Onlangs heeft het leeuwendeel van het Russischatletiekmedailles van de hoogste standaard waren goed voor de leerlingen van de beroemde sportwandelschool, gevestigd in de hoofdstad van Mordovië. De trots van de natie werd beschouwd als de afdelingen van Viktor Chegin, die titels won op alle wereldkampioenschappen en de Olympische Spelen van het afgelopen decennium. Jonge talenten verschenen letterlijk als paddenstoelen na de regen en alle sportfans brachten, naast enthousiaste reacties op de wandelaars, hulde aan het talent van de uitstekende coach. Dat is de reden waarom het nieuwste dopingschandaal in de atletiek zo'n weerklank heeft veroorzaakt bij het publiek.
Een opschudding in de publieke opinie
Veel gewone sportfans hebben het in het gezicht geziende wandelaars van het Russische nationale team zijn een soort uitlaatklep die relatieve mislukkingen in andere disciplines compenseert. Olga Kaniskina werd een voorbeeld om te volgen, een combinatie van kwetsbaarheid, doorzettingsvermogen en, naar de mening van fans, buitengewone toewijding. En mannelijke wandelaars hebben altijd een onbuigzame wil getoond in de strijd, niet zozeer met een rivaal, als wel met omstandigheden die het bereiken van het doel belemmerden.
Saransk sportwandelschool is altijdwerd beschouwd als de standaard van techniek en uithoudingsvermogen, waar een vlekkeloze beweging als voorbeeld werd gesteld voor Chinese atleten die ervan droomden het Russische team van het podium te gooien. Het dopingschandaal in de atletiek, dat dit jaar oplaaide, bracht fans van Russische atleten echter op aarde. Veel van de fans waren ronduit teleurgesteld en klaagden dat ze onvoorwaardelijk in hun idolen geloofden.
Sommige wandelaars misten vaak starts
In topsport, vooral indisciplines die een ongelooflijk uithoudingsvermogen vereisen, worden gewonnen door degenen die geen spierpijn voelen wanneer melkzuur in het lichaam vrijkomt. Door tot het uiterste te werken, en soms buiten de grenzen van hun fysieke mogelijkheden, slijten sommige atleten hun lichaam zo vaak dat ze gedwongen worden hun professionele carrière voortijdig te beëindigen.
Onverwachte beurt
Dat is de reden waarom in 2013, toen veelRussische wandelaars van het hoogste niveau weigerden deel te nemen aan de Wereldkampioenschappen in Moskou, verwijzend naar verwondingen, niemand vermoedde dat er iets mis was. Al snel kondigden de leiders van het nationale team Olga Kaniskina en Valery Borchin het einde van hun sportcarrière aan, ondanks het feit dat ze allebei toen nog geen dertig waren. En Vladimir Kanaykin en Sergey Kirdyapkin, hoewel ze hun pensionering niet hebben aangekondigd, hebben sindsdien vanwege gezondheidsproblemen aan geen enkele start deelgenomen. Het dopingschandaal in de atletiek met de deelname van onze atleten heeft de sluier van geheimhouding geopend van zulke talrijke en ernstige verwondingen.
Hoe beïnvloedt doping de gezondheid van een atleet?
Beschouw eens een voorbeeld van een Olympisch kampioenLondon door Elena Lashmanova, wiens bloed metabolieten bevat van een gevaarlijke en potentieel dodelijke chemische stof die nog niet de hele cyclus van klinische proeven heeft doorstaan. Dus een Russische vrouw kan een soort proefkonijn worden genoemd in de strijd van farmaceutische bedrijven. Alle bovengenoemde atleten traden echter ook op onder begeleiding van dezelfde specialist, en niemand kan garanderen dat dodelijke doping alleen door Lashmanova werd ingenomen. Het is alleen dat de monsters op verschillende tijdstippen zijn genomen. Dat is de reden waarom veel ouders van toekomstige potentiële kampioenen zich niet langer aangetrokken voelen tot zo'n esthetische, maar gezondheidsgevaarlijke sport als atletiek. Het dopingschandaal legde alleen maar alle bestaande tekortkomingen en tendensen in de ontwikkeling van deze sport bloot.
