Jarenlang heeft het team van de Verenigde Staten van Amerikawerd door het World Doping Agency als de schoonste beschouwd. Maar nieuwe informatie, die per ongeluk werd onthuld, ondermijnde de reputatie van het Amerikaanse team. Desondanks overtuigt The New York Times de hele wereld er nog steeds van dat Rusland de grootste overtreder is van de WADA-verboden.
Wie hekelde de eer van Amerikaanse atleten?
Nog niet zo lang geleden braken hackers in een database, inmet de namen van alle atleten die verboden middelen hebben gebruikt. Volgens de eerste verklaringen van het WADA hebben Russische hackers het gedaan, maar zoals altijd is er geen bewijs.
Deze gegevens zijn voornamelijk Amerikaanse atleten. Ze gebruikten systematisch doping en kregen, interessant genoeg, constant toegang tot alle competities.
Later probeerden WADA-functionarissen dit te weerleggengepubliceerde informatie, maar de populaire turnster uit de Verenigde Staten Simone Biles bevestigde dat ze al sinds haar kindertijd verboden middelen gebruikt, waardoor ze duidelijk maakte dat alle onthulde gegevens waar zijn.
Hoe slaagt het Amerikaanse nationale team voor dopingtests en wie controleert deze?
Dergelijke gegevens werden natuurlijk onmiddellijk geaccepteerd.publiek met vijandigheid. De "strijders" voor gerechtigheid vroegen zich meteen af hoe Amerikaanse atleten door dopingcontrole gaan? Is het mogelijk dat alles al heel lang in de sport wordt gekocht en dat er nu dubbele normen bestaan?
Dit is niet helemaal waar.Amerikaanse atleten worden, net als alle andere atleten, getest op doping. Ze doen urine- en bloedtesten. Officieel staat natuurlijk niemand toe dat het Amerikaanse nationale team doping gebruikt. Alles is geformaliseerd.
Dit proces wordt begeleid door WADA-medewerkers.De gegevens worden vastgelegd en de verboden stoffen in de certificaten worden aangeduid als medicijnen die om medische redenen aan atleten uit Amerika zijn voorgeschreven.
Het is ook interessant dat tijdens dit schandaalnog een detail werd ook ontdekt. Het blijkt dat atleet Radcliffe, die ooit een record vestigde in de marathon, haar hele leven aan astma lijdt. Als iemand dit heeft geleerd, zal iedereen niet langer twijfelen of Amerikaanse atleten doping gebruiken, omdat het met een dergelijke diagnose gewoon onrealistisch is om professionele sporten te beoefenen, vooral atletiek.
Bij de hand gevangen
Het IOC had natuurlijk niet het recht om volledig te sluitenogen gericht op het gebruik van verboden stoffen van het nationale team van de Staten. In vergelijking met andere teams en andere landen was de lijst van atleten die niet mochten deelnemen of die geen medailles kregen, echter verwaarloosbaar.
Amerikaanse atleten gediskwalificeerd voordoping is slechts een klein onderdeel van het Amerikaanse team dat niet veel invloed heeft op de bedrijfsresultaten. In 2004 werden bijvoorbeeld slechts twee atleten in Athene gediskwalificeerd: wielrenner Tyler Hamilton, die zijn goud verloor, en atleet Crystal Cox, die ook de kans op een gouden medaille verloor.
De volgende diskwalificatie vond pas plaats in2012 op de Olympische Spelen in Londen. Atletiek zilveren medaillewinnaar Tyson Gay werd daar gediskwalificeerd. Als gevolg hiervan verloor het Amerikaanse team een medaille op de 4x100 meter estafette.
Wees niet verbaasd over hoe sterkrond het Amerikaanse team brak een schandaal uit. Feit is dat medewerkers van The New York Times hun lezers eraan herinnerden dat ooit, namelijk in de jaren 90, alle Olympiërs uit de Verenigde Staten openlijk illegale drugs gebruikten, en om de een of andere reden gaf het IOC er de voorkeur aan er geen aandacht aan te besteden ... Daarom blijft de vraag wie Amerikaanse atleten op doping test, open.
Alle overwinningen worden verwacht
Sportfans, vooral de Olympische Spelen,zijn het er al lang mee eens dat Amerikanen bijna altijd en in alles de beste zijn. Ze laten de hoogste resultaten zien en de rivalen lopen ver achter. Maar hoe doen Amerikaanse atleten dat? Doping?
Wereldcritici zijn van mening dat veel teamsze kregen gewoon niet eens de kans om zich te laten zien. En geen wonder. De Olympische Spelen in Rio de Janeiro werden zelfs bijgewoond door die atleten uit de Verenigde Staten, die er a priori niet mochten zijn.
Deze lijst bevat zowel populaire alsonoverwinnelijke turnster Simone Biles. Ze won zelfverzekerd 4 gouden medailles in haar sport, ondanks het feit dat ze van 2012 tot 2014 openlijk en absoluut legaal amfetamine en dextroamfetamine gebruikte. En niemand was geïnteresseerd in het feit dat het pas twee jaar geleden was.
