/ / Essentie van verplichting in het burgerlijk recht

De essentie van de verplichting in het burgerlijk recht

De specificiteit van het burgerlijk recht is zodanig dat:onderdanen die dit vlak van rechtsbetrekkingen betreden, gaan vroeg of laat bepaalde verplichtingen aan. In het burgerlijk recht zijn er verschillende soorten, waarvan een gedetailleerde bespreking in dit artikel zal worden gegeven. Dus wat is commitment?

Kenmerken en soorten verplichtingen in het burgerlijk recht.

De eenvoudigste definitie van commitment is:dat het een bijzondere rechtsbetrekking betreft waarin de eerste partij een recht heeft en de tweede een verplichting om daaraan te voldoen. Maar dit concept is te simplistisch. Meer volledig, u kunt de essentie van een verplichting in het burgerlijk recht definiëren met behulp van de kenmerken ervan.

Het eerste kenmerk van deze rechtsverhouding is:eigenschap karakteristiek. Het bestaat uit het feit dat het onderwerp uitsluitend eigendomsrechten zijn (eigendom, beschikking, gebruik of hun symbiose). Ze kunnen zowel in een dynamische staat zijn (van de ene persoon naar de andere gaan) als in een statische staat (rechts fixeren).

Het tweede kenmerk van de verplichting is dat de uitvoering ervan een handeling vereist - de uitvoering van een bepaalde handeling door de uitvoerende partij. Dit kan het uitvoeren van werkzaamheden zijn, het betalen van een schuld, etc.

Het derde kenmerk is relativiteitverplichtingen. Het bestaat erin dat de beschouwde verplichte rechtsbetrekking altijd gericht is op strikt gedefinieerde personen, wat deze feitelijk onderscheidt van eigendomsrechten, waarbij personen mogelijk niet duidelijk worden geïdentificeerd, maar worden aangeduid met de vage term "derden". Er zij aan herinnerd dat de partijen in een rechtsverhouding zowel individueel als in groepsverband kunnen optreden. Bovendien zijn er meerdere vlakken beschikbaar van beide zijden, en van één.

De redenen voor het ontstaan ​​van verplichtingen zijn gevarieerd en afhankelijk van hen worden speciale typen onderscheiden:

1. contractueel - op basis van een civiel contract;

2.niet-contractueel - deze omvatten die waarvan de basis voor de schijn het toebrengen van schade was. Ze worden op dezelfde manier gedefinieerd als verplichtingen uit onrechtmatige daad in het burgerlijk recht. De wetgeving bepaalt in de regel duidelijk de reden voor hun verschijning.

Contractuele verplichtingen in het burgerlijk recht.

Zij vormen een grotere groep verplichtingen.Deze omstandigheid hangt samen met het feit dat de civiele wetgeving een breed scala aan contracten vastlegt, en dus ook de rechten en verplichtingen die daaruit voortvloeien. Alle contractuele verplichtingen zijn onderverdeeld in twee grote categorieën - voor de overdracht van rechten op een zaak en voor het verlenen van diensten. De rechtswetenschap onderscheidt echter ook andere typen:

• eenvoudig en complex - afhankelijk van het aantal rechten en plichten dat aan de partijen is toegekend;

• unilateraal en bilateraal - in het eerste geval heeft de partij alleen een recht of verplichting, en in het tweede geval hebben de partijen zowel rechten als verplichtingen;

• passiva met een passief aantal (meerdere debiteuren) of actieve (meerdere crediteuren); en anderen.

Contractuele verplichtingen zijn veelzijdig en met de komst van een nieuw type contract worden ze getransformeerd en uitgebreid.

Niet-contractuele verplichtingen in het burgerlijk recht.

In tegenstelling tot het eerste type is dit type verbintenis gebaseerd op strikt gedefinieerde onrechtmatige daden (delicten). Vandaar hun naam “tortverplichtingen in het burgerlijk recht”.

De wetgeving onderscheidt voor een bepaalde periode en rechtsleer twee redenen voor het ontstaan ​​van dergelijke verplichtingen:

1. ongerechtvaardigde verrijking;

2. schade veroorzaken.

Indien, in het geval van contractuele verplichtingen, hunbevestiging door overheidsinstanties is niet vereist, dan ontstaan ​​niet-contractuele verplichtingen in het burgerlijk recht alleen wanneer het feit van een strafbaar feit wordt erkend door een strikt gedefinieerde bevoegde autoriteit. Dit soort verplichtingen impliceert de onmogelijkheid om personen in een rechtsbetrekking te veranderen, aangezien: het hangt nauw samen met de persoonlijkheid van de partijen. Deze bepaling maakt onderscheid tussen onrechtmatige daad en contractuele verplichtingen.

Nadat we de gepresenteerde kenmerken hebben onderzocht, kunnen we concluderen dat: verplichting in het burgerlijk recht vertegenwoordigtis een bijzondere rechtsverhouding waaraan altijd 2 partijen deelnemen (de schuldenaar en de schuldeiser) en die altijd ontstaat door de in de wetgeving genoemde omstandigheden.