Op 17 maart 2003 was het 700 jaar geledendood van de heilige prins Daniel van Moskou. Hij regeerde van 1276 tot 1303. Op dit moment verwierf Moskou de prinselijke troon en werd het een onafhankelijke Russische staat na de annexatie van Pereslavl-Zalessky en Kolomna eraan. En Daniel was zelf de eerste grote prins van Moskou en de stichter van een nieuwe dynastie, volgens pre-revolutionaire historici.
Klooster
In de hoofdstad van onze staat ter ere van de heiligePrince, een deel van de kathedraalkerk van de zeven oecumenische concilies van het Danilovsky-klooster, werd ingewijd. Het werd opgericht door Daniel nabij de buitenpost Serpukhovsky in Zamoskvorechye. Dit klooster (Svyato-Danilov) is het oudste in Moskou. Het werd opgericht in 1282.
Prins Daniel van Moskou
De heilige prins was de jongste zoon van AlexanderNevsky. Hij werd in 1261 in Vladimir geboren. Op elfjarige leeftijd ontvangt Daniel - volgens de verdeling tussen de broers - Moskou. In 1282 bouwt hij een kerk aan de oevers van de rivier de Moskva ter ere van de heilige Daniël de Styliet, die zijn hemelse beschermheer is. Hier begint de aanleg van het mannelijke St. Danilov-klooster. De jonge prins, die zich de woorden van zijn vader herinnert dat God in waarheid is en niet in kracht, streeft naar vrede en vredigheid. Het belangrijkste doel was om Moskou als onafhankelijke staat te versterken en te versterken. Al onder zijn oudste zoon, Ivan Kalita, ontving Moskou een label voor de grote regering en nu wordt de voorheen onopvallende stad de hoofdstad van Russische steden tot aan de regering van Peter de Grote.
Naar het voorbeeld van zijn vader, Alexander Nevsky,voor zijn dood ontvangt de heilige prins Daniël het schema en de kloosterorde. Hij stierf op 4 maart 1303 volgens de oude stijl. Volgens zijn testament werd de prins begraven op een eenvoudig broederlijk kerkhof van het St. Danilov-klooster - "niet in een kerk, maar in een hek".
Prinselijk graf
Daniëls oudste zoon, Ivan Kalita, vertaalt zich inIn 1330 werd het klooster van de vader geplaatst op de locatie van het Kremlin, achter zijn onneembare muren, om het te beschermen tegen invallen, en schrijft het toe aan de kathedraal van de Verlosser op Bor. Hij vertrouwt het oude Zamoskvorechny-klooster met het prinselijke graf van Daniël toe aan de jurisdictie van de archimandriet van het Kremlin-klooster. De verre woning liep echter geleidelijk leeg en werd moe. Na verloop van tijd werd het bekend als het Danilov-dorp. Dus het graf van de prins werd na enkele decennia verlaten door zijn nakomelingen.
Alleen onder Ivan III deed een zeereen belangrijke gebeurtenis die als aanzet diende voor de geleidelijke heropleving van dit complex, waarna het Heilige Danilov-klooster in Moskou opnieuw een belangrijke rol begon te spelen in het leven van de stad, en de nagedachtenis van Prins Daniel van Moskou zelfs speciale verering krijgt vóór de ontdekking van de relikwieën en zijn heiligverklaring.
Oude legende
Volgens de legende reed Ivan de Derde ooit met de zijnebedienden langs de oevers van de rivier de Moskva, net voorbij de begraafplaats van Prins Daniel. Op dat moment struikelde een paard onder een van de ruiters door, waardoor de bediende op de grond viel. Een onbekende prins verscheen aan hem en zei dat hij Daniël van Moskou was - de meester van deze plek, hier is zijn graf. Hij beval Ivan de volgende woorden over te brengen: "Je behaagt jezelf, maar je vergat mij." Toen de groothertog het verhaal van de bediende hoorde, gaf hij opdracht om kathedraalbegrafenissen te houden voor zijn voorouders en om aalmoezen te geven ter herdenking. Sindsdien is deze traditie in ere gehouden en hebben alle prinsen van Moskou herdenkingsdiensten gediend voor hun voorvader, Daniël van Moskou.
