De socio-economische essentie van financiën, zijn functies

Socio-economische essentie van financiënligt in de relaties die ontstaan ​​tussen de staat en andere landen, individuen en rechtspersonen voor de distributie, vorming en gebruik van gedecentraliseerde en gecentraliseerde fondsen die tot fondsen worden gevormd.

Het geheel van monetaire en distributieverhoudingen is de economische essentie van financiën; zonder dit is de circulatie van productiemiddelen onmogelijk.

Financiële verhoudingen die gebaseerd zijn op de beweging van de gecentraliseerde geldhoeveelheid van overheidsmiddelen, worden verdeeld in de budgettaire sfeer en in niet-budgettaire overheidsorganisaties.

Finance voert controle- en distributiefuncties uit.

Herverdeling van het staatsinkomen -de distributiefunctie van de staat. Wanneer het primaire inkomen verschijnt, ontstaat het concept van "nationaal inkomen", dat voor alle deelnemers wordt verdeeld in de salarissen van arbeiders in de productiesector, in het inkomen van begrotingsorganisaties, om aan hun verplichtingen jegens de staat, banken en andere kredietverlenende organisaties te voldoen.

De staat bepaalt de sociaaleconomische essentie van financiën, die werkt voor de bevolking en de productie stimuleert.

Financiële middelen zijn dragers van monetaire verhoudingen. Ontvangsten en besparingen, die worden gevormd door de staat en zakelijke entiteiten, worden gebruikt in niet-voorraad- en voorraadvormen.

Accumulatief vormingssysteem, apartbestaan, het beoogde gebruik is een onderscheidend kenmerk van financiële fondsen. Ze zijn bedoeld voor het afschrijvingsfonds en budget, om in sociale behoeften te voorzien.

Een van de functies van financiën is fiscaal, met behulp vandie een deel van de inkomsten onttrekt aan bedrijfsentiteiten en de bevolking om het staatsapparaat te ondersteunen, voor defensiebehoeften, voor de niet-productiesfeer (archieven, bibliotheken, scholen, musea, theaters). Dit betekent dat het ook wordt opgenomen in een concept als de sociaaleconomische essentie van financiën.

In de loop van het werk van de staat en verschillende financiële organisaties worden fondsen verzameld, die vervolgens kunnen worden herverdeeld als leningen en als kredietbronnen.

Een lening is een financiële transactie die dit mogelijk maaktrechtspersonen en individuen om geld te lenen om materiële activa te kopen. Er zijn verschillende soorten leningen: bankleningen, handelsleningen en creditcards, afbetalingen.

Het concept en de essentie van een lening is om op te lossenproblemen waarmee het economische systeem van het land wordt geconfronteerd. Hier ligt de sociaaleconomische essentie van financiering, bijvoorbeeld in de uitgifte van preferentiële leningen voor betaalbare woningaankopen. Door het opbouwen van vrij kapitaal wordt een dynamisch productieproces verzekerd. Het versnelt de geldcirculatie en biedt verschillende relaties: investeringen, verzekeringen, bevordert de ontwikkeling en regulering van marktrelaties.