Burnout-syndroom: oorzaken, symptomen, diagnose en behandeling

De term "burn-out" is nog niet stevig verankerd.ging het alledaagse lexicon binnen, maar alle werkende mensen kwamen het tegen. Werkstress is elk jaar een grote verspilling vanwege mentale gezondheidsproblemen van werknemers. Wat is het gevaar van het syndroom? Hoe het te identificeren en te overwinnen? Antwoorden op deze en andere vragen kunnen worden verkregen door dit artikel te lezen.

Term betekenis

Definitie van burn-outsyndroom(CMEA) klinkt als volgt: het is een beschermingsmechanisme van psychologische afweer tegen stress die ontstaat op de arbeidsmarkt. Het komt voor door een lang verblijf van een persoon in een gespannen omgeving, waardoor hij het grootste deel van zijn emotionele en fysieke energie verliest. Burn-outsyndroom komt het vaakst tot uiting bij leraren, bedrijfsleiders en maatschappelijk werkers. De belangrijkste redenen voor dit fenomeen worden beschouwd als routine, een druk schema, lage lonen, een verlangen naar superioriteit en andere soortgelijke factoren. Burnout-syndroom manifesteert zich ook bij medische hulpverleners. Dit komt door de toegenomen verantwoordelijkheid voor de gezondheid en het leven van patiënten. Het burn-outsyndroom moet worden gecorrigeerd om mogelijke mentale en fysieke gezondheidsproblemen te voorkomen.

Geschiedenis van het voorval

De term burn-outsyndroom is verschenenin de vroege jaren 70. Wetenschappers hebben ontdekt dat werknemers een paar jaar na het begin van de werkervaring een toestand beginnen te ervaren die bijna stress lijkt. Het werk beviel niet meer, het uithoudingsvermogen nam af, er ontstond een gevoel van irritatie en hulpeloosheid. Maar bij het omgaan met symptomen brachten psychotherapiemethoden niet het gewenste resultaat.

In 1974 publiceerde psychiater Freudenberg in de Verenigde Staten zijn eerste werk over dit onderwerp, dat hij in het Russisch "Emotionele burn-out" of "Professionele burn-out" noemde.

Sociaal psycholoog K.Maslach beschreef burn-out in 1976 als een verlies van empathie en begrip van cliënten of patiënten door een werknemer, evenals emotionele en fysieke uitputting, een laag zelfbeeld en een negatieve houding ten opzichte van iemands professionele taken.

Het syndroom werd oorspronkelijk gekenmerkt dooruitputting en een gevoel van nutteloosheid van een persoon, maar geleidelijk breidden de symptomen zich uit. Na verloop van tijd begonnen onderzoekers burn-out toe te schrijven aan een psychosomatische manifestatie, wat een dreigende ziekte betekent. Het syndroom wordt nu stress genoemd, veroorzaakt door de moeilijkheid om een ​​normale levensstijl te behouden.

Tekenen van voorkomen

Burn-out wordt vaak verward met stress.hoewel dit verschillende verschijnselen zijn. De moderne geneeskunde identificeert ongeveer 100 tekenen van deze aandoening. Het beloop van het syndroom bestaat uit drie soorten symptomen: fysiek, psychisch en gedragsmatig. De eerste tekenen verschijnen bij de patiënt in de vorm van:

• Hoofdpijn.
• Kortademigheid.
• Slapeloosheid.
• Aandoeningen van het spijsverteringskanaal.
• Keelpijn.
• Lichamelijke zwakte.
• Chronisch vermoeidheidssyndroom.

Psychologische en gedragssymptomen verschijnen als:

• Apathie en verveling.
• Achterdocht.
• Twijfel aan jezelf.
• Verlies van interesse in het beroep.
• Gevoelens van schuld.
• Afgelegen ligging van het team en de familie.
• Gevoelens van eenzaamheid.
• Verhoogde prikkelbaarheid.