Restauratie van het klooster
Tijdens het bewind van de zoon van Vasily III - IvanGrozny werd nog een wonderbaarlijke gebeurtenis opgemerkt - bij het graf van Prins Daniel van Moskou werd een stervende man genezen. Toen de koning hiervan hoorde, beval hij een jaarlijkse religieuze processie naar het graf van zijn voorvader en een herdenkingsdienst voor hem. En nog belangrijker, hij restaureert het klooster van St. Danilov in Zamoskvorechye. Ivan de Verschrikkelijke geeft opdracht om een nieuw gebouw van de kathedraalkerk te bouwen ter ere van de zeven oecumenische concilies. Ook de cellen van de fraters zijn hier opgetrokken en het hele grondgebied is omgeven door hoge muren, het gerestaureerde klooster wordt bewoond door monniken. Bovendien wordt het klooster van St. Danilov voortaan onafhankelijk. Daarvoor was het ondergeschikt aan de Transfiguratiekathedraal van het Kremlin.
Er is een versie die de nieuwbouw hiervan maaktDe complexen werden niet precies op de plaats gebouwd waar de eerste stond, met de kathedraalkerk, maar iets opzij - vijfhonderd meter naar het noorden. Historici suggereren dat de huidige Kerk van de Verrijzenis van het Woord in Danilovskaya Sloboda op de plaats staat van de Daniëlkerk, die werd gebouwd door de nobele prins.
Tempelbouw
In de periode van 1555 tot 1560 in Danilovskyhet klooster bouwde een kathedraalkerk ter ere van de zeven oecumenische concilies. Het werd verlicht in mei 1561 in aanwezigheid van Ivan de Verschrikkelijke en de koninklijke familie door Metropoliet Macarius. De tsaar presenteerde het nieuw gebouwde klooster met het Vladimir-icoon van de Moeder Gods, evenals brieven van de tsaristische ikonenschilder, met als kenmerken portretafbeeldingen van Ivan de Verschrikkelijke, Tsarevitsj Jan en metropoliet Macarius van Moskou.
Heiligverklaring
Volgens de legende, in 1652 de heilige prinsDaniel verschijnt in een droom aan tsaar Alexei Mikhailovich. Als gevolg hiervan hebben patriarch Nikon en de Raad van Bisschoppen bij zijn bevel van 30 augustus, in aanwezigheid van de keizer, het graf van de prins geopend. Dit is hoe de onvergankelijke heilige relikwieën van Daniël van Moskou werden gevonden, waarvan in die tijd veel mensen werden genezen. De heilige relikwieën werden met bijzondere plechtigheid overgebracht naar de kerk van de kathedraal van het klooster en werden ter ruste gelegd in een houten graf nabij de rechterkliros. Tegelijkertijd werd de nobele Moskou-prins heilig verklaard, twee keer per jaar werd er een viering voor hem georganiseerd - bij zijn dood in maart en op de dag van de onthulling van zijn heilige relikwieën op 12 september, volgens de nieuwe stijl.
Service van St. Daniel
De eerste dienst aan Sint-Daniel was gecomponeerdArchimandriet Constantijn (abt van het klooster) in 1761. Veertig jaar later werden echter het leven van de prins en een nieuwe dienst opgesteld door Metropolitan Platon (Levshin). Nu werd elke zondag voor de heilige relikwieën van Daniël een akathist voorgelezen. En in de dagen van herdenking vanuit de kathedralen van het Kremlin, werd een processie gestuurd naar het Zamoskvorechensky-klooster van St. Danilov. Na verloop van tijd werd in de kloosterkerk een kapel ter ere van St. Daniel van Moskou ingewijd. Zijn graf werd verplaatst naar de linker kliros en er werd een zilveren lijst aan gemaakt met een donatie van Fedor Golitsyn. In 1812 werd het gestolen door Napoleontische troepen. Daarom werden in 1817 de relikwieën van St. Daniel van Moskou in een nieuw zilveren heiligdom geplaatst. Vlakbij, aan de muur, hing een icoon van de prins, in volle groei geschilderd op het oude houten deksel van zijn tombe.
