Op het grondgebied van het Russische rijk,een groot aantal kloosters, tempels, kerken, kathedralen. Elk gebouw is ontworpen en gebouwd door beroemde architecten van hun tijd. Geleidelijk aan werden dergelijke gebouwen culturele monumenten, en nu vertegenwoordigen ze een historisch erfgoed. Een van die bezittingen van Rusland is het klooster in Shamordino.
plaats
Iedereen die deze plek wil bezoeken, zou dat moeten doenweet hoe je bij het klooster van Shamordino komt. Het klooster ligt in de regio Kaluga, niet ver van het gelijknamige dorp. In historische documenten verschijnt de naam als Shevardino.
Het klooster ligt veertien kilometer van Kozelsk en twintig van Optina Pustyn. Volgens pelgrims zijn de koepels van het complex zichtbaar vanaf de snelweg P-92.
De geschiedenis van het ontstaan van het klooster
De geschiedenis van het Shamordino-klooster begon in 1884, toen de Heilige Synode een decreet uitvaardigde op grond waarvan een vrouwengemeenschap in het dorp werd georganiseerd. De weduwe van Klyucharev trad op als haar voogd.
Het verdere lot van de gemeenschap wordt geassocieerd met SophiaBolotova. Ze diende in 1884 een petitie in bij de kerkenraad van de Kaluga-bisschoppen om kloostergeloften af te leggen en zich bij de gemeenschap aan te sluiten. Bolotova kreeg groen licht voor tonsuur. Het ritueel vond begin september van hetzelfde jaar plaats. Tijdens haar tonsuur kreeg ze de naam Sophia.
Op 1 oktober werd door het werk van de monnik Ambrose de eerste kerk in de gemeenschap opgericht. Na de wijding werd de gemeenschap gereorganiseerd en werd non Sofia de eerste abdis.
Het klooster was arm, geld voor onderhouder waren niet genoeg nonnen, die werden elk jaar meer en meer. Er zijn echter sponsors gevonden die geld hebben toegewezen voor de bouw van de kerk van St. Kazan. Ook werden er nog twee nieuwe kerken in het dorp gebouwd.
In de komende jaren zal het aantalde nonnen groeiden al met grote snelheid. De zusters in het klooster waren niet alleen betrokken bij kerkdiensten, maar ook op het gebied van barmhartigheid. Dus op het grondgebied grenzend aan het klooster werden een barmhartig huis en een school voor boeren geopend.
In 1888 werd moeder Sophia ziek. Na een aantal maanden van een ernstige ziekte werd ze in het Great Schema geprononceerd en op 24 januari van het jaar daarop stierf ze.
Heyday
Het klooster in Shamordino kende een bloeiperiode. Na de dood van de abdis werd de non Efrosinya benoemd tot abdis. In 1987 werd ze heilig verklaard.
Pas in 1901 kreeg het monastieke klooster de status van klooster. Toen kreeg ze de naam van de heilige Amvrosievskaya-woestijn. Trouwens, in hetzelfde jaar legde de zus van Leo Tolstoj kloostergeloften af.
Vóór de revolutie werd de kwestie van het verlenen van een stauropegische status aan het klooster opgeworpen, maar de staatsgreep verhinderde dit. In 1918 woonden er duizend nonnen in het klooster en in 1923 werd het klooster gesloten.
Renaissance
Het klooster van Shamordino werd heropend in1991, bij decreet van patriarch Pimen. Nun Sergius werd benoemd tot abdis. Op het grondgebied van het klooster werd een kerk gebouwd die gewijd was aan het icoon "Bevredig mijn verdriet". Daarna verschenen hier de eerste kolonisten, die het leven organiseerden.
Vereerde iconen
Volgens beoordelingen worden in het klooster vooral twee iconen vereerd:Broden van Kazan en Contester. De eerste bleef in het klooster van de non Ambrose Klyucharoi. En het icoon "The Contester of Breads" werd speciaal voor Shamordino in 1890 in opdracht van de oudere Ambrose gemaakt. Ter ere van haar werd een tempel gebouwd.
Momenteel staat deze icoon in Litouwen, waar hij werd verplaatst door Hieromonk Pontius. Volgens de legende verscheen ouderling Ambrose aan hem en beval hij de icoon uit de kerk te halen en te bewaren.
Bezoek aan het klooster
Volgens beoordelingen, het klooster van Shamordinostelt strenge eisen aan bezoekers. Duizenden pelgrims uit het hele land komen naar de gebedsplaats. Voor hen is een gezellig hotel ingericht. Het goed verzorgde grondgebied van het klooster, een prachtige bron met wijwater - dit alles laat bezoekers met de wens om keer op keer terug te keren naar deze rustige en vredige hoek.
Na een bezoek aan het klooster laten alle gasten en pelgrims zeer positieve reacties achter over de receptie, accommodatie en over het klooster zelf.
