenen voor hun uiterlijk te beschouwen, evenals de belangrijkste typen.
Definitie van botbreuk in de geneeskunde
Om te beginnen is het de moeite waard om rekening te houden met het feit dat fracturen -wat is dit? Wat omvat het begrip "breuk" onder specialisten? In eenvoudige bewoordingen omvatten breuken alle verwondingen die worden gekenmerkt door de vernietiging van elk bot van het menselijk skelet. In de geneeskunde klinkt deze term als volgt: een breuk is een volledige of gedeeltelijke vernietiging van een bot als een enkel, monolithisch fragment van het lichaam, een schending van de integriteit ervan onder omstandigheden waarin het traumatische effect groter is dan zijn kracht.
Deskundigen schrijven het volgende toe aan de belangrijkste redenen waarom een bot kan breken:
- Verwondingen, waarbij over het gehele oppervlak van het bot sterk wordt geknepen of een punteffect daarop van hoge intensiteit.
- Stressfracturen, dit zijn systematische microtrauma aan een specifiek gewricht of bot.
- Ziekten die een afname van de sterkte van het hele skelet of individuele botten erin veroorzaken.
Volgens statistieken heeft een persoon meestal fracturen van de ledematen: armen en benen. Op de tweede plaats staan ribfracturen. Breuken van de botten van de schedel en de wervelkolom worden het minst vaak geregistreerd.
Soorten fracturen
Dus gaan we verder met een andere, niet minder belangrijkeen vraag die gaat over een fenomeen als een breuk. Dit type letsel is, afhankelijk van de oorzaken die het hebben veroorzaakt, onderverdeeld in verschillende typen. Ten eerste kunnen fracturen worden verworven en aangeboren, traumatisch en pathologisch. Traumatische fracturen treden meestal op als gevolg van vallen, stoten en andere mechanische invloeden op het skelet. Pathologische fracturen kunnen zelfs optreden in een toestand van volledige rust bij ziekten zoals osteomyelitis, osteogenesis imperfecta, de ziekte van Paget, osteoporose en andere.
Omdat een breuk in de eerste plaats een blessure is,er zijn twee soorten, afhankelijk van hoe beschadigd de weefsels rond het bot zijn. Als er een breuk is van spiervezels en huid, hebben we het over een open breuk. Als het skeletbot dat zijn integriteit heeft verloren de huid niet heeft beschadigd, wordt een dergelijke breuk geclassificeerd als gesloten. Open fracturen zijn op hun beurt onderverdeeld in primaire en secundaire: de eerste wordt gekenmerkt door een groot wondoppervlak met het vrijkomen van botfragmenten naar buiten, voor de secundaire - een kleine wond op de huid veroorzaakt door doorprikken van de huid door bot fragmenten van binnenuit.
De aard van de breuk van de botten van het skelet gaf ook aanleiding totverschillende groepen botbreuken: spiraalvormig, schuin, transversaal en longitudinaal, gefragmenteerd, fragmentarisch en fijngemaakt, geïmpacteerd, avulsie en compressie.
Een fractuur van de humerus of heup komt bijvoorbeeld vaker vooralles is schuin, dwars of longitudinaal. Allereerst komt dit door de structuur van deze specifieke botten, evenals hun verhoogde kwetsbaarheid. Wanneer ledematen gewond zijn, treden vaak ontwrichting en breuk op. Dit fenomeen in de geneeskunde wordt fractuurdislocatie genoemd. Meestal worden ze gediagnosticeerd met verwondingen aan het heupgewricht, de knie, de elleboog en de enkel.
Symptomen en tekenen van breuken
Het verschijnen van een botbreuk kan gemakkelijk zijndiagnostiseren. Veel voorkomende symptomen van botweefselaandoeningen zijn: acute of doffe pijn, zwelling van aangrenzende weefsels, atypische mobiliteit, verminderde motorische functie, hematoomvorming.
Een gebroken humerus of heup kan ookvergezeld van het verschijnen van een karakteristiek uitsteeksel en blauwe vingers. Wanneer het bot wordt verplaatst, wordt een verkorting van de ledemaat waargenomen, het optreden van hevige pijn bij het verplaatsen ervan. Bij een fractuur van het gewricht strijkt de patiënt de contouren van het beschadigde deel van het lichaam glad, en er is ook een merkbare zwelling door het opgehoopte bloed erin. Open fracturen worden gekenmerkt door een bloedende wond waarin botfragmenten zichtbaar zijn.
Diagnose van botbreuken
Eerste diagnostische maatregel indien vermoedvoor een breuk - dit is natuurlijk een uitwendig onderzoek en palpatie. Met hun hulp is het mogelijk om tekenen te detecteren zoals het verschijnen van een tumor en een toename van de weefselgevoeligheid, evenals een onvermogen om het gewonde deel van het lichaam te bewegen.
Het duidelijkste beeld van type en vormeen breuk kan worden verkregen met een röntgenonderzoek. Met dit type diagnose kunt u de locatie van botfragmenten, hun aantal, vaststellen. In de regel worden röntgenfoto's gemaakt in twee projecties, omdat u hiermee de aanwezigheid van verplaatsing van botfragmenten kunt bevestigen of ontkennen.
Eerste hulp bij breuken
Als een breuk wordt vermoed, is het belangrijk om te maximaliserenimmobiliseer een ledemaat of ander gewond lichaamsdeel in korte tijd met behulp van speciale apparaten of geïmproviseerde middelen. Een spalk in geval van een breuk moet deze niet alleen rechtstreeks fixeren, maar ook de nabijgelegen gewrichten. Het is belangrijk om overmatige compressie van de zachte weefsels te vermijden. Als er een open fractuur is, wordt een isolerend (indien mogelijk steriel) verband op de wond aangebracht.
Ernstige pijn kan met medicatie worden verminderddrugs. Er moet ook iets kouds op de breukplaats worden geplaatst: een ijspak, een fles water, enz. Bij een ribfractuur wordt de borst van de patiënt bij uitademing vastgebonden met elastisch materiaal. Na deze procedures kunt u het slachtoffer naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis vervoeren.
