De term 'belastinggeheim' komt veel voor injurisprudentie sinds 1999. Vanaf die tijd begon zijn wijdverbreide gebruik in spraak. Een belastinggeheim is informatie over een persoon die belastingbetaler is. Dergelijke informatie wordt ontvangen door de belastingdienst en het rechtshandhavingssysteem, onderzoeksinstanties en douane.
Deze informatie is beveiligd en daarom toegankelijkbiologisch. Het is belangrijk om zijn geheimhouding te respecteren. De mate van toegankelijkheid van dergelijke informatie wordt niet beïnvloed door de wettelijke status. Er zijn verschillende aspecten aan belastinggeheim.
Fiscale activiteit
Dit concept omvat veel overheidafdelingen die hun functies uitvoeren. Dit is de officiële structuur die het belastingbeleid van het land implementeert. Het werk van dergelijke instellingen is nodig om middelen van particulieren en juridische entiteiten te recupereren voor de stabiele werking van de Russische Federatie. Het systeem wordt als gecentraliseerd en ondeelbaar beschouwd. Het heeft verschillende instanties in dienst die het gebied van aanvulling van de begroting controleren met belastingen en heffingen. Deze instelling heeft veel werknemers, wat zorgt voor een effectieve werking.
Wat zit erin?
Alle belastingautoriteiten hebben toegang tot informatiemet betrekking tot de materiële en eigendomsstatus van de belastingbetaler. Vanwege de toegang tot dergelijke gegevens kan grote schade worden toegebracht aan zowel één persoon als de gehele instelling. Daarom was er een term als belastinggeheim. Dit concept maakt het mogelijk om informatie niet openbaar te maken.
Wat zit erin? De informatie die belastinggeheim vormt, is als volgt:
- gegevens over belastingplichtigen uit documenten van primaire aard;
- officiële inkomsten of uitgaven;
- financiële situatie;
- belastinginformatie;
- persoonlijke gegevens.
Deze gegevens zijn in de belastingdienst.Ze mogen deze niet openbaar maken, omdat dit niet wettelijk is toegestaan. Verzoek om dergelijke informatie is alleen mogelijk in uitzonderlijke gevallen, en zelfs dan met wettelijke toestemming. Dan wordt de persoon hiervoor niet aansprakelijk gesteld.
Wie moet een geheim bewaren?
Alle gegevens opgenomen in het concept van "belastinggeheim",- Dit is belangrijke informatie die niet door personen mag worden bekendgemaakt. Ze worden overgedragen om professionele taken uit te voeren door bevoegde personen. Deze omvatten werknemers van sommige organisaties, zoals:
- belastingstelsel;
- wetshandhavingsinstanties;
- douaneautoriteiten;
- extrabudgetaire fondsen;
- experts.
Een belastinggeheim is informatie diebeschikbaar voor werknemers van vele instellingen in verband met hun functie. Dit mag niet voor andere doeleinden worden gebruikt, anders wordt aansprakelijkheid verstrekt.
Wat is niet inbegrepen in dit concept?
Belastinggeheim is informatie die niet openbaar mag worden gemaakt. Maar er is informatie die niet in dit concept is opgenomen. Ze worden vermeld in artikel 102 van het belastingwetboek van de Russische Federatie. Deze omvatten:
- Openbaar beschikbare informatie. Er is een federale wet "betreffende persoonlijke gegevens" nr. 152, volgens welkeopenbaar toegankelijke informatie omvat: volledige naam, geboortedatum en -plaats, telefoonnummer, beroep. Dit geldt voor individuen. Als het een individuele ondernemer of een bedrijf is, omvat de openbaar beschikbare informatie de naam van de onderneming, de eigendomsvorm, het adres, de structuur en gegevens over de manager. De lijst kan meer zijn als toestemming is gegeven voor de openbaarmaking van informatie.
- INN. Dit vereist geen geheimhouding. U kunt dit nummer zelfs vinden via internet, dat de gegevens van een individuele of rechtspersoon aangeeft.
