De spraakcultuur is een aparte discipline intaalkunde. Het belangrijkste doel is niet het verzamelen van zoveel mogelijk kennis, maar het vermogen om deze correct toe te passen. Spraak is de openbaring van het karakter van een persoon en zelfs van de samenleving als geheel. De kwaliteiten van goede spraak zijn veelzijdig. Ze laten zien hoe de communicatiestijl past bij de situatie. Spraak moet succesvol zijn voor zowel de spreker als de ontvanger. Dit is het basisprincipe dat goede spraak en zijn kwaliteiten beschrijft.
Toespraak
Spraak is een middel waarmee je geluiden met een bepaalde betekenis kunt combineren, en om iemands persoonlijkheid, zijn gedachten, gevoelens en emoties uit te drukken.
Mensen beheersen spraak van kinds af aan. Gedurende hun hele leven polijsten en verbeteren ze dit instrument van zelfexpressie.
Als spraak overeenkomt met alle moderneliteraire normen, kan het correct worden genoemd. Als er geen uitdrukkingen en constructies zijn die vreemd zijn aan het literaire model, wordt zo'n communicatiemiddel puur genoemd.
Spraak is rijk bij gebruikstilistische technieken en methoden. Het wordt helder. Spraak kan ook logisch of precies zijn, in lijn met de specifieke stijl waarop het publiek is afgestemd.
Maar als dit hulpmiddel voor zelfexpressie beschikbaar isluisteraars, dit is duidelijke taal. Het is immers heel belangrijk dat wat er gezegd wordt de luisteraars raakt. De belangrijkste kwaliteiten van goede spraak liggen op het gebied van de mate van impact op een persoon.
Relativiteit
Bepaal de belangrijkste kenmerken en kwaliteitengoed spreken is niet gemakkelijk. Het concept van de spraakcultuur en de kwaliteit ervan veranderen zelfs voor één volk in de loop van de tijd. Daarom kan het niet correct worden waargenomen, omdat het verouderd is.
De standaard van goede spraak verandert geografisch en sociaal. Elke generatie heeft zijn eigen normen, de basiskwaliteiten van goede spraak.
Ook kan men niet dezelfde kwaliteiten onderscheiden die een goede mondelinge, schriftelijke, monologe en dialogische stilistiek zou moeten hebben.
Evaluatie van de kwaliteit van goede spraak, zelfs in een specifieke Russische taal, wordt gemaakt vanuit het standpunt van vorm, stijl en functionaliteit, de voorwaarden voor de implementatie ervan.
Een cultuur van spreken
De spraakcultuur impliceert een dergelijke organisatielinguïstische middelen en technieken die, met inachtneming van alle communicatienormen, in staat zijn om in een bepaalde situatie het maximale effect te bereiken bij het uitvoeren van de haar toegewezen taak.
De spraakcultuur impliceert beheersing van de regels en constructies van de literaire taal. Bovendien zowel mondeling als schriftelijk.
Mogelijkheid om te selecteren en goed te organiserenmiddel om gedachten te uiten valt ook onder het begrip "spraakcultuur". De kwaliteiten van goede spraak maken het in een bepaalde situatie mogelijk om de taak te volbrengen die voor communicatie is gesteld.
De spraakcultuur impliceert ook naleving van de communicatie-etiquette. De belangrijkste concepten van dit nummer zijn literaire taal, haar normen, stijl en standaard, typen en vormen van spraak.
De kwaliteiten van correcte spraak
De kwaliteiten van goede communicatieve spraak zijn:veel tekenen. Correctheid dient als basis voor tekenen van goede spraak als rijkdom, zuiverheid, consistentie, nauwkeurigheid, duidelijkheid, relevantie, welluidendheid. Dit is een korte lijst. Het definieert de kwaliteiten van goede spraak. Correctheid is een van de belangrijkste criteria.
Correcte spraak houdt zich aan de bestaande normen van de taal, bijvoorbeeld uitspraak, woordenschat, stilistiek, morfologie, syntaxis.
De rijkdom van spraak wordt bepaald door de aanwezigheid daarin van verschillende linguïstische middelen. De zuiverheid ligt in de afwezigheid van niet-literaire woorden.
Nauwkeurigheid als onderdeel van de correctheid van spraak veronderstelt de overeenstemming van woorden met hun werkelijke betekenis.
Met consistentie kunt u spraak verstaanbaar maken. Het moet voldoen aan de wetten van de logica om niet verward te worden.
Expressiviteit wekt emoties op, en helderheid - een adequaat begrip van wat er wordt gezegd. Eenvoud maakt communicatie op een natuurlijke manier mogelijk, en relevantie maakt communicatie geschikt voor de uitvoering ervan.