Periode van nieuwe hoogtijdagen
In de achttiende eeuw, over de veranda en narthexvan de kathedraalkerk werd een drieledige kerk van St. Daniel de Styliet gebouwd - ter nagedachtenis aan het oudste klooster. Deze en de volgende negentiende eeuw worden de hoogtijdagen van het oude St. Daniel-klooster genoemd. Op dit moment werden hier nieuwe kerken en een klokkentoren gebouwd, de Kerk van de Heilige Levengevende Drie-eenheid (deze werd in 1833 gebouwd ten koste van de Kumanins en Shustovs). De Kumanins waren verwant aan de beroemde Russische schrijver Fjodor Dostojevski. De Drie-eenheidskerk werd ingewijd door Saint Philaret zelf. Het werd trouwens kort voor zijn dood gebouwd door de grote architect OI Bove; het werd een van zijn laatste gebouwen. Eerder werd aangenomen dat het werd gebouwd door de niet minder beroemde architect Evgraf Tyurin, die de kathedraal van Epiphany in Yelokhov en de huiskerk van St. Tatiana op Mokhovaya bouwde.
Klooster kerkhof
Tijdens het bewind van Catherine II, toener brak een pestepidemie uit, met als epicentrum Moskou, het St. Danilov-klooster werd de begraafplaats voor degenen die stierven aan deze ziekte, omdat het ver van de centrale regio's van de hoofdstad lag. Toen de pest zich terugtrok, was de begraafplaats bedekt met aarde. Sindsdien is de traditie gebleven om zowel monniken als leken in het klooster te begraven. Na verloop van tijd verscheen hier een begraafplaats, waar nobele en rijke mensen werden begraven. Op het kerkhof van het Danilovsky-klooster vond de muzikant N. G. Rubinshtein, de oprichter van de Russische Muziekvereniging, zijn laatste toevluchtsoord; Slavofielen A. S. Khomyakov en Yu F. Samarin, kunstenaar V. G. Perov en de beroemdste van de leken - N. V. Gogol. De kist en zijn lichaam werden hier in hun armen gebracht vanuit de Tatianinsky-kerk aan de universiteit op Mokhovaya, waar de overledene werd begraven als erelid van de Universiteit van Moskou. In 1953 werden de overblijfselen van de grote schrijver echter verplaatst naar de Novodevitsjibegraafplaats.
Moeilijke tijden
In pre-revolutionaire tijden zag het oude kloosterveel tegenslag. In 1812 vestigden zich er bijvoorbeeld Franse officieren. Ondanks het feit dat de meeste schatten van tevoren naar andere steden werden meegenomen, bleven veel kostbaarheden binnen de muren. Op dat moment deed zich een merkwaardig incident voor: de eerste lichting Franse militairen waarschuwde de monniken dat er binnenkort een andere groep officieren zou komen, maar het zijn onreine mensen. En ze raadden aan om alle waardevolle spullen te verbergen. Ze hielpen zelfs de monniken om de schatten te begraven. En in feite plunderde de nieuw aangekomen groep alles wat er nog over was, minachtte zelfs geen antimensies.
Een andere ramp trof het klooster daarnaOktoberrevolutie. Het is algemeen bekend dat veel geestelijken die door de bolsjewieken van de preekstoelen werden verdreven omdat ze weigerden de nieuwe ideologie en loyaliteit aan de tradities van het orthodoxe christendom te aanvaarden hun toevlucht zochten in het St. Daniel klooster. Ze kregen de bijnaam "Danilovieten". Velen werden vervolgens naar de gevangenis en ballingschap gestuurd. Het oudste klooster in Moskou werd in 1930 gesloten, het laatste in de hoofdstad.
Opening van het klooster
In mei 1983 werd het Danilovsky-klooster opnieuw ter beschikking gesteld van het Patriarchaat van Moskou door het besluit van de Sovjetregering om er een officiële residentie in te organiseren.
