Meestal kan de lezer uit de omslag begrijpen wat hem te wachten staat. De grappige titel van het boek verandert de inhoud echter vaak in een puzzel. Dergelijke composities vrolijken in ieder geval op, wat geweldig is.
Wie geeft prijzen voor belachelijke boektitels?
Het bestaan van "anti-premies" die meegeventwijfelachtige verdiensten, veel kunstgebieden kunnen bogen. Literatuur stond niet opzij. De Diagramprijs, opgericht door het gelijknamige bedrijf en het tijdschrift The Bookseller, wordt toegekend voor de grappigste titel van een boek.
De auteur ontvangt geen andere prijzen dan verhoogde aandacht. Maar de lezer die het winnende boek heeft genomineerd voor de nominatie, krijgt een fles wijn of champagne.
Wat zit er achter de schokkende namen van de drie winnaars?
Een grappige titel garandeert niet dat de inhoud van het boek even grappig zal zijn. Er zijn minstens drie beroemde winnaars van The Diagram Prize die het waard zijn om te evalueren.
- "Koken met poep" (2011).De auteur bedoelde niets slechts! In feite is Pu haar naam. Door fataal toeval betekent het woord Poo in het Engels niet "krab", zoals in het Thais, maar een slangnaam voor uitwerpselen. Als gevolg hiervan won een gewone kookcollectie de prijs voor de grappigste boektitel.
- "Mensen die niet weten dat ze zijn overleden: hoe ze gehecht raken aan nietsvermoedende buitenstaanders en wat ze eraan kunnen doen" (2005 jaar). De vreemde en zelfs beangstigende naam is terecht. Het boek gaat over de geesten van de doden en hoe je ze kwijt kunt raken.
- "Hoe te poepen op een date" (jaar 2013).De inhoud van het boek is absoluut duidelijk uit de originele titel. Verrassend genoeg prees een medewerker van het tijdschrift The Bookseller het opus niet alleen om zijn grappige naam, maar ook om zijn nuttige inhoud. Hoewel een andere redacteur het niet met hem eens was, merkte hij alleen op dat "de uitwerpselen prijzen ontvangen".
Wat vind je van deze kinderboeken?
Volwassenen hebben natuurlijk hun eigen eigenaardigheden. Maar waarop leidden de auteurs zich bij het kiezen van dergelijke titels voor boeken voor kinderen?
Het verhaal van de mol
Het is onduidelijk waarom het onderwerp uitwerpselen zo aantrekkelijk isliefhebbers van het epistolaire genre. Maar het is moeilijk om niet op het boek van Werner Holzwars te letten. Het sprookje van zijn kinderen "Over een mol die wilde weten wie het op zijn hoofd heeft gezet" is tenslotte een echte studie.
De plot is vrij eenvoudig.De mol klom uit het gat om de dageraad te ontmoeten. En op dit moment landt op zijn hoofd "een vreemd langwerpig voorwerp, vergelijkbaar met een worst", waarvan de identificatie geen moeilijkheden zal veroorzaken voor de lezer. Verder zal het arme schepsel op zoek gaan naar de dader en het proces van ontlasting van verschillende levende wezens in detail bestuderen.
Het Duitse opus over natuurlijke processen deed er lang over om het daglicht te zien. Na publicatie werd het echter zelfs de basis voor een theatrale productie en werd het vertaald in 27 talen.
Tante Misha, oom Tanya
In tegenstelling tot het vorige boek, "Papa's Newzijn vrouw, genaamd Robert 'is geschreven met een serieus doel. De auteur legt op een positieve manier uit aan kinderen die homoseksuelen zijn en helpt de gevolgen van het homohuwelijk van een van de ouders te verzachten. In het verhaal legt de vader van de protagonist verlaat het gezin om bij een nieuwe vriend te gaan wonen.
Het nut van het boek is twijfelachtig. Daarom is het tot nu toe alleen bekend als een verhaal voor kinderen met de vreemdste naam.
Wat moeten kinderen nog meer van kinds af aan weten?
Als een kind het probleem van het homohuwelijk heeftkan echt worden geconfronteerd in zijn jeugd, hoe zit het dan met drugs? De auteurs van het Amerikaanse boek "It's Just Weed" zijn er zeker van dat ze aan een kind kunnen uitleggen wat wat is vanaf 3 jaar!
Hoofdpersoon Jackie wordt wakker uit een vreemdede geur die haar naar de slaapkamer van haar ouders brengt. Mama en papa, die hun vrije tijd besteden aan het roken van cannabis, aarzelen niet om een excursie naar de wereld van marihuana voor het kind te regelen.
Het is de moeite waard om op te letten dat dit boekvormt een positieve houding ten opzichte van het medicijn. "Het is maar wiet!" - beweert de auteur. Hoewel het aangeeft dat jonge kinderen het niet mogen gebruiken.
Zoals je zei?
Een grappige boektitel is niet altijd de keuze van de auteur. Soms ontstaan er ongemakkelijke situaties wanneer iemand voor het eerst over een stuk hoort. Bibliothecarissen horen de meeste van deze blunders:
- Drie mannen in een boot, armoede en honden door DK Jerome.
- "Misdaad in Kazan", F. M. Dostojevski.
- "In Blok's Pants", V. V. Mayakovsky.
- The Catcher Walrus door JD Salinger.
- "Wee, oh mist" A.S. Griboyedov.
Sommige boeken met vreemde titels hebbeninteressante en nuttige inhoud. Maar vaker wel dan niet dient een dergelijke stap alleen om de aandacht van lezers te trekken. Misschien moeten hun auteurs een voorbeeld nemen uit de klassiekers en vertrouwen op kwaliteit, niet op buitensporigheid.