De essentie van het schandaal
In januari 2015 zei de antidopingcommissieover de ontdekking van een verboden stof in het bloed van vijf vooraanstaande Russische wandelaars. Zo werden Olga Kaniskina, Valery Borchin, Sergei Kirdyapkin, Vladimir Kanaykin en Sergei Bakulin van juli tot september 2009 en van juli tot november 2011 veroordeeld voor illegaal gebruik van chemicaliën. Volgens de regels van de internationale federatie moeten atleten de op dat moment gewonnen prijzen teruggeven en worden ze gediskwalificeerd, afhankelijk van de ernst van de fout (bij eerste of herhaalde detectie). Daarom suggereert het dopingschandaal in de atletiek de onwil van atleten om vervolgens afstand te doen van de bevoegdheden van Olympische kampioenen. Zo wordt er gekeken naar de uitspraken van Kaniskina en Borchin over het einde van hun sportcarrière, want de medailles van Peking 2008 en Londen 2012 bleken "schoon" te zijn. Maar wie weet hoe de oorlog tussen farmacologie en het antidopingcomité kan aflopen in de eeuwige wedloop "wie zal er winnen"?
Controversiële verklaring
Veel sceptische mensen bewerendat doping wordt gebruikt door alle atleten die op het hoogste niveau presteren, maar alleen Russen worden gepakt, en dan alleen om politieke redenen. Daarom laaide er weer een spraakmakend dopingschandaal op in de atletiek. Het Russische team is slechts een soort onderhandelingschip geworden in politieke spelletjes. Dit is echter een controversiële bewering die is gebaseerd op speculatie. En als we kijken naar de statistieken van de detectie van doping in het bloed van professionele atleten, dan blijkt dat Russen niet vaker op illegale drugs worden betrapt dan Amerikanen of Britten.
En wat is de erkenning van de voormalige atletenVan de Duitse Democratische Republiek, die de hele wereld vertelde hoe de gouden onderscheidingen van Oost-Duitsland in de socialistische jaren werden gesmeed. Daarom lijken het volgende schandaal in de atletiek en de diskwalificatie van atleten nu niet iets bijzonders te zijn. Overigens gebeuren schandalen met het gebruik van illegale drugs in de "Queen of Sports" met benijdenswaardige regelmaat, ongeacht het staatsburgerschap van de delinquente atleten.
Chemische doping
Eerder, in de jaren 70 en 80 van de 20e eeuw, donderdeschandalen met de blootstelling van atleten aan het gebruik van illegale steroïden en anabole steroïden, waardoor het uithoudingsvermogen bij cyclische sporten aanzienlijk werd verhoogd. Aanvankelijk namen atleten selectief dopingtests af na de wedstrijd, en hoe vaker positieve resultaten werden getoond, hoe meer verleidingen er waren onder de leiders van de antidopingcommissie om een verplichte procedure voor het doorgeven van tests in te voeren. Dus in de jaren 90 lieten alle winnaars van grote competities na de finish zonder falen hun urine voor een dopingtest zien. Voor antidopinglaboratoria was het niet moeilijk om verboden stoffen bij atleten te identificeren.
Genetische doping
En nu vonden ze in het bloed van onze wandelaars geenszinsgeen steroïden en anabolen. Het verbaasde publiek is dus verrast om te horen over het volgende dopingschandaal in de atletiek, wat voor soort stoffen zijn dat die er na een paar jaar nog te vinden is? Een verboden stof is een soort genetische doping die kan worden opgespoord door de informatie in het biologische paspoort van de atleet te onderzoeken. Daarom spraken we over de eeuwenoude strijd tussen farmacologie en laboratoria. Artsen ontwikkelen steeds meer nieuwe vormen van illegale drugs en laboratoria proberen deze te vinden en te neutraliseren.
Luide bekentenis
Een nieuw dopingschandaal zien oplaaienDe Russische atletiek, het verbaasde publiek en de pers herinnerden zich onmiddellijk de onverwachte erkenning van Maria Savinova, Olympisch kampioen op de 800 meter. In een documentaire die in Duitsland werd gefilmd, gaf de hardloper openlijk toe illegale drugs te hebben gebruikt. Naast de beroemde hardloper namen andere, minder bekende atleten deel aan de film, die spraken over de fijne kneepjes van Russische topsport. Toen werd de Russische atletiek (met name het dopingschandaal) door Duitse auteurs bekeken vanuit het oogpunt van een massale schending van de antidopingcode, die vaak werd verdoezeld door Russische functionarissen. Dus, volgens de filmmakers, stonden ambtenaren gediskwalificeerde atleten toe om deel te nemen aan afzonderlijke starts. Er werd verteld hoe de autoriteiten gestrafte atleten toestaan om trainingskampen bij te wonen tijdens de periode van uitsluiting, en bovendien betalen ze alle uitgaven uit de schatkist. De film noemde de vervalsing van sommige resultaten, valse verklaringen van topfunctionarissen. En ook over toestemming om deel te nemen aan sportstructuren voor die atleten die ooit betrapt zijn op dopinggebruik.
