John Brodes Watson is een gevestigde waardein de geschiedenis van psychologische leringen. Nog niet zo lang geleden, aan het begin van de 20e eeuw, leerde de wetenschappelijke wereld over de theorie van het behaviorisme. Toen veroorzaakte ze meteen veel controverse in de relevante kringen, maar bleef zich ontwikkelen. Momenteel is het onwaarschijnlijk dat zijn volgers elkaar zullen ontmoeten, maar de invloed van behaviorisme heeft zich naar bijna alle gebieden van het leven verspreid en de technieken ervan worden nog steeds overal toegepast.
kinderjaren
John Watson (1878-1958) werd geboren in South Carolina,in het kleine stadje Travellers Rest. Zijn vader, Pikens Watson, leidde een losbandige levensstijl, waardoor er constant onenigheid in het huis plaatsvond en de schandalen niet ophielden. Dit leidde ertoe dat 13 jaar na de geboorte van zijn zoon, zijn vader het gezin verliet. Als gevolg hiervan bleef de jongen achter met een diep emotioneel trauma. Zijn moeder, Emma, was erg religieus van aard, wat leidde tot strikte methoden om een kind groot te brengen, evenals een bijna volledig gebrek aan vrijheid om verdere richtlijnen te kiezen. En als John Watson op 22-jarige leeftijd zijn moeder niet had verloren, dan is het heel goed mogelijk dat de wereld niet had gehoord van zo'n uitstekende psycholoog, aangezien ze verlangde naar een priesterloopbaan voor haar zoon.
jeugd
Na zijn afstuderen in 1900 van de Baptist School inUniversity of Fermanagh, verlaat hij zijn geboorteplaats en reist naar Chicago voor zijn volgende opleiding. John Watson betreedt de plaatselijke afdeling filosofie, maar vanwege de specifieke kenmerken van het lesgeven verlaat hij een wetenschappelijk directeur en richt hij zijn aandacht op de psychologie. Slechts 3 jaar later verdedigde hij zijn proefschrift over diereneducatie, waarvoor hij talloze experimenten op ratten uitvoerde. Naast het feit dat hij erin slaagt de jongste student in de geschiedenis van de onderwijsinstelling te worden met een wetenschappelijke graad, is hij ook de eerste die zo'n grootschalig werk wijdt aan experimenten met deze knaagdieren. Dit moment gaf de richting aan voor het toekomstige werk van John en schetste de grenzen van toekomstig onderzoek.
Behaviorisme
Twee jaar na de oprichtingJohn Brodes Watson, PhD, wordt uitgenodigd om voorzitter te zijn van de afdeling Experimentele Psychologie aan de Universiteit van Baltimore. Hij is het daar meteen mee eens, waardoor er steeds meer mogelijkheden ontstaan voor onderdompeling in zijn eigen onderzoek en experimenten. Deze periode van zijn leven wordt geassocieerd met de ontwikkeling van het concept, waardoor de naam van de wetenschapper in de annalen van de geschiedenis is opgenomen. Hij wordt de auteur en volgeling van de theorie van het behaviorisme, die hij in detail beschrijft in zijn manifest getiteld "Psychologie vanuit het perspectief van een behaviorist". Hij las het in het openbaar voor op 24 februari 1913, de dag waarop met recht de geboorte van deze trend kan worden beschouwd. Watson verklaart aan de hele wereld dat psychologie eerder een objectieve wetenschap is die verband houdt met de natuurwetenschappen. Hij bekritiseert de huidige positie en betekenis ervan en zegt dat de studie ervan ten onrechte is gebaseerd op de innerlijke wereld van een persoon, zijn gedachten en gevoelens. Terwijl het juist zou zijn om je te concentreren op extern gedrag, evenals gegevens die experimenteel kunnen worden bevestigd.
Wetenschappelijke carrière
Vanwege de nieuwheid van de theorie en de daaropvolgendeontwikkeling staat John Watson op het toppunt van grootsheid in de academische wereld. Zijn salaris wordt verdubbeld, het onderzoekslaboratorium groeit in omvang en er is geen einde aan studenten die colleges willen bijwonen. In 1915 werd hij benoemd tot president van de American Psychological Association. Deze jaren kunnen de hoogtijdagen van de richting van het behaviorisme worden genoemd. De publicaties van de beroemde wetenschapper verschijnen af en toe in verschillende publicaties, en onder zijn redacteurschap worden 2 wetenschappelijke tijdschriften gepubliceerd. In 1914 werd zijn bibliografie aangevuld met het zeer veelzeggende werk Behavior: An Introduction to Comparative Psychology, waarin bewustzijn als onderwerp van de psychologie volledig werd afgewezen. Zijn theorieën vinden ook praktische toepassing, en Watson beheerst zelf de kunst van het managen van menselijk gedrag.
