Vergeetachtige, onoplettende, excentrieke mensenwe noemen de grap "mensen verspreid over de Basseinaya-straat". We zeggen hetzelfde tegen kinderen die hoeden of boeken achterlaten op school, schoenen in gymzalen, poppen, ballen, auto's op speelplaatsen ... Niet iedereen kent deze mysterieuze persoon met wie ze worden vergeleken.
Op de geschiedenis van de schepping
"Hier is een verspreide uit Basseinaya Street" -misschien wel het meest favoriete gedicht van onze grootmoeders en moeders. Zonder hem is het even onmogelijk om je hun jeugd voor te stellen als zonder Assepoester, de Sneeuwkoningin, Winnie de Poeh of Baby met Carlson. De auteur is Samuil Marshak, een geweldige dichter, op wiens werk geen enkele generatie Sovjetkinderen is grootgebracht. Het verhaal van hoe een persoon die uit Basseinaya Street was verspreid leefde, wordt erkend als het meest populaire werk van de dichter. Het boek met zijn grappige karakter, dat in 1930 voor de lezers kwam, heeft sindsdien tientallen herdrukken en vertalingen in vele talen ondergaan. De charme van de prachtige lijnen werd ook toegevoegd door de prachtige illustraties van de kunstenaar Konashevich. Het was van hen dat het publiek zich voorstelde hoe de held eruitziet - verspreid over Basseinaya Street.
De auteur en zijn held
Mensen die Marshak goed kenden, niet zonder redenvoerde aan dat de auteur enigszins leek op het beeld dat hij had uitgevonden, en hij kwam er herhaaldelijk op terug in zijn werk. Blijkbaar was de dichter geïnteresseerd in dergelijke persoonlijkheden: ietwat belachelijke, grappige excentriekelingen, buitengewoon, hun gedrag schendt een saai, vertrouwd leven. Samuil Yakovlevich, soms nogal excentriek, werd soms precies hetzelfde als een man die verspreid was over Basseinaya Street. In 1975 filmde de creatieve vereniging "Ekran" een cartoon gebaseerd op het gedicht.
Van afbeelding tot plot
De plot van het gedicht kan worden overwogenepisch, omdat het zowel een verandering van gebeurtenissen als een bepaalde ontwikkeling omvat. Voortbouwend op het principe van een op rijm geschreven verhaal, heeft de compositie een expositie of een inleiding, vervolgens een innerlijke beweging, een climax en een epiloog.
Wat vertelt Marshak over de held?Verspreid van Basseinaya Street, woont hij in Leningrad, waarschijnlijk in een gemeenschappelijk appartement. De buren zijn gewend aan zijn excentriciteiten en letten er blijkbaar niet op. Slechts af en toe worden ze gecorrigeerd wanneer de volledig verstrooide persoon de gebruikelijke stereotypen schendt. In plaats van een hemd trekt de held een broek aan, en in plaats van een hoed probeert hij een koekenpan op zijn hoofd te duwen, en zelfs de jas ‘zakken’ die van iemand anders. Waarom gebeurt dit immers, het vers "Verspreid uit Basseinaya Street" gaat tenslotte meestal over een persoon? Het punt is dat de held overdreven gefocust is op enkele gedachten die alleen hem bekend zijn, aangezien Marshak zelf altijd afgestemd was op een poëtische golf van creativiteit. En onthoud de anekdotes over schakers, professoren, vertegenwoordigers van andere beroepen, constant ondergedompeld in een gebied dat voor hen interessant is! Er zullen losse veters, kleurrijke schoenen en uitstapjes naar de verkeerde plek zijn! Trouwens, de verstrooide gaat zelf ook op een trein langs de route Leningrad-Moskou. Wat hiervan is gekomen - u kunt erachter komen door het werk te lezen!
Het exacte adres
Nog een vraag blijft:'Wat is deze straat in Leningrad - Basseinaya?' Op welke kaart staat de naam ervan? Laten we teleurstellen: zo'n straat staat niet op de moderne stadsplattegrond. Er was echt zo'n topografisch object, maar alleen in Sint-Petersburg. En sinds 1818 kreeg de straat een andere naam: Nekrasov. Het loopt door het stadscentrum, van de beroemde Liteiny Avenue tot Grechesky. In de 18e eeuw waren er zwembaden, van waaruit water werd geleverd aan de prachtige fonteinen in de zomertuin. Een eeuw later werden de zwembaden vervangen door het Griekse plein. Toen werd de straat hernoemd ter ere van Nekrasov, omdat de grote dichter hier 20 jaar woonde. Dit is waarschijnlijk de reden waarom - ter nagedachtenis aan de beroemde kerel in de pen - en Marshak zich hier als een verstrooide man vestigde ...
