Het contract voor de levering van goederen is economischeen document, een van de soorten verkoopcontracten, vergelijkbaar met deze in een standaardvorm. Volgens dit document stemt de leverancier ermee in de goederen in eigendom (operationeel beheer of economisch beheer) over te dragen aan de koper, die het moet accepteren, door het aangegeven bedrag te betalen.
Dit contract wordt tegenwoordig op grote schaal gebruikteconomische omzet. Vaak wordt de waarde van de goederen voor het gemak in willekeurige eenheden ingesteld. De betaling gebeurt noodzakelijkerwijs in roebels (volgens het burgerlijk wetboek).
Het contract voor de levering van goederen verschilt vanverkoop door het onderwerp (de leverancier kan een commerciële organisatie of een individuele ondernemer zijn) en het feit dat goederen kunnen worden overgedragen voor gebruik in economische (ondernemers) activiteiten.
De partijen bij dit type contract worden de leverancier en de koper genoemd. Leveranciers kunnen individuele ondernemers en rechtspersonen zijn, kopers kunnen gewone burgers of zakelijke entiteiten zijn.
Een modelcontract voor de levering van goederen moetschriftelijk zijn (eenvoudige) vorm. Anders kan geen enkel bewijs het feit van de transactie bevestigen in geval van een geschil. Elke aanvullende overeenkomst bij het contract moet ook schriftelijk worden vastgelegd. Het hoofddocument kan worden gespecificeerd door aanvullende documenten: betalingsschema's en leveringen, specificaties, enz.
Verplichte voorwaarden die moeten bevattenhet contract voor de levering van producten of goederen is als volgt. Allereerst is dit het onderwerp van het contract - de naam van het product, de hoeveelheid en de kwaliteit. Dit is noodzakelijk om de mogelijkheid van vervanging van goederen uit te sluiten. Levertijd - een indicatie van de periode waarbinnen de leverancier verplicht is de goederen over te dragen aan de koper (in een of meer partijen).
Niet minder belangrijk zijn enkele andere voorwaarden.Om problemen in het contract te voorkomen, is het noodzakelijk om, naast de deadlines, de noodzaak voor levering alleen op het gespecificeerde tijdstip en niet eerder dan het te specificeren, zodat de koper de geleverde producten kan betalen en accepteren. Standaard moet de levering van goederen worden uitgevoerd door de leverancier en op zijn kosten. Het contract moet aangeven dat het moment van eigendomsoverdracht van de geleverde goederen overeenkomt met het moment van overdracht van de verantwoordelijkheid ervoor, samen met alle risico's voor de koper.
Noodzakelijk (om ongemak te voorkomen) die u nodig heeftde volgorde van levering wordt aangegeven: verzending naar het magazijn van de koper, leverancier en een andere plaats. Het is noodzakelijk om de transportvoorwaarden te bepalen: de goederen moeten correct worden verpakt om volledige veiligheid te garanderen.
Om hun eigen veiligheid te waarborgen, moet een clausule worden opgenomen in het contract voor de levering van goederen, waarin gevallen van aansprakelijkheid van de partijen zijn voorgeschreven.
In geval van problemen en ontevredenheid met de andere partij moeten deze schriftelijk worden uitgedrukt in de vorm van claims, waarin de huidige situatie gedetailleerd moet worden beschreven.
In geval van overtreding van de voorwaarden door de koper (vertragingbetaling, niet-selectie van goederen) heeft de leverancier het recht om te weigeren de voorwaarden van het contract eenzijdig te vervullen. Op zijn beurt kan de koper het contract opzeggen als de levering van goederen van onvoldoende kwaliteit is gemaakt en de tekortkomingen niet binnen een voor hem aanvaardbare tijd zijn verholpen, er waren herhaalde overtredingen van de levertijd.
Het contract voor de levering van goederen wordt als beëindigd beschouwdof gewijzigd vanaf het moment waarop een partij een kennisgeving van weigering heeft ontvangen om de overeenkomst geheel of gedeeltelijk te vervullen, tenzij anders is overeengekomen door de partijen.
Indien een van de partijen als gevolg van een dergelijke beëindiging van het contract verlies lijdt, heeft zij het recht om van de andere partij schadevergoeding te eisen.