De kwaliteit van goede spraak vat al deze aspecten samen.
Communicatieve kwaliteiten
Spraak is altijd gerelateerd aan niet-spraakstructuren.Deze verbindingen moeten bekend zijn om de kwaliteiten ervan te begrijpen. Spraak heeft vooral te maken met taal. Dit zijn geen analoge begrippen. Spraak is opgebouwd uit taal en gehoorzaamt zijn wetten. Taaleenheden worden samengevoegd tot specifieke structuren en vormen spraak.
De communicatieve kwaliteiten van goede spraak zijn inzijn relatie met het denken. Het denken wordt gevormd en uitgedrukt in spraak. Dit geeft de communicatie consistentie en nauwkeurigheid. Spraak is gerelateerd aan bewustzijn. Het helpt om te zien wat er achter de woorden zit (beeldspraak, zeggingskracht, relevantie).
Spraak heeft ook betrekking op de werkelijkheid.Communicatie beschrijft immers objecten, fenomenen en gebeurtenissen. Het hangt ook samen met de geadresseerde. De auteur van een toespraak maakt deze meestal voor iemand anders. Hij moet de communicatie begrijpelijk maken voor de luisteraar.
Spraak heeft betrekking op de voorwaarden van communicatie. Het zal geschikt zijn in sommige omstandigheden, maar niet in andere. Deze factor speelt ook een belangrijke rol bij het begrijpen van de criteria en kwaliteiten van goede spraak.
Rechtsaf
De belangrijkste kwaliteit van een goed gesprek,technische, juridische, medische spraak en zijn andere stijlen is correctheid. Het kan accentologisch, semantisch, formeel, stilistisch, enz. Zijn. Het wordt beschouwd in het aspect van orthoepie en woordvorming.
Lexicale correctheid staat geen onnodige toepretentie van spraak of zijn jargon. De morfologisch correcte formulering wordt bepaald door grammaticale normen. Syntactische correctheid concretiseert concepten.
Stilistische correctheid houdt rekening met en kiestdie uitdrukkingen, woorden en geluiden die kenmerkend zijn voor een bepaalde communicatie. Zo zal de kwaliteit van een goede juridische toespraak niet hetzelfde zijn voor een technische stijl.
Elite soort toespraak
De kwaliteiten van spraak moeten ook worden beschouwd vanuit het oogpunt van de typologie ervan. De elite-variëteit komt het dichtst bij de literaire en ethische normen van communicatie.
Dragers van zo'n spraakstijl van communiceren is gemakkelijkhun woordenschat op de juiste manier gebruiken. Hij is groot dankzij zijn bezit van de culturele, literaire, wetenschappelijke waarden van de mensheid. De drager van deze communicatiestijl beschikt dankzij zijn kennis over een grote passieve en actieve woordenschat.
De eigenaar van het elite-type communicatie heeft het vermogen om te denken, wat wordt bereikt dankzij een brede dekking van algemene culturele, fundamentele teksten. Het is op hen dat zo iemand wordt geleid in zijn toespraak.
Een drager van het elite-type communicatie vult voortdurend zijn kwaliteiten van goede spraak in het Russisch aan op basis van gezaghebbende teksten, en niet van kranten of televisie.
Gemiddeld literair type
De meerderheid van de inwoners van ons land zijn dragers van het middenliteraire type communicatie. Dit zijn mensen die hoger of middelbaar onderwijs hebben genoten. Dergelijke communicatie is de belichaming van een vereenvoudigde cultuur.
Een onderscheidend kenmerk van dit soort spraakis de tevredenheid van de eigenaren met hun eigen kennis, onwil om hun spraakcultuur te verbeteren of de bronnen te controleren waaruit informatie afkomstig is.
Basiskwaliteiten van goede spraak door een moedertaalsprekermidden-literaire communicatie die werd verworven in onderwijsinstellingen en vervolgens vergeten, verbeterde niet vanzelf. Dit leidt tot systemische spraakfouten. Soms hebben zulke mensen zo veel vertrouwen in hun rechtschapenheid dat ze zelfs bereid zijn hun visie op de spraakregels, die vaak afwijkt van de algemeen aanvaarde norm, te verdedigen. In het beste geval, wanneer het een fout opmerkt, zal het medium van het literaire type communicatie er geen aandacht aan besteden, en in het ergste geval zal hij kritiek agressief accepteren.
Zulke mensen halen de belangrijkste informatie uit uitspraken in kranten, in populaire tijdschriften, op radio of televisie. Deze kennis wordt als fundamenteel ervaren, ze worden ermee gelijkgesteld.