- Overtredingen. Dergelijke informatie staat in open documenten, bijvoorbeeld in USRLE of USRIP. Naast het feit van overtreding kunnen maatregelen worden aangegeven.
- Financiële situatie. Deze gegevens worden slechts in sommige gevallen vrijgegevengevallen, bijvoorbeeld tijdens de verificatie van een persoon die kandidaat is. De informatie wordt naar het kiesbureau gestuurd. Informatie over de materiële toestand van een gewone burger zal niet kunnen worden achterhaald.
- Fiscaal regime. Het is niet geheim.
- Informatie voor lokale overheid. De aangegeven gegevens zijn niet opgenomen in geheime informatie wanneer ze worden verzonden over bepaalde betalers van vergoedingen.
Dergelijke gegevens zijn beschikbaar omdat hun kennis de veiligheid van niemand bedreigt.
Belastingteruggave
Informatie uit belastingdocumenten isvertrouwelijk. Het bedrijf is geïnteresseerd in het verbergen van gegevens over klanten en leveranciers, opties om zijn werk uit te voeren. Dit is een commercieel belastinggeheim. Federale wet "inzake handelsgeheimen" nr. 98 in art. 5 bevat een lijst met gegevens die niet als bedrijfsgeheim zijn geclassificeerd. Belastingaangiften worden niet vermeld. Daarom kunnen ze worden geclassificeerd als bedrijfsgeheimen.
handels geheim
In de USSR was het concept van een handelsgeheim dat nietgebruikelijk omdat het werd beschouwd als een overblijfsel van het kapitalisme. Maar met de overgang naar een markteconomie werd het noodzakelijk om deze term te gebruiken. Een handelsgeheim is een vorm van geheimhouding van bepaalde informatie die een economische entiteit nodig heeft om inkomsten te verhogen en kosten te verlagen. De lijst met geclassificeerde gegevens moet zijn:
- echt;
- ingedeeld van personen die niet tot de categorie ingewijden behoren;
- rechtmatig.
Staat, bankwezen, officiële geheimenhebben hun eigen normen. Banken als een soort commerciële instellingen kunnen, door hun eigen beslissingen, commerciële geheimen introduceren onder federale wet nr. 98. Deze organisaties beschermen gegevens over klanten en hun transacties. De uitvoering wordt gecontroleerd door overheidsinstanties.
Commerciële geheime gegevens, de bankkan informatie aanwijzen die een voordeel oplevert ten opzichte van andere organisaties. Het kan een methode zijn om met klanten te werken, gebruikte computertechnologieën, informatie over nieuwe producten.
types
Deze informatie kan bestaan uit:
- productie geheimen;
- economische geheimen;
- intellectueel eigendom.
Het geheim heeft betrekking op documentatie, computerdatabases, informatie over schijven, flash-geheugen, conferenties, apparaten.
Openbaarmaking
Naleving van belastinggeheim is een plichtalle werknemers. Dit is een wettelijke vereiste. Bij de openbaarmaking van belastinggeheimen wordt informatie gebruikt door de persoon die deze heeft ontvangen. Overdracht aan andere burgers bijvoorbeeld. De informatie staat in databases, er is een strikte toegangsmodus voor, opslag is georganiseerd. Dit wordt als een belangrijke maatregel beschouwd omdat het verlies van documentatie of de overdracht daarvan aan anderen tot aansprakelijkheid leidt.
Het doorgeven van gegevens op verzoek van de gerechtelijke autoriteiten of het onderzoek is niet in strijd met de wet. Artikel 102 van het belastingwetboek van de Russische Federatie bevat 2 opties om de vertrouwelijkheid te schenden:
- De informatiestroom naar mensen die hun werk doen.
- Verlies van documenten met belangrijke gegevens.