Meestal vóór het begin van het syndroomprofessionele emotionele burn-out bij een persoon wordt actiever. De werknemer gaat volledig op in het werk, terwijl hij zijn eigen fysieke en emotionele behoeften vergeet. Als gevolg van dit levensritme treedt uitputting toe. Een persoon kan niet op krachten komen, zelfs niet na een goede rustperiode. Waarna hij zich terugtrekt uit zijn werk en er onverschilligheid voor ontwikkelt. Tegelijkertijd neemt zijn zelfrespect af en verdwijnt het vertrouwen in zijn eigen kracht, hij ontvangt geen voldoening uit zijn werk.

Waarin verschilt burn-out van stress?

De symptomen van het syndroom worden al duidelijk bijde laatste fasen. Aanvankelijk ervaart een persoon stress, die bij langdurige blootstelling emotionele burn-out veroorzaakt. Opvallende kenmerken zijn de volgende kenmerken:

• Emotionele manifestaties. Tijdens stress worden ze zeer heftig uitgedrukt, maar tijdens burn-out zijn ze integendeel afwezig.
• Gevoelens en sensaties. Stress zorgt ervoor dat iemand actiever wordt en het burn-outsyndroom veroorzaakt hulpeloosheid en hopeloosheid.
• Mentale manifestaties. Tijdens stress ervaart de medewerker angst, en tijdens het syndroom depressie en vervreemding.
• Gedachtegangen. Onder stress ontbreekt het een persoon aan energiebronnen en tijdens een syndroom - motivatie.
• Verlies van energie. Tijdens stress voelt een werknemer een gebrek aan fysieke kracht, en tijdens emotionele burn-out - emotioneel.

Dankzij de kennis van de onderscheidende kenmerken is het mogelijk om burn-out van medewerkers tijdig te signaleren. Dus om onomkeerbare processen in de menselijke gezondheid te voorkomen.

Stadia

Naast algemene symptomen is het belangrijk om te weten in watmate, manifesteert het syndroom van emotionele burn-out zich. De test wordt in de regel al in de laatste fasen gebruikt, wanneer een persoon zich tot een specialist wendde. Maar het begint zich geleidelijk te ontwikkelen. Greenberg geeft 5 stadia van de ontwikkeling van het syndroom:

1. "Huwelijksreis" - een persoon is gepassioneerd over zijn werk. Maar constante stress leidt ertoe dat hij minder voldoening uit het proces haalt en dat de werknemer zijn interesse in haar begint te verliezen.
2. "Niet genoeg brandstof" - er is een gevoelvermoeidheid, apathie, slaapproblemen. Als er geen extra motivatie is, verliest de werknemer de interesse in het arbeidsproces, terwijl zijn productiviteit afneemt. Iemand in dit stadium kan discipline schenden en van zijn taken worden ontheven. Is de motivatie erg hoog, dan blijft hij hard werken ten koste van zijn gezondheid.
3. "Chronische symptomen" - meer werkactiviteit kan leiden tot verschillende ziekten en psychische problemen. Een workaholic kan prikkelbaarheid, depressie, een gevoel van in het nauw gedreven worden en tijdrovend ontwikkelen.
4. "Crisis" - onder invloed van chronische ziektende werknemer kan zijn arbeidsgeschiktheid geheel of gedeeltelijk verliezen. Emotionele ervaringen tegen deze achtergrond worden intenser en er is een gevoel van ontevredenheid over de kwaliteit van leven.
5. "Breaking the wall" - psychologische en fysieke problemen worden acuut en kunnen de ontwikkeling van gevaarlijke ziekten veroorzaken. Zijn carrière en leven zijn in gevaar.

In de eerste stadia van het syndroom is het vaker mogelijk om een ​​baan en een baan te behouden, in tegenstelling tot de laatste twee. Het is belangrijk om je in een persoon op tijd te identificeren CMEA, om de ontwikkeling van ernstige ziekten te voorkomen.