Dopingschandaal in de atletiek: wiens hoofden vliegen in het Russische leiderschap?
Het blijkt dat, met de lichte hand van ambtenaren, de eersteKunnen ‘onreine’ atleten leidinggevende of zelfs coachingsposities bekleden? Als dit allemaal waar is, wordt het heel duidelijk waarom het schandaal met de Mordovische wandelaars werd gevolgd door het aftreden van de hoofden van de federatie, maar niet van Viktor Chegin. Valentin Balakhnichev (hoofd van de All-Russian Athletics Federation) nam vrijwillig ontslag en de hoofdcoach van het atletiekteam Valentin Maslakov nam ontslag, niet in staat om de schaamte te verdragen. Geen van de hogere ambtenaren "vroeg" Viktor Chegin, de coach van de Mordovische wandelaars, vanuit zijn post. Waarschijnlijk gaat hij door met het cultiveren van een nieuw sterrenstelsel van getalenteerde sterren, maar op welke manier?
Het falen van het senior management om de situatie te beïnvloeden 
Atletiek dus (dopingschandaaleen belangrijke rol speelde) legden de problemen bloot van de topsportleiding, die de regionale federaties niet kan beïnvloeden. Of sportfunctionarissen knijpen de ogen voor de gang van zaken. Trouwens, Valentin Balakhnichev klaagde ooit over hoe moeilijk het voor hem is, als hoofd van de atletiekfederatie, om de vertegenwoordigers van de regio's die zich daadwerkelijk met willekeur bezighouden, te beïnvloeden. Welnu, dat is de realiteit van moderne Russische sporten, wanneer onze autoriteiten gouden bergen beloven aan atleten en hun mentoren voor medailles van de hoogste waardigheid. Dit is niet te vinden in federaties van andere landen, waar prijzengeld soms puur symbolisch is en reclamecampagnes de belangrijkste bron van inkomsten zijn voor atleten.
"Prestaties" door Viktor Chegin
Weinig mensen weten wat de rollator-coach ermee te maken heeft.Victor Chegin, naast talloze medailles van de hoogste standaard, al 24 atleten gediskwalificeerd voor doping. Alleen werden tot nu toe vaker vertegenwoordigers van het zogenaamde tweede echelon, atleten op weg naar het nationale team, gepakt. Een nieuw dopingschandaal in de atletiek voor Russische atleten als geheel kan gevaar opleveren. En als eerdere geïsoleerde gevallen met wandelaars van het tweede echelon een schaduw werpen puur op het Russische rennen, dan kleineert de elite, die zichzelf in het laatste schandaal heeft gekleurd, het hele circuit en het veld van Rusland. Buitenlandse sportsterren pleiten al voor de verwijdering van Russische atleten uit alle internationale competities. Ondertussen arriveert Viktor Chegin, ondanks het verbod om als lid van de Russische delegatie naar een van de grootste competities in Zürich te komen, informeel daar. Bovendien komt het gemakkelijk bij de horecapunten van de atleten.
Dopingschandaal bij atletiek en diskwalificatie van atleten: schorsingsperioden
Wat hebben onze eminente wandelaars gekregen?sancties voor het gebruik van verboden middelen? Olga Kaniskina, die haar sportcarrière voltooide, samen met Kirdyapkin en Bakulin, kreeg 3 jaar en 2 maanden diskwalificatie vanwege een enkel geval van abnormale tests. Valery Borchin (die ook met pensioen ging) werd 8 jaar geschorst. Maar Vladimir Kanaykin werd voor het leven geschorst van de wedstrijd. Heeft iemand nog twijfels over hoe eerlijk Russische atletiek is met zijn fans? Het dopingschandaal ontmaskerde de gewone man op straat over de "zuiverheid" van overwinningen en competitieve eerlijkheid.