Vertrouwelijkheid is een belangrijk aspect in de wereld van vandaag.
verantwoordelijkheid
Er zijn 3 soorten aansprakelijkheid voor het vrijgeven van informatie die een belastinggeheim vormt:
- Materiaal. Volgens artikel 1069 van het Burgerlijk Wetboek van de Russische Federatie wordt compensatie betaald uit de staatsbegroting.
- Administratief. De schuldige betaalt een boete van 4-5 duizend roebel.
- Crimineel. Artikel 183 van het Wetboek van Strafrecht van de Russische Federatie impliceert een gevangenisstraf van 3-5 jaar, afhankelijk van de schade.
Toegang krijgen tot belastinggeheimen
Om toegang te krijgen tot belastinggeheimen, moet ustuur een verzoek. Ook moet aan bepaalde voorwaarden worden voldaan. Het verzoek wordt gedaan op briefpapier met de vereiste gegevens, aangezien dit een officiële brief is. U kunt het per e-mail, koerier of Russische post verzenden.
De brief moet worden ondertekendleiderschap van de organisatie. Elektronische documentatie is gecertificeerd door EDS. Het verzoek moet een verwijzing bevatten naar een verordening of ander document dat het recht op overdracht van vertrouwelijke gegevens bevestigt. Het doel van het verkrijgen van informatie moet worden aangegeven met de vermelding van bepaalde documenten, bijvoorbeeld gerechtelijke bevelen.
Als tijdens het verzoek niet aan één voorwaarde wordt voldaan, kunnen de gegevens worden geweigerd. Het antwoord komt in papieren of elektronische vorm, het hangt allemaal af van de technische mogelijkheden.
Wie kan er navraag doen?
Overheidsinstanties hebben dit recht en hunmedewerkers. Dit is meestal vereist in rechtszaken, inspecties, onderzoeksmaatregelen. Tegenpartijen - leveranciers, kopers, borgstellers - zijn geïnteresseerd in belastinggegevens. Het is mogelijk om de volgende informatie op te vragen:
- Persoonlijke gegevens.
- Materiële staat.
- Handelsgeheim - marketingonderzoek, technologie, ontwikkeling.
- Bankgeheim.
Het handvest, bestanddeeldocumentatie, werkvergunningen en andere vergunningen. Het doel van het verkrijgen van gegevens is om de betrouwbaarheid van de partner vóór de transactie te controleren. Soms voorziet de wet in de uitwisseling van dit soort documentatie voordat een overeenkomst wordt ondertekend, bijvoorbeeld bij het organiseren van veilingen, aanbestedingen, aanbestedingen.
In andere situaties kan het verkrijgen van informatiewees voorzichtig bij het identificeren van bijvoorbeeld een leverancier. Als er geen voorzichtigheid is geboden, kan er een weigering zijn om een btw-verrekening te betalen en kunnen kosten niet worden erkend als de tegenpartij oneerlijk is. Maar de belastingbetaler kan zo'n verzoek weigeren. Dan moet u bij de Belastingdienst een verzoek indienen voor vrijgave van gegevens die niet onder geheimhouding vallen.
U kunt aanvragen:
- boekhoudkundige en fiscale boekhoudkundige documentatie;
- boekhoudkundige verklaringen.
Tegenpartijen hebben het recht om boekhouding te studerenrapportage over het afgelopen jaar. Gegevens uit de balans zijn van belang voor leveranciers, kopers, investeerders, kredietinstellingen, borgstellers. Boekhoudkundige informatie is openbaar en mogelijk openbaar.
De situatie is anders met informatiebelastingadministratie omdat het als een belastinggeheim wordt beschouwd. Dit is vastgelegd in artikel 84 (clausule 9) en 102 van het belastingwetboek van de Russische Federatie. Overheidsinstanties en extrabudgettaire fondsen hebben geen recht om dergelijke gegevens openbaar te maken, tenzij de organisatie dit toestaat. Het is bij wet verboden om gegevens door te geven aan geïnteresseerde partijen. Als bepaalde informatie het algemeen belang bedreigt, kan deze niet als handelsgeheim worden aangemerkt.