Burnout-syndroom Oorzaken

Elke persoon is individueel en op zijn eigen manierneemt gebeurtenissen waar. Onder dezelfde omstandigheden kan de een het burn-outsyndroom ervaren, de ander misschien niet. Persoonlijke redenen zijn onder meer de volgende karaktereigenschappen:

• Humanisme.
• Pessimisme.
• Verhoogde gevoeligheid.
• Achterdocht.
• Introversie.
• Het vermogen om op te offeren.
• Consistentie.
• Verhoogde verantwoordelijkheid.
• Het verlangen om alles te beheersen.
• Dromerigheid.
• Idealisering.
• Verhoogde verwachtingen van werkresultaten.

Er worden ook situationele factoren van het burn-outsyndroom onderscheiden, die het uiterlijk ervan kunnen provoceren. Waaronder:

• Werk onder nauw toezicht.
• Ongezonde concurrentie.
• Een veeleisende klus.
• Conflicten met bazen of collega's.
• Primitief en eentonig werk.
• Slecht georganiseerd werk.
• Overuren.
• Geen onderbreking.
• Zware sfeer in het team.
• Gebrek aan steun van familie en vrienden.
• Verhoogde fysieke en emotionele stress.

Meestal getroffen door het syndroomemotionele burn-out van jonge professionals wiens activiteiten betrekking hebben op mensen. Aan het begin van hun carrière zijn ze volledig ondergedompeld in het werk en dragen ze er steeds meer verantwoordelijkheid voor.

Welke beroepen lopen gevaar?

Meestal worden mensen die in het "persoon-persoon" -systeem werken blootgesteld aan het syndroom. Deze omvatten de volgende specialiteiten:

• Beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg - emotioneel syndroomburn-out in hen manifesteert zich door een constant gevoel van verantwoordelijkheid voor het leven en de gezondheid van patiënten. Ze spelen vaak de rol van "vesten" en in geval van een ongunstig resultaat van de behandeling worden ze een soort "doelwit" voor de patiënt of zijn familieleden.
• Opvoeders - burn-out voor henmanifesteert zich door psychologische druk van studenten, hun ouders, bazen en collega's. Ze bevinden zich vaak in een gespannen omgeving en een slechte werkorganisatie. De emotionele burn-out van leraren wordt verergerd door lage lonen.
• Psychologen - het syndroom treedt op vanwege het constante verblijf in psycho-emotionele stress door de problemen van hun patiënten.

Ook zijn werknemers van wetshandhavingsinstanties, het ministerie van Noodsituaties, sociale diensten en andere beroepen blootgesteld aan CMEA, die elke dag in moeilijke omstandigheden verkeren, terwijl ze met andere mensen omgaan.

Is het syndroom schadelijk voor de gezondheid?

Burnout-syndroom helpteen persoon om te gaan met overmatige stress. Er wordt dus een verdediging geactiveerd, die emoties uitschakelt als reactie op verschillende factoren die de psyche kunnen traumatiseren. Je hoeft je voor dit syndroom niet te schamen, het manifesteert zich alleen in een gezond lichaam. Deze toestand helpt een persoon om energie te besparen. Als de beschermende functie niet werkt, kunnen onomkeerbare veranderingen in de psyche en de menselijke gezondheid optreden.

Wat zijn de gevolgen van het syndroom?

Als u geen behandeling voor burn-out start,dan kan iemand in de eerste drie jaar hartaanvallen, psychoses en andere lichamelijke en psychische stoornissen krijgen. Als u geen actie onderneemt, ontstaan ​​er in de toekomst chronische ziekten zoals depressie, problemen met het immuunsysteem en inwendige organen. Nieuwe ziekten veroorzaken nieuwe stress, wat de menselijke conditie alleen maar verergert.

diagnostiek

De psycholoog kan speciaal gebruikentechnieken om de aanwezigheid te identificeren en de ernst van het fenomeen te bepalen. Emotionele burn-out wordt gediagnosticeerd met behulp van verschillende vragenlijsten:

• "Bepaling van psychologische burn-out" door A.A. Rukavishnikov. De techniek wordt vaak gebruikt door psychologen.
• "Diagnostics of emotionele burn-out" - methodologie van Boyko V.V. De vragenlijst helpt om het ontwikkelingsniveau van het syndroom te identificeren.
• "Professionele burn-out" K. Maslach en S. Jackson. De techniek helpt om de aanwezigheid van het syndroom te identificeren.