Dit is een onvoltooid elitetype, waarin de criteria en kwaliteiten van goede spraak worden gerespecteerd, maar niet volledig.
Gesprekstype
Het conversatietype communicatie als een afzonderlijke ondersoort begon zich in de jaren 90 van de vorige eeuw te ontwikkelen. Het is onderverdeeld in literair-spreektaal en vertrouwd-spreektaal.
De drager van deze communicatiestijl houdt zich aan een gemoedelijke manier van communiceren in elke omgeving, zelfs een officiële. Ze worden gekenmerkt door in meer of mindere mate verminderde spraak.
In het literair-spreektaal type prevaleert communicatie in "jij" en in het vertrouwd-spreektaal type worden grove uitspraken toegevoegd.
De dragers van deze manier van communiceren hebben geen ideewelke eigenschappen een goede toespraak moet hebben. Ze zijn gewend te praten op het niveau dat in hun hele omgeving wordt waargenomen. Door voor hen in een nieuwe omgeving te komen, kunnen zulke mensen de manier waarop ze hun gedachten uiten gewoon niet veranderen. Ze hebben immers gewoon geen ander gedragsmodel.
Meestal worden dergelijke stijlen verspreid door de televisie, waardoor mensen worden uitgenodigd die de voorkeur geven aan een gemoedelijke manier van communiceren boven de talkshows.
Spelling en syntactische normen
Er is een mening dat spelfouten in aangevinkte en niet-aangevinkte woorden met verschillende ernst moeten worden behandeld. In sommige gevallen is het beter om de regel te wijzigen.
Spraak wordt ook beschouwd vanuit het oogpunt van de gradatie van de ernst van fouten erin. Er zijn normen die afwijkingen toestaan.
Dragers van het elite-type communicatie doen dat praktisch nietspel- en syntaxisfouten maken. Misschien slechts een paar kleine afwijkingen. Tegelijkertijd laten de eigenaren van de gemiddelde literaire stijl hen veel meer toe, omdat ze zelden in het woordenboek kijken bij het schrijven van teksten, en hun kennis van de geschiktheid van leestekens niet aanvullen.
Mensen die alleen communiceren met behulp van gespreksstijlen, kunnen grove fouten maken in spelling en interpunctie.
Orthoepische normen
De kwaliteiten van goede spraak op het gebied van orthoepie worden gevonden bij dragers van het elite type communicatie.
Als ze stress gebruiken in woorden niet inin overeenstemming met de gecodificeerde norm, alleen omdat de gebruikelijke uitspraakregels voor een bepaald woord algemeen worden aanvaard. Na verloop van tijd worden dergelijke normen officieel.
Er worden meer grove fouten gevonden in spraakvertegenwoordigers van het middenliteraire type communicatie. Zulke mensen kunnen tegelijkertijd orthoepische en formatieve normen schenden. En vervolgens worden dergelijke vervormde uitdrukkingen door mensen in communicatie aan elkaar doorgegeven.
Soms hebben sprekers van het gesproken type spraak nog minder van dergelijke fouten dan de vorige groep mensen.
Lexicale en stilistische normen
Het is moeilijk om de aanvaardbare grenzen te bepalen voor uitspraken in termen van woordenschat en stijl. Dit komt door de controversiële opportuniteit van het gebruik van bijvoorbeeld expressieve woorden.
De toelaatbaarheid van het gebruik van bepaalde woorden moet worden bepaald vanuit het standpunt van de stijl van de tekst en het genre.
Er is bijvoorbeeld zelfs een woordenboek met jargonuitdrukkingen. De aanwezigheid van dergelijke verklaringen in toespraken op officiële vergaderingen zal echter onaanvaardbaar zijn. Soms, in zeldzame gevallen, wordt dergelijk jargon gebruikt voor de emotionele kleuring van spraak. Maar dit moet met grote zorg gebeuren.
Gezien de kwaliteiten van goede spraak, kunt u:verbeter je communicatiestijl. Het moet passend zijn en rekening houden met de omgevingsomstandigheden. De toespraak moet duidelijk en effectief zijn voor zowel de geadresseerde als de geadresseerde. Het vormt de gedachte, het bewustzijn van een persoon. De studie van fundamentele informatiebronnen, ontwikkelingen van de wereldliteratuur en kunst zal helpen om de communicatiecultuur te verbeteren. Neem geen informatie van dubieuze, niet-geverifieerde bronnen. Een mens moet verbeteren. Op het gebied van je spraak is dit gewoon nodig.