Tot dusverre is het niet mogelijk geweest om de graven te lokaliserenwerden vernietigd tijdens de sloop van de begraafplaats. Daarom werd hier in 1988 een kapel-knekelhuis gebouwd, een symbolische grafsteen voor iedereen die in het klooster begraven ligt. En naast de graven van Khomyakov en Gogol werden twee bas-reliëfs opgericht ter nagedachtenis aan hen. Op 12 juli 1988 werd hier een plechtige dienst gehouden ter ere van het millennium van de doop van Rus. Tegenwoordig is het Heilige Danilov-klooster de hoofdverblijfplaats van Zijne Heiligheid de Patriarch, evenals de bisschoppenraden van de Russisch-orthodoxe kerk.
Heilig Danilov-klooster: schema van diensten
Op weekdagen worden er ochtenddiensten gehoudendagelijks: om zes uur 's ochtends broederlijk gebed en middernachtdienst; dan om zeven uur - de liturgie. 'S Avonds begint de dienst elke dag om vijf uur: vespers en metten. Feestelijke en zondagsdiensten - aan de vooravond is er een nachtwake (Trinity Cathedral), het begin van de dienst om vijf uur 's avonds. Op zaterdag en op de dag van de feestdag zijn er twee liturgieën, die om zeven en negen uur 's ochtends in de kerk van de Heilige Vaders worden gehouden. Zondag, om vijf uur 's avonds, wordt in de Trinity Cathedral een akathist gehouden voor Prins Daniel van Moskou. Daarnaast vindt elke woensdag om vijf uur 's avonds een gebedsdienst met een akathist plaats in de kapel van St. Daniel.
Overdag hebben parochianen toegang tot de relikwieënvan de heilige prins in het zijaltaar van de kerk van de Heilige Vaders. Iedereen kan zich vertrouwd maken met de openingstijden van de tempel, met zijn geschiedenis en andere informatie die ermee verband houdt, door naar internet te gaan, omdat het St. Daniel-klooster (officiële website - msdm.ru) het leven bijhoudt en zijn eigen pagina op het World Wide Web. Bovendien kunt u hier persoonlijk komen en met de dienstdoende priester praten, die al uw vragen zal beantwoorden. Hij accepteert van 8 tot 18 uur in de lobby van het broederlijk gebouw. Het klooster bevindt zich aan de Danilovsky Val-straat, huis 22. Je kunt er komen vanaf het metrostation Tulskaya (ongeveer vijf minuten lopen) of het metrostation Paveletskaya (met de tram naar de halte met dezelfde naam).
Om het christendom populair te maken, eenhet koor van het Heilige Danilov-klooster, om te luisteren naar welke mensen uit verschillende steden van ons land komen. Bovendien kan iedereen zijn composities op internet downloaden.
Danilov-klooster: koor
Wat is er zo uniek aan dit team en wat is hetpopulariteit? Het feestkoor van het St. Danilovklooster heeft de status van koor van de synodale residentie van de Allerheiligste Patriarch van Moskou en heel Rusland. Hij neemt deel aan alle feestelijke diensten. Deze groep treedt al meer dan tien jaar op in dezelfde line-up. Hij zet de zangtraditie voort die enkele eeuwen geleden in het klooster begon. Het repertoire van het koor omvat werken uit een grote verscheidenheid aan genres. Het bevat meer dan achthonderd composities. Dit zijn liturgische muziek, romances, historische liederen, militair-patriottisch, drinkend, folk, huiselijk (Rachmaninov, Taneyev, Tchaikovsky) en buitenlandse klassiekers (Bruckner, Beethoven, Mozart). Het koor van het St. Danilov-klooster ziet zijn missie om het publiek kennis te laten maken met voorbeelden van de oude Russische cultuur - volk en kerk uit de 15e-21e eeuw. Het collectief voert in één adem Oudrussische gezangen uit, deze manier (van een continu aanhoudende klank) wordt als de moeilijkste in de zangkunst beschouwd.
