Stanovoye Highlands - het bergsysteem van het oostenSiberië. Het strekt zich 700 km uit in de richting van zuidwest naar noordoost. De breedte van het bergsysteem is meer dan 200 km. Het westelijke deel nadert de oevers van het Baikalmeer en het oostelijke deel van de toppen bereikt de bovenloop van de rivier. Olekma. Scherpe hoge bergketens (3.000 m), die worden afgewisseld met intermontane bassins (binnen 800-1.000 m boven zeeniveau), zo kun je het Stanovoe Upland zien. De coördinaten van dit bergsysteem: 56 ° 05'00 "noorderbreedte, 114 ° 30'00" oosterlengte. Op de kaart van Rusland bevindt het zich op het grondgebied van Boerjatië (centrum van Azië).
Randen
Het bergsysteem is verdeeld in 7 ruggen, gelegen van west naar oost in de volgende richting:
- Zuid-Muisky-kam met het hoogste punt, de Muisky Gigant (3067 m).
- Severo-Muisky-nok - maximale hoogte - 2537 m.
- Verkhneangarsky nok. De hoogste top is 2641 m.
- De Kodar-kam is een voortzetting van de Severo-Muisky. De maximale hoogte is de BAM-piek (3.072 m).
- De Udokan-kam met een maximale hoogte van 2.561 m.
- Kalarsky-kam is een voortzetting van Udokan. De heersende hoogten zijn minder dan die van andere hooglandruggen. De hoogste top is de Skalisty Golets-berg, 2519 m hoog.
- De Nizhnekalarskiy-kam is een uitloper van de Kalarskiy-kam. Gelegen op het zuiden.
Alle 7 richels van het Stanovoy Upland worden vertegenwoordigd door puntige toppen, rotsachtige richels met kale terrassen. Dit zijn de zogenaamde alpiene landvormen.
Bergbekkens
Tussen de bovengenoemde bergkammen bevinden zich grote bergbekkens:
- De Muisko-Kuandinskaya-depressie bevindt zich tussen de Yuzhno-Muisky- en Severo-Muisky-ruggen.
- Upper Angarskaya-depressie. Het bevindt zich tussen de bergruggen Severo-Muisky en Verkhneangarsky.
- Charskaya-depressie. Het is gelegen tussen de bergkammen Kalarsky, Kodar en Udokan.
Al deze bassins zijn van het Baikal-type, gelegen op een hoogte van niet meer dan duizend meter.
Stan Highlands: kenmerken
Stanovoy Highlands zijn gebaseerd op kristallijn enmetamorfe gesteenten uit de Archeïsche en Proterozoïsche periode. Intermontane depressies zijn samengesteld uit sedimentaire lagen van het Cenozoïcum. Permafrost is ook wijdverspreid in de hooglanden.
Hulpvormingsproces van dit bergsysteemgaat door tot op de dag van vandaag. De factoren die dit bevestigen: de hoge seismische activiteit van de regio, de sterke ontleding van het reliëf en de alomtegenwoordige permafrostzones.
Mineralen
Net als andere formaties van dit type, Stanovoehet hoogland is "bezaaid" met verschillende soorten minerale afzettingen. Binnen het Kodar-gebergte zijn grote afzettingen van steenkool en koper ontdekt. Koperertsen worden gewonnen in Kalarskoje. Er zijn ook afzettingen van goud en fluoriet. In de vallei van de Chara-rivier (Kodar-kam) wordt een lilakleurig mineraal gedolven - charoiet, dat wordt gebruikt als siersteen. De winning van deze mineralen is een van de belangrijkste sectoren van de economie van deze regio.
Klimatologische functies
Het klimaat van deze regio wordt beïnvloed door hoogte ende geografische ligging van het Stanovoy Upland. Binnenin wordt een scherp continentaal type waargenomen. Het klimaat verschilt alleen aan de toppen en in de bassins. Over het algemeen is de zomer warm, maar kort (op de ribbels duurt het maximaal 2 maanden, in de holtes is het 3 weken langer). Maar de winter in dit gebied is lang en erg koud. De gemiddelde jaarlijkse neerslag is van 300 mm in de bassins, 1000 mm aan de top. Het is vermeldenswaard dat de meeste daarvan half juli en augustus zijn. In de bassins in de zomer stijgt de temperatuur niet boven +19 ° C, en op een hoogte van 1,5 duizend m - +13 ° C. In de winter toont de thermometer -30 ... -34 ° С. In de valleien is het veel kouder, hier kan dit cijfer dalen tot -40 ° C.
Kenmerken van de regio
Gletsjers en andere vormen van soortgelijk reliëf zijn te vinden op de toppen van de hoge bergketens: kars, morenenruggen, trogvalleien. Er zijn veel meren en rivieren in de intermontane depressies, die worden gevoed door smeltwater.
Voor natuurlijke zonering van de Stanovoy-kamzonering op grote hoogte is kenmerkend. Op de uitlopers en hellingen van de bergkammen zijn loofbossen wijdverspreid, die op een hoogte van 1200-1600 m zijn vervangen door berken- en loofverliezende kromme bossen. Alpengebieden worden vertegenwoordigd door bergtaiga, pre-alpiene bossen en rotsachtige char. Intermontane depressies zijn gevuld met uiterwaarden, vaak moerassig, en dennen- en dennen-loofbossen groeien op dikke zandlagen.
Als je op de kaart kijkt waar het Stanovoye Upland zich bevindt, dan behoort deze regio administratief tot de regio's Republiek Boerjatië, Irkoetsk en Chita.
Gebruik van
Het gebied van de Stanovoy Ridge is goed bestudeerd enonder de knie. Dit werd grotendeels mogelijk dankzij het verschijnen van de Baikal-Amur Mainline. De route loopt door alle 7 bergketens van het hoogland. Het moeilijkste voor de aanleg van de snelweg was de Severo-Muisky-kam. De aanleg van de weg vond 26 jaar lang met tussenpozen plaats. De langste spoortunnel in de Russische Federatie - Severomuisky - werd doorboord in de rand. De lengte is meer dan 15,3 duizend meter. Aan weerszijden van de snelweg werden treinstations en nederzettingen gebouwd.