Deze technieken kunnen ook worden gebruikt als zelfdiagnostiek, bijvoorbeeld de methode van emotionele burn-out van Boyko V.V., als er enkele symptomen van het syndroom zijn.

Behandeling door een psychotherapeut

Met aanhoudende veranderingen in het psychologischeiemands perceptie van werkactiviteit, moet u de hulp van een specialist inroepen. De psychotherapeut zal eerst een diagnose stellen om de diagnose te bevestigen en om de mate van progressie vast te stellen. Dan zal hij een aantal maatregelen nemen. De behandeling van burn-outsyndroom bestaat uit de volgende benaderingen:

• Psychotherapie - het omvat patiënteneducatieontspanningstechnieken, het vergroten van emotionele intelligentie, het geven van verschillende trainingen om communicatieve vaardigheden te ontwikkelen, het zelfvertrouwen te vergroten.
• Medicatie - Antidepressiva, slaappillen, noötropica en andere medicijnen worden voorgeschreven om de symptomen te verlichten. Het is voorgeschreven voor een ernstig burn-outsyndroom.

Psychologie raadt in dit geval aan om te gebruikentechniek van actief luisteren. De patiënt moet de gelegenheid krijgen om de emoties die hij ervaart te bespreken. Dit kan hij doen in één op één overleg of in bijeenkomsten met collega's. Na het bespreken van gebeurtenissen, kan een persoon zijn emoties en ervaringen weggooien. Op deze manier leert hij conflicten op te lossen en productieve werkrelaties op te bouwen met collega's.

Als deze methode niet werkt, moet u nadenken over het veranderen van baan of werkterrein. Het is wenselijk om het te veranderen in een gebied dat geen verband houdt met mensen.

Onafhankelijke strijd

Met een vroege burn-out kan datbehandel jezelf. Als een persoon verschillende symptomen begint te voelen, is het noodzakelijk om een ​​gevecht met het syndroom te beginnen. Om dit te doen, moet u de volgende tips gebruiken:

• Zorg voor jezelf.De verbruikte energie moet worden aangevuld. Hiervoor moet je op tijd naar bed gaan, goed eten en jezelf voorzien van matige lichamelijke activiteit. Tijdens de week moet u beslist tijd vinden voor activiteiten die voldoening en positieve emoties brengen.
• Verander uw kijk op de situatie.U moet uw professionele verantwoordelijkheden heroverwegen, misschien is er een optie om een ​​interessantere baan op zich te nemen of de belasting over de werknemers te verdelen. Het is belangrijk om manieren te vinden om de probleemsituatie te veranderen. In dit geval moet u aan uzelf werken.
• Beperk de negatieve impact van stressoren.Het is noodzakelijk om relaties en zaken op het werk aan te passen. Het is belangrijk om aan het team en de bazen over te brengen dat het nodig is om de efficiëntie te vergroten voor langdurige samenwerking.
• Sociale banden opbouwen.Het is noodzakelijk om met het team te communiceren, je kunt mentoren vinden of zelf anderen helpen. Het belangrijkste is om de vicieuze cirkel van verantwoordelijkheden te doorbreken. Wederzijdse steun zal je helpen om te gaan met moeilijke situaties op het werk en samen nieuwe vrienden te vinden.

