We herinneren ons de gevleugelde uitdrukkingen uit de fabels van Krylov

Ivan Andrejevitsj Krylov werd met aandacht behandeldpubliek en autoriteiten tijdens zijn leven. Tegen de tijd van zijn dood in 1844, werden boeken van de fabulist al in Rusland gepubliceerd voor een bedrag van 77.000 exemplaren. Hij ontving prijzen en een genereuze pensionering van de koning, zijn verjaardag in 1838 veranderde in een grote nationale feestdag onder het beschermheerschap van de keizer.

De schrijver heette de Russische Lafonten.Het aandeel van de waarheid hierin was natuurlijk: van de 200 fabels die door hem zijn gemaakt, werd er veel geschreven op basis van de creaties van Aesop en La Fontaine. Maar de basis van veel werken is de oorspronkelijke plot. Voor lezers van de 19e eeuw waren deze parabels niet alleen interessant met satire en goed Russisch, maar ook omdat ze gebeurtenissen en mensen belachelijk maakten (inclusief hoogwaardigheidsbekleders) wiens lezers tijdgenoten waren. Het was zoiets als parodieën die humoristen tegenwoordig creëren.

Но творения русского Лафонтена затрагивают problemen die typerend zijn voor onze tijd: omkoping, bureaucratie, luiheid, arrogantie, hebzucht en vele andere ondeugden floreren vandaag. Maar zelfs als het de lezer lijkt te weten dat hij deze schrijver niet kent of niet leuk vindt, vergist hij zich, omdat de gevleugelde uitdrukkingen uit de fabels van Krylov al lang deel uitmaken van het actieve vocabulaire van bijna elke Russisch sprekende persoon.

Boos op een kind dat ons niet wil vervulleneisen, roepen we bitter uit: "Vaska luistert en eet!" Na een eenvoudige oplossing te hebben gevonden voor een probleem dat moeilijk leek, grijnzen we: "Maar de kist is net geopend!" nu daar. " We vertellen vrienden over het hectische tempo van het moderne leven en bezoeken: "Ik draai als een eekhoorn in een wiel." Soms amuseren een paar ambtenaren ons, blaffen naar elkaar, en we zeggen sarcastisch: "De koekoek prijst de haan voor het prijzen van de koekoek."

Soms citeren we niet heel nauwkeurig gevleugelduitingen van de fabels van Krylov, maar we gebruiken ze gedeeltelijk of enigszins. Degenen die het niet eens kunnen worden, worden vergeleken met Swan, Cancer en Pike uit de fabel met dezelfde naam. Niet op zijn plaats wordt de assistentie door iemand een 'berendienst' genoemd. We merken de onrust, overdreven spraakzaamheid van een persoon bij het noemen van een gevoelig onderwerp en mentaal "helder zien": "En het stigma zit in zijn kanon!" Merkend op na een lange zoektocht een groot object dat op een prominente plaats ligt, lachen we: "Ik heb de olifant niet eens opgemerkt! "En het kitten, dat tevergeefs probeert een goudvis te vangen die in het aquarium zwemt, is leerzaam om te zeggen:" Wat, Ryzhik, ziet het oog, maar de tand is gevoelloos? "

Порой мы не знаем, кому принадлежат известные zinnen en afbeeldingen. Het lijkt ons dat zulke gemeenschappelijke karakters en uitdrukkingen altijd hebben bestaan. Ze hebben hun oorsprong echter te danken aan deze complete, luie en zorgeloze persoon die zijn creativiteit alleen serieus en bedachtzaam nam en eindeloos elk klein meesterwerk aan het honen was.

De gevleugelde uitdrukkingen van de fabels van Krylov in de afgelopen 200 jaar zijn een integraal onderdeel van de Russische taal geworden.

Trouwens, literaire critici en gewone lezershet leek er altijd op dat Ivan Andrejevitsj een zuiver binnenlands fenomeen was dat niet kon worden overgebracht naar vreemde bodem zonder schade aan de inhoud. Ondertussen is het in Groot-Brittannië nog steeds de meest vertaalde Russische dichter van de XIX eeuw. Hoe het Engels gevleugelde uitdrukkingen vertaalt uit de fabels van Krylov, die eigenlijk idioom zijn geworden, is een onderwerp voor een afzonderlijke studie.

Zo kon men op een van de lange winteravonden een bundel werken van het Russische La Fontaine herlezen - zonder vooroordelen, maar met dankbaarheid.