De schrijfkunst is vergelijkbaar met kunstom te bezuinigen. Het is gemakkelijk te raden dat de auteur van deze woorden de meester is van een kort verhaal A.P. Tsjechov. Ruiken (een korte samenvatting volgt) is een van zijn kleine meesterwerken, geschreven in 1889. Deze periode in het werk van de schrijver wordt gekenmerkt door de overgang van korte humoristische verhalen naar 'het veld is serieus'. Het gebruikelijke gesprek tussen de hoofdpersoon, namens wie het verhaal wordt verteld, en de gouvernante van zijn kinderen, als een gordijn in een theater, opent inderdaad een hele reeks vragen over het begrijpen van de begrippen 'spiritualiteit' en 'moraliteit'.
Samenvatting van Tsjechovs korte verhaal 'Smasher'
De plot van het verhaal is eenvoudig en zonder pretenties.De hoofdpersoon, en hij is ook een verteller, nodigt de gouvernante, Yulia Vasilyevna, uit om rekening te houden. Vanaf dit moment kun je een korte samenvatting beginnen (Tsjechov, "Smasher"). Voor twee maanden werk moet je een vergoeding betalen, maar het meisje, dun, delicaat, of, zoals de auteur haar noemt, "ceremonieel", zal de eerste nooit vragen. De jonge gouvernante gaat zitten en een moeilijk gesprek begint.
De overeenkomst bedroeg ongeveer dertig roebel per maand.Yulia Vasilyevna maakt verlegen bezwaar - nee, het waren ongeveer veertig ... Nu, over de tijdlijn. Ze heeft twee maanden gewerkt. En nogmaals, de "bezuiniging", want in feite werkte ze twee maanden en vijf dagen. Negen zondagen zouden van hen moeten worden afgetrokken, want in plaats van lessen waren er wandelingen ... Toen deden mijn tanden drie dagen lang pijn en mocht ik studeren voor de lunch. Drie dagen vakantie. Ja, een dure kop en schotel was ook kapot en Kohls zoon scheurde door haar toezicht de jas.
Het salaris smolt voor onze ogen.In plaats van tachtig roebel kwamen er zestig uit, daarna min twaalf en daarna nog eens zeven, tien, vijf, drie ... Ondanks alle schuchtere bezwaren van Yulia Mikhailovna was er maar één staalargument dat, zo zeggen ze, alles was opgeschreven en er was niets om over te discussiëren. Ze was stil, bloosde, haar ogen waren gevuld met tranen, haar kin trilde. Maar uiteindelijk accepteerde ze de omstandigheden van de verteller, nam ze het ellendige evenwicht - elf roebel en fluisterde ze: 'Merci'.
Verstoring
We gaan verder met de samenvatting (Tsjechov, "Razmaznya").Berusting, jammerlijk, naar de mening van de hoofdrolspeler, nederigheid en nederigheid bezorgen hem een storm van verontwaardiging. Hij springt op en springt praktisch op haar af. Is het echt mogelijk om nederig pesten te verdragen, omdat hij haar brutaal beroofde, het geld stal dat ze eerlijk verdiende? Waarom zweeg ze? Waarom heeft ze zichzelf niet verdedigd? "Hoe kun je zo rommelig zijn!" U kunt - zegt de uitdrukking op haar gezicht. Op andere plaatsen had ze misschien helemaal niet gekregen.
Hij geeft haar een voorbereide envelop meetachtig roebel. Ze bedankt hem nogmaals en vertrekt snel. Tevredenheid met zichzelf, met die grap, met die wrede les die hij het jonge meisje leerde, en die haar misschien zal helpen om 'tanden' te blijven, gaat snel voorbij en wordt vervangen door een andere vraag: is het gemakkelijk om moedig in het leven?
Samenvatting. Tsjechov, "Razmaznya": conclusie
Laatste zin, retorische vraag datvraagt de hoofdpersoon zich af, en leidt tegelijkertijd aan alle lezers tot diepere reflecties. Natuurlijk moet je een dapper, vastberaden, sterk en zelfvoorzienend persoon zijn. Uw rechten en waarden kunnen verdedigen. Maar bestaan deze kwaliteiten in hun pure vorm, of zijn ze mogelijk door een aantal externe factoren en omstandigheden? De samenvatting (Tsjechov, "Razmaznya") kan natuurlijk niet alle subtiliteit en diepte van de plot overbrengen, dus het lezen van het origineel wordt sterk aanbevolen.