Deze aanbevelingen zullen helpen om het syndroom in de beginfase het hoofd te bieden. Als de werknemer aanhoudende veranderingen in de psyche en gezondheid heeft, moet u de hulp van een gekwalificeerde psycholoog gebruiken.

Burn-out preventie

Naast het werken aan jezelf onder begeleiding van een psycholooghet is noodzakelijk om de interpersoonlijke relaties met het team te regelen en de arbeidsomstandigheden te herzien. Meestal veranderen patiënten van werkplek, maar als dit niet mogelijk is, kunt u de volgende tips gebruiken:

• Scheiding van werkdoelen in korte en lange termijn. De eerste helpen om de motivatie te vergroten en snel resultaten te laten zien.
• Neem korte werkpauzes. Dit zal helpen om de kracht te herstellen.
• Leid een positieve dialoog met jezelf, leer ontspannen.
• Zorg voor een gezonde levensstijl met evenwichtige voeding en lichaamsbeweging.
• Verander regelmatig het soort activiteit, zonder bij één ding te stoppen.
• Neem eens per week een vrije dag als je kunt doen wat je wilt.
• Vermijd perfectionisme.
• Niet deelnemen aan ongezonde competitie op het werk.

Deze aanbevelingen zullen de toestand van de patiënt helpen verbeteren. De tips kunnen ook worden gebruikt als verdere preventie van het burn-outsyndroom nadat een persoon volledig is hersteld.

Preventie van burn-out in het team

Omdat het syndroom vaak optreedt als gevolg vanongunstige omstandigheden op het werk, dan kan het zich in meerdere werknemers tegelijk manifesteren. Als gevolg hiervan kunnen de prestaties van het team als geheel aanzienlijk afnemen. Leiders zouden de volgende tips moeten gebruiken:

• Let op de "klokken".Werknemers moeten worden gecontroleerd. Een alarmerend teken zal de manifestatie zijn van hulpeloosheid, boosaardigheid en verstrooidheid in het gedrag van werknemers. U moet hun emotionele en fysieke toestand beheersen.
• Matige belasting. Werknemers mogen hun grenzen niet verleggen. Het is belangrijk om het optimale werkgelegenheidsniveau te bepalen.
• Verplichte rust. Het werkrooster moet gestandaardiseerd zijn, met verplichte vrije dagen en vakantiedagen.
• Optimalisatie van het werk. Medewerkers moeten weten wat voor resultaat ze willen behalen. Het is belangrijk om hen van alle nodige middelen te voorzien en comfortabele werkomstandigheden voor hen te creëren.
• Waardering voor het werk. Lofprijs, certificaten, onderscheidingen zijn een sterke motivatie. De baas moet zelfs de onbeduidende prestaties van de werknemer opmerken, zijn investering in de gemeenschappelijke zaak benadrukken.
• Opleiding.Opleiding en verdere carrièregroei zullen iemand helpen zich op het werk te ontwikkelen. Op deze manier wordt het mogelijk om de dagelijkse routine te vermijden, wat een van de factoren is van emotionele burn-out.
• Teambuilding. Ongezonde concurrentie op de werkvloer mag niet worden getolereerd. Het is belangrijk dat respect en wederzijdse bijstand de norm worden. Hiervoor kunt u gebruik maken van diverse trainingen.

Preventieve maatregelen helpen niet alleen het burn-outsyndroom te voorkomen, maar verhogen ook de arbeidsproductiviteit en creëren een gunstige werksfeer.

Dus burn-out kan veroorzakenschade aan de geestelijke en lichamelijke gezondheid, als u niet op tijd met de behandeling begint. Het syndroom dient als een afweermechanisme voor de menselijke psyche. Het kan worden geïdentificeerd met behulp van speciale technieken. In de beginfase van het syndroom is een zelfstandige behandeling mogelijk, maar in het laatste stadium kan men niet zonder de hulp van een psycholoog. Het is belangrijk om de preventie van emotionele burn-out uit te voeren, vooral voor werknemers in het "persoon-persoon" -systeem.