Persoonlijk leven
Tijdens het lesgeven aan de universiteit, de oprichterbehaviorisme trouwde met zijn leerling Mary Ickes. Ondanks het feit dat het echtpaar twee kinderen had, was hun huwelijk niet succesvol. In 1920 verwoestte de passie van een andere wetenschapper voor een jonge afgestudeerde student niet alleen het huwelijk, maar ook de hele succesvolle carrière die hij zo lang had opgebouwd. De vrouw ontdekte bewijs van de romantische correspondentie van haar man en publiceerde deze in de pers, wat een gewelddadig schandaal veroorzaakte. Van nu af aan kan er geen sprake meer zijn van onderwijsactiviteiten. De scheiding was zeer spraakmakend, maar ondanks dit zijn Rosalia Rainer en John Watson, wiens foto hieronder wordt weergegeven, onmiddellijk getrouwd. En als resultaat van dit huwelijk, dat succesvoller bleek te zijn dan het vorige, werden er nog twee Watsons geboren, beide jongens. Rosalia verliet deze wereld vroeg, 23 jaar eerder dan haar man. John had het moeilijk om het verlies te verwerken, maar hij bleef toch doorwerken. Toegegeven, al in een iets andere richting.
advertentie
In zijn studententijd slaagde hij erin een laboratoriumassistent te bezoeken,als conciërge en zelfs als ober, maar in de toekomst stoorde dit niemand, want hij werd in de wereld bekend als John Watson - een psycholoog. Het verraadschandaal dwong hem om op zoek te gaan naar nieuwe richtingen voor implementatie, en hij kiest het praktische toepassingsgebied van de opgedane kennis. Meer specifiek gaat hij halsoverkop de reclame in. Op dat moment vereiste dit relatief nieuwe gebied gedetailleerd onderzoek om de mechanismen van het beheer van consumentengedrag te achterhalen. Maar juist deze controle stond centraal in de psychologie van de branche, dus John stort zich halsoverkop in een reclamecarrière. Hij begint, net als elke andere, van onderuit in een van de New Yorkse agentschappen onder leiding van Stanley Risor. Samen met andere kandidaten doorloopt hij alle stadia van tewerkstelling, ondanks zijn uitgebreide kennis en wetenschappelijke verdiensten. Na verloop van tijd bevrijdt hij zichzelf, verwerft hij nieuwe vaardigheden en verdiept hij zich volledig in de psychologie van de handel, waarbij hij de bepalingen van zijn theorieën in de praktijk toepast. Hij slaagt er dus in om op te klimmen tot de rang van vice-president van het bedrijf en deze functie een aantal jaren te behouden.
Watsons erfenis
John Watson, werkzaam in de reclame-industrieblijft zijn wetenschappelijke theorieën in boeken kleden. Na zijn dood hebben toekomstige generaties psychologen en theoretici nog steeds verschillende werken, waaronder "Behaviorism", "Paths of Behaviorism" en "Psychologische kinderopvang". Onder zijn beroemdste volgers die verder aan de theorie werkten, kan Berres Skinner worden genoemd, die samen met andere collega's erin slaagde het behaviorisme te populariseren. Het concept is echter herhaaldelijk zwaar bekritiseerd, grotendeels vanwege het feit dat het meer op een dwangmiddel lijkt. In de daaropvolgende jaren begon de studie af te nemen en liet alleen een reeks technieken achter die nog steeds worden gebruikt in de handel, de politiek en andere gebieden.
De laatste jaren van leven en dood
Een paar jaar na het overlijden van zijn vrouw, de eerstede docent besluit het reclamebureau te verlaten en zich op een rustige boerderij te vestigen. Daar leeft John Watson zijn laatste dagen. De biografie van zijn leven eindigt in 1958. Een paar maanden eerder had de vereniging waarvan hij ooit voorzitter was hem als erelid opgenomen. Dit hielp echter niet om de belediging te vergeten voor het feit dat hem ooit zijn favoriete baan was ontnomen en het recht om bepaalde functies te bekleden, daarom start hij in hetzelfde jaar waarin hij deze wereld verliet een vuur in de tuin , en gaf de vlam talloze wetenschappelijke werken. Dit wordt de laatste echo van tenminste enkele van Watsons activiteiten, maar deze daad raakte zijn reputatie niet, want het was Watsons bijdrage aan de psychologie die hem tot een van de meest vooraanstaande wetenschappers van de vorige eeuw maakte.