Een andere Amerikaanse basketballer passeerdeanalyse, die bevestigde dat ze amfetamine gebruikte. Ze werd toegelaten tot de wedstrijd simpelweg omdat dit medicijn haar in 2014 officieel was voorgeschreven.
Dit zijn slechts enkele voorbeelden. Hoe worden dopingtests voor Amerikaanse atleten afgenomen?
Amfetamine is een favoriete dope
De hele wereld heeft er al voor gezorgd dat er sterke atleten zijnworden pas onoverwinnelijk na het gebruik van verboden middelen. Hun lijst is gewoon enorm. Je kunt niet alles tellen, bovendien worden er elk jaar meer en meer nieuwe medicijnen aan deze lijst toegevoegd. Maar dit is voor de rest van de landen.
Amfetamine, zo bleek, komt heel vaak voorgebruikt door Amerikaanse atleten. Deze doping is lange tijd verboden. Het werd pas in de jaren 60 van de vorige eeuw openlijk gebruikt. Het kan de eetlust verminderen, heeft een positief effect op het fysieke uithoudingsvermogen, verbetert de stemming en prestaties. Het werd voornamelijk verboden vanwege een sterke drugsverslaving. Maar dat maakt het Amerikaanse team ook niet bang.
In de geneeskunde heeft het een pijnstiller enontstekingsremmend effect. Dit is wat professionele atleten nodig hebben, wiens gewrichten tijdens de training aan de limiet zijn. Sommigen zijn er echter van overtuigd dat de Amerikanen zich alleen verschuilen achter medische redenen omwille van spraakmakende overwinningen.
Moderne doping
Moderne vormen van doping zijn bijvoorbeeldelektrische stimulatie. Onlangs is het vooral populair geworden onder Amerikaanse atleten. Het lijkt ongebruikelijk, maar Amerikaanse atleten die op doping zijn betrapt, hebben absoluut geen spijt van wat ze hebben gedaan.
Dus, zoals eerder vermeld, elektrostimulatievooral gewaardeerd in het Amerikaanse nationale team. Het werkingsprincipe is eenvoudig. Met behulp van een speciaal apparaat wordt een elektrische stroom op de hersenen uitgeoefend. Zijn kracht is relatief klein, maar dit is voldoende om mentale en fysieke activiteit te vergroten.
Het is zeer effectief en relatief veilig.een methode die wordt gebruikt door Amerikaanse atleten. Deze doping is niet officieel verboden door het WADA, maar wederom alleen voor een bepaalde lijst van landen. Overigens heeft elektrostimulatie een bijzonder goed effect op een sporter tijdens het slapen.
Het WADA vond het niet erg
Journalisten zijn verontwaardigd over dergelijk gedrag van werknemersWerelddopingagentschap. Tot het moment dat het bekend werd over elektrische stimulatie, hebben WADA-experts officieel alle stoffen verboden die op enigerlei wijze het resultaat van de wedstrijd zouden kunnen beïnvloeden. Maar hoe zit het met Amerikaanse atleten die op doping zijn betrapt?
Nadat het geheim was onthuld, WADA onmiddellijkofficieel aangekondigd dat deze methode geen overtreding is en niet officieel verboden kan worden. Bovendien bevestigen ze dit door bloed- en urinestalen af te nemen. Elektrische stimulatie heeft natuurlijk geen invloed op deze tests.
De verdedigers uitten hun ongenoegen en spraken officieel uit dat de dopingtests van Amerikaanse atleten met grove overtredingen worden afgenomen.
En waar komt het op neer?
Over de hele wereld naar die atleten dieillegale middelen gebruiken, wordt een vooropgezette houding gevormd. Mensen beginnen ook te twijfelen aan hun resultaten uit het verleden. Als gevolg hiervan ondermijnt dit de emotionele toestand van de Olympiër enorm, en keert hij in de regel zelden terug naar de grote sport. Maar sommige mensen zien de dingen anders, zoals Amerikaanse atleten. Doping is voor hen geen belemmering, maar ze verschuilen zich achter de vastgestelde ziektes. Maar er valt niets officieel te bewijzen.
Over de hele wereld zullen doktoren het nooit met elkaar eens zijnformeel de diagnose van atleten uit, zelfs degenen die bij het schandaal betrokken waren. Dit is niet verwonderlijk, want er bestaat zoiets als medische ethiek.
Bovendien geven alle rapporten eenduidige antwoorden opde vraag of Amerikaanse atleten doping gebruiken. Natuurlijk niet. Alle medicijnen zijn voorgeschreven door doktoren. Amfetamine wordt gedronken om ontstekingen en gewrichtspijn te verlichten, en elektrische stimulatie heeft een positief effect op de hersenen en de mentale toestand van de patiënt.
Er is echter maar één ding interessant. Waarom strijden Amerikaanse Olympiërs in de wereld ondanks het feit dat ze een heleboel verschillende ziekten hebben?
