Een zoekopdracht is een procedurele handelinguitgevoerd door medewerkers van organen voor interne zaken, onderzoeksinstanties, op het grondgebied van organisaties en appartementen van personen die worden verdacht van het plegen van een misdrijf. Een zoekopdracht kan niet spontaan of onsystematisch zijn, daarom wordt tijdens het uitvoeren van een actie altijd een zoekprotocol bewaard.
Eerste deel van het protocol
Het protocol, indien zorgvuldig geanalyseerd,kan worden onderverdeeld in verschillende delen. De eerste kan een "koptekst" worden genoemd naar analogie met de structuur van zakelijke brieven. Zorg ervoor dat u de naam van de nederzetting waarin de procedure wordt uitgevoerd, in de linkerbovenhoek vermeldt. Het zoekprotocol moet zo'n kolom als de datum bevatten. Na de stad en de datum moet de tijd van het begin en het einde van de zoekopdracht worden gemarkeerd. Dit detail is vereist. Waarom? De persoon of medewerkers van de organisatie waar de zoekopdracht is uitgevoerd, kunnen in theorie beweren dat zij bijvoorbeeld die dag niet thuis waren. De aanwezigheid van een dergelijke duidelijke concretisering van de tijdsperiode voor de procedure zal alle mogelijke variaties voor geschillen zoveel mogelijk beperken.
De volledige naam en functie van de medewerkers die de huiszoeking uitvoeren, evenals informatie over de getuigen die aanwezig waren en het proces hebben gevolgd, moeten ook worden vermeld.
Zoeklogboek: informatieblad
Na het specificeren van de inleidende informatie, medewerkersweerspiegelen in dit document het hele proces van het zoeken naar het nodige bewijs in de gebouwen. In de tekst is het raadzaam om op tijd duidelijk te beschrijven dat een zoekopdracht in een bepaalde kamer werd uitgevoerd, bijvoorbeeld van 15:10 tot 15:17 uur, in de volgende kamer - van 15:20 tot 15:30 uur. Dat wil zeggen dat het hele proces van het uitvoeren van onderzoeksacties duidelijk in het protocol moet worden getraceerd. Na een gedetailleerde beschrijving in de tijd wordt een tabel verstrekt met een gedetailleerde lijst van het in beslag genomen materiële bewijs. De opbouw van de tafel is als volgt:
- serienummer;
- de naam van het ding;
- het aantal gevonden exemplaren;
- de locatie van de dingen op het moment dat de agenten ze vonden (bijvoorbeeld in de verre benedenhoek van de kamer bij de muur).
Na deze gegevens moet informatie over de inbeslagname van materieel bewijs worden opgenomen in het rechercheverslag, waarvan de vorm in dit artikel wordt gegeven.
Aan het einde van het protocol moeten medewerkers hun naam ondertekenen. Ook de getuigende getuigen en de eigenaar van het pand waarin deze vervelende procedure heeft plaatsgevonden, ondertekenen het protocol van de huiszoeking.
Wat is een persoonlijk zoekprotocol?
Met het oog op het van tijd tot tijd onderzoeken van misdrijventijd, wordt het noodzakelijk om een persoonlijke zoektocht naar de persoon uit te voeren. Het is een beetje anders dan dingen zoeken in een appartement. De structuur van het protocol is hetzelfde, maar er zijn enkele verschillen. Feit is dat alleen individuele werknemers met speciale kennis het recht hebben om een persoon te zoeken. Het document moet gegevens bevatten over de persoon die de zoekopdracht heeft uitgevoerd (volledige naam, functie). Bovendien wordt alle informatie over speciale technische middelen die in elk specifiek geval zullen worden gebruikt (bijvoorbeeld een metaaldetector) volledig weergegeven.
