Het Britse rechtssysteem is voldoendeeen ingewikkeld en complex complex van verschillende gerechtelijke instellingen, wettelijke normen, gebruiken en tradities. Deze verwarring is grotendeels te wijten aan het feit dat de normen van de vroege middeleeuwen, de nieuwe tijd en de moderne tijd er op een bizarre manier in verweven waren.
Over het algemeen wordt Groot-Brittannië gekenmerkt door extreemrespect voor de wetten: hier weten ze hoe ze gebruiken en tradities die al decennia en zelfs eeuwen aan de gang zijn, moeten eren. Tot nu toe opereren veel lokale sociale instellingen, waaronder het Britse rechtssysteem, in overeenstemming met de wetten en koninklijke besluiten die in de oudheid zijn aangenomen.
De Britse rechterlijke macht heeft voldoendeeen complexe structuur waarin twee hoofdniveaus duidelijk zichtbaar zijn: lokaal, dat nauw samenwerkt met lokale overheden, en centraal, waarvan de jurisdictie zich uitstrekt tot het hele grondgebied van de staat.
De Britse wetten onderscheiden de volgende soorten lokale rechtbanken:
een.De Magistrates Courts vormen het laagste niveau van de rechterlijke macht in Groot-Brittannië. Meestal bestaan ze uit één rechter en behandelen ze binnenlandse geschillen tussen echtgenoten, kleine misdrijven met geringe straffen en vorderingen met zeer kleine bedragen. De bijzonderheid van deze rechtbank is dat de rechter hier niet verplicht is een juridische opleiding te volgen, aangezien de hoofdverantwoordelijkheid bij zijn assistent-griffiers ligt.
2.De viervoudige zittingsrechtbanken zijn, in termen van gerechtelijk recht, een beroepsinstantie voor beroep tegen beslissingen van de lagere rechtbanken op provinciaal niveau. Qua samenstelling omvatten de rechtbanken van viervoudige zittingen alle vrederechters in een bepaald graafschap, maar in feite komen ze zelden volledig samen. Naast het behandelen van beroepen, kan dit type rechtbank ook optreden als rechterlijke instantie van eerste aanleg als het gaat om ernstige en vooral zware strafbare feiten.
3.County Courts zijn gerechtelijke instanties die bestaan uit een of twee professionele rechters die in hun toegewezen district opereren. Britse wetten beperken hun werkterrein: districtsrechtbanken kunnen alleen in civiele zaken horen en beslissen.
Wat betreft de centrale rechtbanken, de gerechtelijkeDe Britse macht op het hoogste niveau lijkt zelfs nog complexer en verwarrender dan op lokaal niveau. De centrale rechtbanken zijn het Hooggerechtshof, het Centraal Strafhof in Londen, de bezoekende rechtbanken, talrijke speciale rechtbanken en het House of Lords.
Het hele Britse gerechtelijke systeem staat ondergecontroleerd door het Hooggerechtshof, de hoogste rechterlijke instantie van het koninkrijk. Structureel bestaat het uit het High Court en het Court of Appeal, terwijl het eerste ook het Court of Queen's Bench en het Court of Wills, Divorce and Maritime Affairs omvat.
Central Criminal Court in Londen onderzoektstrafzaken van misdrijven die hetzij rechtstreeks in de hoofdstad van Groot-Brittannië zijn gepleegd, hetzij binnen de grenzen van het district Londen. Daarnaast worden hier misdaden aangepakt die buiten het koninkrijk of op volle zee zijn gepleegd.
Het Britse gerechtelijk apparaat omvathoge verantwoordelijkheid die rechters dragen bij het nemen van beslissingen. Daarom worden alle rechters, zowel centraal als lokaal, rechtstreeks benoemd door de regerende vorst in overeenstemming met de Lord Chancellor, die niet alleen het House of Lords leidt, maar tegelijkertijd ook het hoofd is van alle gerechtigheid in Groot-Brittannië. Het is ook vermeldenswaard dat de benoeming van een rechter in Engeland levenslang is.
Een aantal strafzaken en civiele zaken in het VKin afwachting van een jury. Deze rechtbank bestaat uit één (zelden twee) professionele rechter en twaalf juryleden. Hier doet de jury, na het hele proces doorlopen te hebben, een oordeel, op basis waarvan de rechter het vonnis formuleert. Voor een bepaald vonnis zijn minimaal tien jurystemmen vereist.
